Η Εθνική ομάδα, ο ρεαλιστικός στόχος και τα… θαύματα

Βασίλης Μάστορας25 Μαρτίου 2021

Το restart τηςΕθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, είναι λογικό να αποτελεί ένα από τα στοιχήματα του Θόδωρου Ζαγοράκη, αν τελικώς γίνει και με τη βούλα ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ.

Ο ίδιος άλλωστε έζησε την κορυφαία επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και επόμενο είναι να έχει ανάλογο διοικητικό όραμα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Θαύματα δε γίνονται κάθε μέρα, αλλά δικαιούται τόσο ο εμβληματικός αρχηγός της Εθνικής ομάδας, όσο και όλοι οι υπόλοιποι που ανήκουν ενεργά στην αγαπημένη όλων των Ελλήνων, να σκέφτονται νέα μεγαλεία.

Η Εθνική μας ομάδα αρχίζει αύριο την προσπάθεια της να είναι παρούσα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. Προσπάθεια με υψηλό βαθμό δυσκολίας, από τη στιγμή που Ελλάδα κατρακύλησε στον τρίτο όμιλο δυναμικότητας. Προϊόν όλων των… αμαρτημάτων της Εθνικής τα τελευταία χρόνια. Ο Τζον Φαν’τ Σχιπ χαρακτήρισε πρόκληση την προσπάθεια. Αλλοίμονο αν πετούσε ο Ολλανδός λευκή πετσέτα με το καλημέρα.

Δεν είναι όμως ρεαλιστικό σενάριο να πιστεύουμε, έστω, ότι μπορούμε να πάρουμε τη δεύτερη θέση στον όμιλο και μετά να διεκδικήσουμε στα μπαράζ μία από τις τρεις θέσεις για να βρεθούμε στο Κατάρ. Αποτέλεσμα που θα σημαίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις 13 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης από τις 55 συνολικά. Αρα η λογική λέει ότι μία πρόκριση στο Κατάρ θα μοιάζει μ’ ένα δεύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα, μετά απ’ αυτό της κατάκτησης του Euro 2004.

Εχουν περάσει έξι χρόνια και κάτι μήνες από το Παγκόσμιο της Βραιζλίας, όπου η Εθνική ομάδα είχε την τελευταία της παρουσία σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Σ’ αυτό το μεσοδιάστημα ζούσε ένα vertigo που τελειωμό δεν είχε. Σ’ αυτό το διάστημα έζησε δύο αποκλεισμούς από EURO, ένα σε Παγκόσμιο Κύπελλο και δύο στο Nations League.

M’ αυτή την αρνητική κληρονομιά η Εθνική ρίχνεται στη μάχη για την προκριματική φάση των αγώνων του Κατάρ. Με την οσμή των πέτρινων χρόνων να είναι ακόμη αισθητή στην Εθνική.

Ο Φαν’τ Σχιπ στις επιλογές των διεθνών έκανε ένα κράμα παλιών και νεαρών ποδοσφαιριστών. Ισως γιατί βλέπει περισσότερο μακριά από το Κατάρ. Οπως για παράδειγμα στην τελική φάση του EURO 2024 της Γερμανίας. Στόχος περισσότερο εφικτός αφού προκρίνονται 24 ομάδες. Τότε που θα έχουν ενηλικιωθεί ποδοσφαιρικά ο Τσιμίκας, ο Γιαννούλης, ο Τζόλης ο Λημνιός, ο Μηχαηλίδης και όχι μόνο.

Γιατί η εμπειρία και οι εικόνες από μεγάλους αγώνες είναι που λείπει από αυτή την Εθνική ομάδα. Στοιχεία που τα αποκτάει η ομάδα μέσα από τη διαδικασία των αγώνων. Ακόμη κι να το αποτελέσματα είναι στραβά. Ετσι σφυρηλατούνται οι χαρακτήρες και ανεβαίνουν level οι ομάδες. Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο για την Εθνική η οποία έχει ταλέντο, αλλά δείχνει ακόμη άγουρη για να πετύχει μεγάλες προκρίσεις. Καλώς να έρθει κάτι καλό από την προκριματική φάση του Μουντιάλ του Κατάρ, αλλά ρεαλιστικά φαντάζει κομματάκι δύσκολο ακόμη και το να καταλάβουμε τη δεύτερη θέση.

FOCUS

Eίναι τυχαίο το ότι η ΟΧΕ είναι η μοναδική αθλητική ομοσπονδία στην οποία την ψήφο των Σωματείων διεκδίκησε ένα και μόνο ψηφοδέλτιο ή το ότι ο πρόεδρος Κώστας Γκαντής πήρε τους ίδιους ακριβώς ψήφους με τον υποψήφιο για την ΕΟΕ Στέλιο Αγγελούδη;

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.