Η πανδημία του κορωνοϊού, αργά ή γρήγορα, θα φύγει. Το εμβόλιο θα βρεθεί, μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού θα εμβολιαστεί, θα βρεθούν κατάλληλα φάρμακα, η ιατρική και κοινωνική εμπειρία θα συμβάλλουν ώστε να μην υπάρχει αυτή η ασύμμετρη απειλή με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπη η παγκόσμια κοινότητα από τα τέλη του 2019 και ιδιαίτερα το 2020.
Η εμπειρία από τη ζωή τον καιρό της πανδημίας του κορωνοϊού θα μας βοηθήσει -θέλω να ελπίζω- όλους μας για να προετοιμαστούμε καλύτερα ενόψει άλλων... ιών, εξίσου φονικών με αυτόν που θα εμφανιστούν τα επόμενα χρόνια, όπως προβλέπουν οι επιστήμονες πως θα συμβεί.
Το ζήτημα, ωστόσο, αυτό που ήδη απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, είναι αν θα ορθοποδήσουν οι οικονομίες, αν θα βρεθεί και γι' αυτές ένα... εμβόλιο, ένα... φάρμακο που θα τις επαναφέρει στην προ-κορωνοϊού πραγματικότητα.
To Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένει για το 2020 και το 2021 συρρίκνωση της παγκόσμιας οικονομίας ύψους 11 τρισεκατομμυρίων ευρώ, η μεγαλύτερη, δηλαδή, ύφεση από το οικονομικό κραχ το 1929.
Δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που θα περάσει αλώβητη την οικονομική κρίση που προκαλεί η πανδημία. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε σχέση με το ΑΕΠ θα φθάσουν στο υψηλότερο σημείο από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Με τα υπάρχοντα δεδομένα, φυσικά, και με την ελπίδα ότι δεν θα προκύψει... τρίτο κύμα πανδημίας.
Κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες εξακολουθούν να τυπώνουν χρήμα, το οποίο στη συνέχεια ρίχνουν στην αγορά για να περιορίσουν τον κίνδυνο οικονομικής ύφεση, αλλά, το... φρέσκο χρήμα δεν διοχετεύεται στην οικονομία.
Οι ηγέτες όλων των χωρών του κόσμου ζουν έναν εφιάλτη. Ακόμη μεγαλύτερο, βέβαια, εφιάλτη ζουν οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι. Επιχειρήσεις που δεν αντέχουν το βάρος των συνεπειών της πανδημίας και κλείνουν και άλλες που σωρεύουν χρέη τα οποία δεν ξέρουν αν θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν και κάποια στιγμή θα τους πνίξουν.
Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους. Αλλοι είναι ήδη στην ανεργία, άλλοι την βλέπουν να έρχεται και όλοι έχουν χρέη που κανείς δεν ξέρει πώς θα εξυπηρετηθούν από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν εισόδημα και δεν ξέρουν πότε θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε να ξαναέχουν.
Ο πλανήτης είναι πολύ κοντά στο να νικήσει την πανδημία, αλλά, τόσο λαβωμένος στη μάχη για την σωτηρία της οικονομίας και την επιβίωση εργαζομένων και επιχειρήσεων, που κανείς στον κόσμο δεν μπορεί, αυτή την στιγμή, τουλάχιστον, να στοιχηματίσει για το μέγεθος των απωλειών κι αν μέσα από τα συντρίμμια που φαίνονται στον ορίζοντα θα ξαναϋπάρξει ζωή...