Ρίχνοντας την καρδάρα με το γάλα των επιτυχιών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το όνομα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον υπάρχει σε περίοπτη θέση. Ο Σκωτσέζος προπονητής έμεινε 27 χρόνια στο σύλλογο, του άλλαξε ταυτότητα και του έμαθε να πολεμά σαν πιστός στρατιώτης μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Δεν έμεινε κολλημένος στις αρχικές του ιδέες, εξελίχθηκε, φρέσκαρε τις ιδέες του και είχε τρόπο να ξεπερνά τις γενιές που άλλαζαν. Κατάφερε να προσαρμοστεί και κέρδισε τίτλους, επιτυχίες και μια θέση στην ιστορία του αγγλικού συλλόγου.
Όχι άδικα. Στα χρόνια της θητείας του στο «Θέατρο των Ονείρων» διαχειρίστηκε δύσκολους χαρακτήρες (Καντονά, Μπέκα, Ρούνεϊ, Κρ. Ρονάλντο), έπαιρνε τη σωστή απόφαση την κατάλληλη στιγμή και χωρίς να κυκλοφορεί με το μαστίγιο και να τιμωρεί, κέρδισε το σεβασμό όχι μόνο του κόσμου αλλά και των αποδυτηρίων. Δημιούργησε μια δυναστεία και όταν αποφάσισε να πει «αντίο» η πόρτα έκλεισε δύσκολα. Άνοιξε μια νέα πύλη, εκείνη του φιλάθλου και ανυπομονεί σα μικρό παιδί να δει ξανά την ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε να ξυπνήσει από το κώμα. Το εύχεται, το ελπίζει, το θέλει. Προς το παρόν στην οθόνη υπάρχει μια οριζόντια γραμμή με μικρές «ανατροπές».
Κανείς σαν εσένα
Ο προπονητής που θα τον διαδεχόταν δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Οι υποψήφιοι ήταν πολλοί και οι φήμες ακόμη περισσότερες. Το χρίσμα δόθηκε στον Ντέιβιντ Μόγιες, ο οποίος παρά τη συστατική επιστολή του Σερ Άλεξ αποδείχθηκε ανέτοιμος να αναλάβει ένα τόσο μεγάλο φορτίο. Διώχθηκε κακή κακώς και ο Ράιαν Γκιγκς ανέλαβε να οδηγήσει το πλοίο. Βούλιαξε, όμως, αφού η Γιουνάιτεντ έχασε το εισιτήριο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων τερματίζοντας στην έβδομη θέση.
Η επόμενη λύση άκουγε στο όνομα Λουίς Φαν Χάαλ. Στην εποχή του η Γιουνάιτεντ επέστρεψε στο Champions League και στη δεύτερη σεζόν κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας, το πρώτο του σε 12 χρόνια. Η εικόνα της ομάδας στο χορτάρι δεν άρεσε σε κανέναν. Το «Όλντ Τράφορντ» σειόταν από το γιουχάρισμα. Μια ομάδα χωρίς ταυτότητα, χωρίς πλάνο και πρόθυμη να ηττηθεί από κάθε αντίπαλο. Το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να τον απομακρύνει και βγήκε ξανά στην αγορά.
Η επένδυση τους σίγουρα καλή αλλά συνάμα περίεργη και δύσκολη. Πώς να περιγράψεις τον Ζοσέ Μουρίνιο; Έναν άνθρωπο με ιδιαίτερα χαρακτήρα, ξεροκέφαλο κάποιες στιγμές, πεισματάρη και με ιδέες που θα ήθελες να μπεις στο μυαλό του να τις κλέψεις. Κάθισε στον πάγκο του συλλόγου λέγοντας ότι είναι η καλύτερη δουλειά στην καριέρα του μέχρι εκείνη τη στιγμή, σίγουρα όμως δεν είχε αντιληφθεί τι είχε κάνει. Τα δεδομένα και οι απαιτήσεις δεν μοιάζουν με κανέναν άλλο σύλλογο. Δεν ζήτησε πίστωση χρόνου, προσπάθησε να επιβάλλει τα θέλω του και πρόσθεσε στο βιογραφικό του ένα Κύπελλο EFL και ένα Europa League. Η ήττα από τη Λίβερπουλ, η μεγάλη απόσταση από την κορυφή, η δήλωση για εξάδα και κυρίως οι κόντρες με τους ποδοσφαιριστές τον έφεραν στην πόρτα της εξόδου.
