Τιμήθηκε από το Βασιλικό Στρατό στην Ταϊλάνδη η Φανή Πελούμπη ως μια από τις κορυφαίες αθλήτριες του Muay Thai. Ήταν η μόνη μαχήτρια από τη Δύση που παρευρέθηκε.
H Ελληνίδα αθλήτρια μίλησε στο Metrosport.gr για την τιμή αυτή και το εγκωμιαστικό σχόλιο που πήρε από έναν από τους μεγαλύτερους μαχητές, τον Buakaw. Επιπλέον, αναφέρθηκε στα παράπονα που έχει για τη διαιτησία στην Ταϊλάνδη αλλά και την Ελληνική Ομοσπονδία που δεν βοηθά ιδιαίτερα τους αθλητές.
Τέλος, εξήγησε τους λόγους που πήρε την απόφαση της να πάει μόνιμα στην Ταϊλάνδη και μας αφηγήθηκε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και την αντίδραση των γονιών της.
«Εντυπωσιάστηκε ο Buakaw από την επίδειξη μου»
Τιμήθηκες από το βασιλικό στρατό. Ποια η σημασία αυτής της βράβευσης;
«Είναι τιμή να σε επιβραβεύουν. Σημαίνει ότι αναγνωρίζουν αυτό που κάνεις. Είναι δύσκολο να μπεις. Θεωρώ ότι είμαι τυχερή που με διάλεξαν. Με είχαν δει σε κάποιους αγώνες στην Ταϊλάνδη και μου ζήτησαν να τους στείλω το βιογραφικό μου. Το έκανα και με πήραν».
Πώς αισθάνεσαι για αυτό;
«Είναι μια επιβράβευση για αυτό που κάνω. Αισθάνθηκα πολύ όμορφα. Δεν είναι και λίγο να σε τιμά ο βασιλικός στρατός και να βρίσκεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του αθλήματος όπως ο Buakaw και Stamp Fairtex».
Μίλησε με τον Buakaw;
«Αφού τελειώσαμε το Wai Kru, μια επίδειξη που κάναμε, με πλησίασε και μου είπε ότι δεν έχει δει ξανά κάτι πιο όμορφο».
«Αν δεν με είχε δεχθεί ο Ξανθάκης, μπορεί να μην ήμουν εδώ»
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το muay thai;
«Από μικρή έβλεπα ταινίες με πολεμικές τέχνες και ήθελα να δοκιμάσω. Γνώρισα το άθλημα, είδα κάποιος αγώνες, που έπαιζε ένας φίλος, και τον πολεμικό χορό, και την επόμενη ημέρα γράφτηκα στη σχολή μαζί με την αδερφή μου».
Ποιος σε ώθησε;
«Ο δάσκαλος μου ο Ξανθάκης. Αν δεν μας είχε δεχθεί στη σχολή, ενδεχομένως να μην ήμουν εδώ τώρα».
Είχες δοκιμάσει και άλλα αθλήματα νωρίτερα;
«Όχι, όχι. Περνούσα από τις σχολές, τα έβλεπα αλλά δεν με τράβηξαν ποτέ. Εξαρχής, μου άρεσε το muay thai και άρχισα να ασχολούμαι μόνο με αυτό»
Γιατί το επέλεξες; Τι σου δίνει;
«Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Με έχει κάνει πιο ήρεμο άνθρωπο. Με έμαθε να σκέφτομαι πιο ώριμα. Να προσέχω όχι μόνο τον εαυτό μου αλλά και τους άλλους. Με έχει κάνει δυναμική και αποφασιστική. Μου έμαθε να μην αγχώνομαι και να παραμένω ήρεμη. Μου έχει αλλάξει τη ζωή. Είναι η πιο όμορφη και δυναμική τέχνη».
