Από τη μία πλευρά, ο προπονητής του ΠΑΟΚ γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Δεν χωρά κουβέντα. Δεν είναι βέβαια και… Πάπας. Για να έχει το αλάθητο. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου – περί ου ο λόγος – έχει πάντως, τα κότσια, να παραδεχθεί και να αναλάβει ευθύνες λάθους.
Από την άλλη, οι φίλοι ντου ΠΑΟΚ ανησυχούν. Δεν παραβλέπουμε την ανησυχία τους. Την καταγράφουμε. Η ομάδα τους δεν είναι στέρεη. Ναι, νικά. Ναι, τους κάνει χαρούμενους αλλά… Δεν τους εφησυχάζει με τα πεταμένα στα σκουπίδια ολόκληρα ημίχρονα. Κι ας επιμένει περί του αντιθέτου (των μη πεταμένων ημιχρόνων) ο Ρουμάνος προπονητής.
Δε θα διαφωνήσουμε με τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Αυτός γνωρίζει εκ των έσω… Απέξω κι ανακατωτά την ομάδα του. Εμείς; Εκ των έξω… Κρίνουμε δε, εκ του αποτελέσματος. Δίχως βέβαια, να κρύβουμε στην σκιά του τα κακώς κείμενα του ΠΑΟΚ.
Στο Α΄ ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό, δεν ήταν καλός. Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Στο Β΄ - με τις διορθωτικές αλλαγές - δεν ήταν απλά, καλύτερος. Ανώτερος ήταν…
Εδώ όμως, οφείλουμε, να παραδεχθούμε πως με το υφιστάμενο ρόστερ ο «δικέφαλος» παράγει εντυπωσιακή ισχύ. Όσο κι όση παράγει με τους «ίππους» τους οποίους διαθέτει η μηχανή του. Το πράττει
από τότε που ο Ραζβάν Λουτσέσκου το πήρε αλλιώς. Κι αφού το πλάνο του για Πρωταθλητισμό απέτυχε παταγωδώς!
Οι δυνατότητες του υφιστάμενου ρόστερ είναι δεδομένες. Κι επί του παρόντος ο Ρουμάνος προπονητής τις διαχειρίζεται όσο καλύτερα γίνεται. Δίχως να είναι αλάθητος. Επιμένουμε…
Η γκρίνια κι η μουρμούρα όμως – οι οποίες δεν είναι παράλογες αλλά δεν είναι κι ορθές - δεν ωφελούν μήτε προπονητή, μήτε παίκτες… Γενικά μήτε ομάδα! Ίσως και να βλάπτουν σοβαρά την υγεία τους.
Να το προσέξουν καλά αυτό οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Πολύ καλά να το προσέξουν.
ΥΓ 1: Υποκλινόμαστε (το ελάχιστο…) στο μεγαλείο της οικογένειας του Άλκη Καμπανού! Θεέ μας, δώστε τους κουράγιο…
ΥΓ 2: Η ψυχή της μητέρας είναι μια βαθιά άβυσσος. Στον βυθό της όμως, θα βρείτε πάντα τη συγχώρεση.
ΥΓ 3: Πόση δύναμη κρύβει η κατακομματιασμένη ψυχή ενός αξιωματικού του ελληνικού Στρατού, ως πατέρα;
ΥΓ 4: «Πέσαμε», να τον »φάμε». Τον «ξεσκίσαμε»! Για τον περίφημο νόμο του κατά της βίας με το ιδιώνυμο. Τούτο επειδή «έχωνε» δίχως εξαίρεση κάθε καταδικασμένο δικαστικά. Και τον «φάγαμε»…
ΥΓ 5: Μέχρι να τον «φάμε» όμως, ίσχυε ο νόμος. Δεν άνοιγε εύκολα – που λέει ο λόγος - ρουθούνι μέσα κι έξω από τα γήπεδα!
ΥΓ 6: Τον «έφαγε» βέβαια, η ίδια του η Κυβέρνηση του. Πήρε πίσω τον νόμο του, ο οποίος ήταν δικός της νόμος, με το ιδιώνυμο, κατά της βίας.
ΥΓ 7: Και τώρα; Όλοι – αφού θρηνούμε γοερά την απώλεια μιας ψυχής με εν ψυχρώ δολοφονία – αναφερόμαστε στον νόμο Ορφανού. Επικαλούμαστε δε, το… σκεπτικό του: Καλύτερα ένας ένοχος στη φυλακή παρά ένας αθώος στο χώμα!
ΥΓ 8: Είναι κι αυτό, το θέμα της τέως οπαδικής και νυν κοινωνικής, βίας - όπως όλα εξάλλου - θέμα πολιτικής βούλησης!
ΥΓ 9: Η «μακεδονική μειονότητα» (;) της Ελλάδας συναντήθηκε – λέει - με την «τουρκική μειονότητα» (;). Νοσηρές μεν, αλλά επικίνδυνες δε, φαντασιώσεις.
ΥΓ 10: «Πετά» το βόλεϊ. «Σέρνεται» το μπάσκετ. Αμφότερα όμως, χρήζουν στήριξης από τον κόσμο. Οι σκληρές μάχες συνεχίζονται…
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.