Πρώτης τάξεως επιτυχία ήταν το νικηφόρο πέρασμα του Αρη από την Τρίπολη. Υστερα από την άδικη απώλεια βαθμών στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, περιθώρια για νέο στραβοπάτημα δεν υπήρχαν.
Δεν ξέρω αν ήταν αυτό που αφύπνισε τους παίκτες του Αρη ή το γεγονός ότι έπιασε τόπο το 4-3-3 που επέλεξε ο Τερζής, αλλά το σίγουρο είναι ότι οι «κίτρινοι» επί 60 λεπτά είχαν τον έλεγχο του παιχνιδιού. Κατάφεραν να έχουν κατοχή της μπάλας, να την κυκλοφορούν υποδειγματικά κάτω από το κέντρο του γηπέδου και κυρίως να έχουν περίσσια υπομονή στην προσπάθεια να σκοράρουν. Επιχείρησαν να φτάσουν στο γκολ κυκλοφορώντας την μπάλα χαμηλά, με πολλές εναλλαγές και σίγουρες πάσες, γνωρίζοντας ότι ο Αστέρας είναι καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι.
Η τακτική αυτή του Αρη έφερε ένα γκολ στην κατάλληλη χρονική στιγμή, την δημιουργία ακόμη δύο-τριών σημαντικών ευκαιριών και αξιόλογη ανασταλτική λειτουργία. Οι δύο ακραίοι επιθετικοί Ιτούρμπε και Μαντσίνι, βοήθησαν μεσοαμυντικά και συμπλήρωναν την τριάδα με τον κλασικό κόφτη, Ντουκουρέ και τους δύο εσωτερικούς μέσους, Ματέο και Μανού Γκαρσία.
Ετσι ο Αρης είχε αριθμητική υπεροπλία στο κέντρο και περισσότερα τρεξίματα όταν ο Αστέρας είχε κατοχή της μπάλας. Αποτέλεσμα; Κι όταν την έχανε γινόταν και πάλι γρήγορα κάτοχος της και δημιουργούσε επιθέσεις.
Θετικό λοιπόν ότι ο Τερζής βρήκε λύση στην απουσία του Νταμπό, καθώς ο Ντιόπ εξακολουθεί να βρίσκεται μακριά απ’ όσα γράφει το βιογραφικό του, το ότι ο Μαντσίνι πρόσθεσε ακόμη μία καλή εμφάνιση στο ενεργητικό του, ο Μπακατά ήταν ο MVP, ο Κουέστα βοήθησε ώστε να μην αλλάξει η ροή του αγώνα και ότι η αρμονική η συνεργασία Φαμπιάνο- Μπράμπετς, αλλά ο Αρης θα πρέπει να βρει ισορροπία μεταξύ των δύο ημιχρόνων.
Με τον ΠΑΟΚ ήταν εξαιρετικός στο β’ ημίχρονο, αλλά υποτονικός και χωρίς λύσεις στο α’. Στην Τρίπολη το αντίθετο. Και παρότι είχε την ασφάλεια των δύο γκολ, μέχρι την αποβολή του Γκαρσία είχε νεκρά σημεία. Κι αυτό είναι εκείνο που προβληματίζει περισσότερο αυτή τη στιγμή από τον Αρη. Βεβαίως δεν είναι η μόνη ομάδα που δεν έχει βρει ακόμη τον πλήρη βηματισμό της, αλλά η κάθε μία νοιάζεται για τη δική της πρόοδο. Το έχω γράψει και στο παρελθόν ότι ο Αρης είναι αναγκαίο να αγοράσει χρόνο ώστε να καταφέρει η ομάδα να φτάσει στον επιθυμητό βαθμό ετοιμότητας. Μέχρι στιγμής, πλην του αγώνα του Αγρινίου, τα κατάφερε σχετικά καλά. Κι αν είχε πάρει τους τρεις βαθμούς στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ θα ήταν σε πολύ καλό δρόμο.
Τώρα συνεχίζει ο κάθε αγώνας να είναι ένα crash test για τη βελτίωση της αγωνιστικής ετοιμότητας της ομάδας, χωρίς να είναι προβλέψιμο με ασφάλεια το αποτέλεσμα.