«Στην Ταϊλάνδη μαθαίνεις το άθλημα σωστά. Πού αλλού;»
Γιατί επιλέγεις την Ταϊλάνδη για προπόνηση και αγώνες;
«Άρχισα να έρχομαι εδώ από το 2006 γιατί είναι η Μέκκα του αθλήματος. Αν δεν έρθεις εδώ, πού αλλού μπορείς να πας για να μάθεις το σωστό το muay thai. Γνωρίζεις το άθλημα καλύτερα, έχει συνέχεια αγώνες και μπορείς να εξελιχθείς».
Τώρα στην Ταϊλάνδη ζεις μόνιμα; Τι σε έκανε να φύγεις από την Ελλάδα;
«Ζω μόνιμα εδώ και ένα χρόνο. Από την Ελλάδα έφυγα γιατί δυσκολευόμουν να παίζω αγώνες. Ήθελα να αγωνίζομαι, να μαθαίνω περισσότερο για αυτό και έτσι, αποφάσισα να έρθω».
Η προσαρμογή ήταν εύκολη;
«Ναι. Γενικά προσαρμόζομαι εύκολα σαν άνθρωπος. Εδώ μου ήταν εύκολο, ήταν το άθλημα μου εδώ».
Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
«Στην αρχή δεν ήξερα ούτε αγγλικά ούτε ταϊλανδέζικα. Έμαθα σιγά σιγά εδώ. Δυσκολευόμουν να συνεννοηθώ αλλά όσο περνούσε ο καιρός κατάφερα να μάθω».
Κάνεις προπονήσεις με οδηγίες κάποιου;
«Όχι, δεν έχω προπονητή εδώ που να ασχολείται μόνο μαζί μου. Με βοηθά ένας προπονητής αλλά αποκλειστικά για μένα δάσκαλο δεν έχω. Οι άνθρωποι που με συμβουλεύουν μου λένε πάντα είσαι δυνατή, μπορείς να τα καταφέρεις».
«Δεν με χωρούσε το ρινγκ»
Έχεις στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια. Πόσο δύσκολο είναι να ανέβεις στο πρώτο σκαλί του βάθρου σε αυτό το άθλημα;
«Είναι δύσκολα. Χρειάζεται ώρες προπόνησης, θυσίες και προσπάθειες. Συνεχίζω ακόμη δυναμικά και προσπαθώ να μείνω σε αυτό το σημείο».
Ποιος είναι ο αγώνας που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Οι αγώνες είναι πολλοί. Θυμάμαι είχα παίξει σε ένα τουρνουά και αντιμετώπισα μια κοπέλα που ήταν 10 κιλά παραπάνω από εμένα και κάπου στο 1,82, δηλαδή κάπου 18 με 19 πόντους πιο ψηλή. Δεν με χώραγε το ρινγκ. Ήταν μεγάλη μας η διαφορά».
Προετοιμάζεσαι για τον αγώνα με γυμνά χέρια (7/5); Υπάρχουν διαφορές;
«Προετοιμάζομαι να αγωνιστώ τον επόμενο μήνα. Η προπόνηση αλλάζει. Είναι πυγμαχία και όχι muay thai. Δεν φοράς γάντια και οι κανόνες είναι εντελώς διαφορετικοί. Προετοιμάζομαι και θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό».
Σε κάθε αγώνα παρατηρώ ότι φοράτε κάτι στα μπράτσα σας; Είναι κάτι σαν τις ζώνες;
«Ναι. Εμείς δεν έχουμε ζώνες, έχουμε καν. Τα φοράμε στα παιχνίδια στα μπράτσα μας. Είναι ένας είδος βαθμού».
Πόσα στάδια υπάρχουν;
«Πολλά. Ξεκινάμε από το πρώτο που είναι άσπρο και φτάνουμε μέχρι και το 19ο που είναι χρυσό και είναι το ανώτερο. Εγώ είμαι στο 13ο ακόμη».
Πώς μπορεί ένας αθλητής να πάρει έναν ανώτερο βαθμό;
«Δίνουμε εξετάσεις στη σχολή κάνοντας προπόνηση. Έπειτα, παρακολουθείς σεμινάρια και αγώνες. Έτσι, μπορείς να εξελιχθείς».
