Όπως εξελίσσονται τα πράγματα μετά και την κλήρωση που στέλνει την Μπεσίκτας – τον δυσκολότερο αντίπαλο της τριάδας – στην Τούμπα, η ευκαιρία που προβάλλει για τους δευτεραθλητές μπορεί να χαρακτηριστεί μεγάλη και οι συνθήκες ευνοϊκές.
Τόσο η έδρα (άσχετα που δεν θα υπάρχει στο ναό ο 12ος παικτης) όσο και οι ενδεχόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο αντίπαλος, προκειμένου να πληρώσει κάποιες «αποχωρήσεις» βασικών, δίνουν χώρο για αισιόδοξες προβλέψεις. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι οι Τούρκοι θα καθίσουν με σταυρωμένα χέρια και δεν θα προχωρήσουν σε κινήσεις που θα τους εξασφαλίσουν τις όποιες ιδανικές συνθήκες για αυτήν την αναμέτρηση.
Άλλωστε διατηρούν στο ακέραιο τη βασική «ραχοκοκκαλιά» τους κι επίσης κινούνται με ιδιαίτερη δραστηριότητα για τη μεταγραφική τους ενίσχυση. Ο ΠΑΟΚ λοιπόν ως ένα σημείο ποντάρει σε αυτά τα «κενά» που πιθανότατα να μην καλυφτούν, αλλά θα πρέπει με τη σειρά του να δει και τις δικές του αδυναμίες. Η ευθικρισία και η αυτογνωσία θα τον βοηθήσουν πολύ στην προκειμένη περίπτωση.
Η Μπεσίκτας στο περιθώριο αξίζει να τονιστεί ότι είχε κι αυτή μια χρονιά αποτυχημένη την οποία «διόρθωσε» στο φινάλε της. Κι αυτό το πέτυχε, απομακρύνοντας τον προπονητή της (παρόμοια πρόθεση υπήρξε βέβαια και στην περιρέουσα ΠΑΟΚτσήδικη ατμόσφαιρα στο τέλος της περιόδου). Με τον νέο κόουτς οι Τούρκοι άλλαξαν ριζικά την εικόνα τους και πέτυχαν σπουδαίες νίκες στα τελευταία παιχνίδια. Έτσι, βρέθηκαν με αυτή την αντικατάσταση του αποτυχημένου κόουτς, να διεκδικούν πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Επιστρέφοντας λοιπόν στον ΠΑΟΚ και βλέποντας τα δύο πρώτα φιλικά του παιχνίδια, διαπιστώνεις μια προσπάθεια «αναδιαμόρφωσης» ορισμένων καταστάσεων με κινήσεις «ανακύκλωσης» του υπάρχοντος (ή του εναπομείναντος) έμψυχου υλικού. Κι αυτά όλα σε συνάρτηση με μια έντονη προσθήκη και παρουσία νεαρών και ομολογουμένως ταλαντούχων παικτών. Ένας εκ των οποίων ο Κούτσιας σκόραρε χθες κι εντυπωσίασε με την εν γένει απόδοση του.
Στην συνολική εικόνα και με το οποιοδήποτε σχήμα και στις δύο αναμετρήσεις έδειχνε ένα μαχητικό σύνολο «χαμένο στη μετάφραση» των εντολών του κόουτς. Και στον πρώτο αγώνα, αλλά και στο πρώτο ημίχρονο του χθεσινού, του έλειπε το «ύψος» και το «ύφος» μιας ομάδας που καλείται να δώσει ένα καθοριστικής σημασίας και κρισιμότητας ευρωπαϊκό παιχνίδι. Του έλειπε η στόφα προφανώς και κάποιες έστω ελάχιστες παρουσίες παικτών με ισχυρή προσωπικότητα. Του έλειπε το παίρνω επάνω μου: Του έλειπε ο μεγάλος αρχηγός, ακόμη και η σκιά του.
Ο παίκτης που θα μπορούσε να εμπνεύσει όλους τους υπόλοιπους και ιδιαίτερα τους πιτσιρικάδες. Συνοψίζοντας, καταλήγουμε αφού βέβαια παραδεχθούμε ότι σε αυτό το παιχνίδι με την Μπεσίκτας παίζονται και κρίνονται πολλά (αγωνιστικά, οικονομικά και επικοινωνιακά) επιβάλλεται να γίνει μια ξεχωριστή εκτίμηση.
Με απλά λόγια όπως όλες οι μεγαλες ευκαιρίες απαιτούν τόλμη και υπερβάσεις, είναι ανοιχτός ο δρόμος για τους υπεύθυνους με δύο στοχευμένες ευρωπαϊκές μεταγραφές να δώσουν το ύψος, το μέγεθος και την ικανότητα στο δικέφαλο να φτερουγίσει, αποκλείοντας τους Τούρκους στην υπερπολύτιμη πρόκριση. Αξίζει να αναφερθεί στο περιθώριο της χθεσινής αναμέτρησης, η παρουσία του νεαρού Κούτσια και η απόδοση (επιστροφή) του Μάτος.