O «Special One» απομακρύνθηκε και το ποδόσφαιρο επέστρεψε. Ο Πολ Πογκμπά θυμήθηκε τον παλιό καλό του εαυτό και όλα έδειχναν πως θα πάρουν το δρόμο τους. Ο «διάβολος με το αγγελικό πρόσωπο» κάθισε στον πάγκο έχοντας τη στήριξη παικτών, κόσμου και διοίκησης. Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο. Ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ φαντάζει μικρός για να διαχειριστεί το χάος και η διοίκηση κάνει σκέψεις αντικατάστασης. Ποιος θα καταφέρει να διώξει όμως τη σκιά του Σερ Άλεξ;
Οι μεταγραφές που ξεχώρισαν
Οι προπονητές που διαδέχθηκαν τον Σερ Άλεξ μπορούσαν να δημιουργήσουν το σύνολο που ήθελαν χωρίς περιορισμούς. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δαπάνησε περίπου 971.180.000 για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους. Ένα αρκετά μεγάλο ποσό που δε συνδυάστηκε και με τις ανάλογες επιτυχίες. Υπήρχαν κάποιοι που ξεχώρισαν:
Ρομελού Λουκάκου: Είναι στο top 20 των σκόρερ στην ιστορία της Premier League αλλά η Γιουνάιτεντ δεν έχει βρει στο πρόσωπο του τον killer. Ξόδεψε 75.000.000 λίρες και περιμένει να γίνει ο επιθετικός που τις αρμόζει.
Πολ Πογκμπά: Όταν κάνει focus στο παιχνίδι δεν υπάρχει καλύτερος. Το κίνητρο για τη νίκη του δίνει ζωή.
Άντονι Μαρσιάλ: Προσφέρει αρκετά. Εχει τις δικές του στιγμές στα μεγάλα παιχνίδια, όπως ήταν και ο ημιτελικός του Κυπέλλου Αγγλίας την σεζόν 2015-2016.
Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς: Μπορεί η ομάδα να έχει προβλέψιμη αλλά ο Ζλάταν έδωσε τον καλύτερο του εαυτό. Μια σεζόν με 28 γκολ και 10 ασίστ έδωσε τις δικές απαντήσεις στους επικριτές του και πανηγύρισε την κατάκτηση δύο τροπαίων.
Άντερ Ερέρα: Ένας από τους πιο σταθερούς παίκτες της Γιουνάιτεντ. Βρίσκεται στο σύλλογο από την εποχή Μουρίνιο και ψηφίστηκε και ψηφίστηκε και παίκτης της χρονιάς από τους οπαδούς. Απευλευθερώνει τον Πογκμπά και δίνει τον καλύτερο του εαυτό σε κάθε φάση.
Χουάν Μάτα: Ήρθε σε μια δύσκολη εποχή. Ο Σερ Άλεξ είχε αποχωρήσει και ο Μόγιες βρισκόταν στο τιμόνι. Ήρθε για να δώσει λύση στα κακά αποτελέσατα και έγινε ένας κομβικός παίκτη που βοήθησε σημαντικά.
Οι πιο ακριβές μεταγραφές της Γιουνάιτεντ στην μετά Σερ Άλεξ εποχή:
Ο Σερ Άλεξ ήξερε να κρατά τους παίκτες του διψασμένους για επιτυχία και να βάζει φρένο στους δύσκολους χαρακτήρες. Ήταν το «boss» και είχε το σεβασμό. Ίσως το τέλειο να ήρθε μια φορά για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να ήταν αυτό. Ίσως πάλι και όχι..