«Αδικούμαι στους αγώνες, δεν βοηθούν οικονομικά στην Ελλάδα»
Ποιο είναι το μεγαλύτερο παράπονο σου;
«Αδικούμαι πολύ στους αγώνες εδώ. Όταν είμαι κοντά με τις Ταϊλανδές αθλήτριες, θα το δώσουν σε εκείνες. Όσον αφορά την Ελλάδα, δεν με έχουν αναγνωρίσει όσο θα έπρεπε. Εδώ με γνωρίζουν περισσότερο».
Χρηματοδότηση υπάρχει; Είναι ικανοποιητική;
«Το άθλημα στην Ελλάδα έχει αναγνωρισθεί σχετικά πρόσφατα. Υπάρχει Ομοσπονδία και αφορά το ερασιτεχνικό. Δεν βοηθούν γενικά. Δεν πληρώνουν τα έξοδα για τους ερασιτεχνικούς αγώνες. Δεν υπάρχουν χορηγίες».
Δηλαδή, αναγκάζεσαι να βάλεις χρήματα από την τσέπη σου;
«Τόσα χρόνια αυτό έκανα. Οπότε σκέφτηκα να το κάνω επαγγελματικά γιατί είναι πιο ανταγωνιστικό και έχω και οικονομικό όφελος».
Στην Ταϊλάνδη ισχύει το ίδιο;
«Όχι, είναι καλύτερα τα πράγματα εδώ».
«Οι γονείς μου έβαζαν την αδερφή μου να με πείσει να μη φύγω»
Πόσες ώρες προπονείσαι την ημέρα;
«Συνήθως προπονούμαι οχτώ ώρες. Τώρα κάνω προπόνηση έξι ώρες κάθε ημέρα».
Τι ακριβώς κάνεις στην προπόνηση;
«Κάνουμε τρέξιμο για περίπου μία ώρα. Έπειτα, ακολουθεί το σχοινάκι, η σκιαμαχία, οι στόχοι, ο σάκος, η τεχνική».
Πριν από κάποιο αγώνα δίνετε έμφαση σε κάτι;
«Πριν από κάθε αγώνα δουλεύουμε στις τεχνικές».
Ακολουθείς κάποια διατροφή;
«Δεν ακολουθώ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Πρέπει απλά να τρώμε σωστά. Το μαγειρεμένο φαγητό είναι το καλύτερο».
Έχεις κάποια «ιεροτελεστία» πριν από την κάθε μάχη;
«Το μόνο που κάνω είναι να μαζεύω τα μαλλιά μου γιατί είναι μακριά με έναν συγκεκριμένο τρόπο».
Τι λες στον εαυτό σου πριν αρχίσεις το παιχνίδι;
«Του λέω μπορείς να τα καταφέρεις. Μπαίνω, παίζω και εύχομαι να καταφέρω να βγάλω όλα τα πράγματα που έχω κάνει στην προπόνηση».
Η οικογένεια σε στήριξε στην επιλογή αυτή;
«Η οικογένεια μου με στηρίζει πάρα πολύ».
Αντέδρασαν όταν τους είπες ότι θα εγκατασταθείς στην Ταϊλάνδη;
«Ο πατέρας μου δεν το έχει δεχθεί ακόμη, η μητέρα μου είναι εντάξει με αυτό. Θυμάμαι όταν άρχισα να έρχομαι, πήγαιναν στην αδερφή μου και της ζητούσαν να με πείσει να μη φύγω (γέλια). Ήμουν πάντα αντιδραστική και ήθελα να πετυχαίνω τους στόχους μου. Οπότε το δέχθηκαν και με στηρίζουν».
Τον ελεύθερο του χρόνο τι κάνεις;
«Κάθομαι στο σπίτι, βλέπω ταινίες και διαβάζω βιβλία».
Τι θα έλεγες σε κάποιον ή σε κάποια που θα σκεφτόταν να ασχοληθεί με το άθλημα αυτό;
«Είναι καλό να ασχοληθούν. Θα τους βοηθήσει πολύ. Αλλάζει ο τρόπος σκέψης και η ψυχολογία τους».