Συγχρόνως με τις εκπτώσεις «αλά Κωτσόβολο» που σχεδόν εξαφάνισαν την ποινή του «αφεντικού», ήρθε και η «απόψυξη» του διδύμου Παπαπέτρου – Τσαγκαράκη που διέπραξε ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον προκλητικά διαιτητικά σκάνδαλα, προκειμένου να διασώσει το δαφνοστεφανωμένο.
Η μεγάλη φάπα εντός έδρας από την 10η ομάδα του αγγλικού πρωταθλήματος (!!!) βύθισε στο πένθος το λιμάνι και στη θλίψη τους Θαναηλάκηδες της συμπρωτεύουσας.
Σε ότι έχει σχέση με την «ευαισθησία» της επιτροπής εφέσεων η οποία πετσόκοψε την πρωτόδικη ποινή του μεγάλου «αφεντικού» τα είπαμε χθες. Δεν ήταν βέβαια κάτι που δεν το περιμέναμε με δεδομένη τη διαχρονική φιλανθρωπική τάση και διάθεση των θεσμικών οργάνων (διωκτικών και δικαστικών Αρχών) να κρίνουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο – σκανδαλώδη επιείκεια – παραβάτες ακόμη και κατά συρροή υπότροπους. Απλά είχαμε μια ελπίδα, ή αν θέλετε πέρασε κάποια στιγμή από το μυαλό μας η σκέψη, πως αυτή η περίπτωση δεν άφηνε περιθώρια για τους κρίνοντες να εφαρμόσουν το γνωστό εθιμικό δίκαιο όπως αυτό έχει εμπεδωθεί εδώ και χρόνια στην αθλητική δικαιοσύνη με την λαστέξ εφαρμογή των κανονισμών του οποίου, τακτοποιούσαν όπως ακριβώς τους βόλευε συγκεκριμένες υποθέσεις και συγκεκριμένους μεγαλόσχημους. Το «αφεντικό» λοιπόν προχθές σχεδόν αθωώθηκε.
Ο θαρραλέος διαιτητής που υπέστη αυτή την βάρβαρη και χυδαία επίθεση προφανώς θα έχει μετανιώσει γιατί τόλμησε να βάλει στη θέση του έναν αμετανόητο μπουκαδόρο παράγοντα. Το μήνυμα που εστάλη από την απόφαση της επιτροπής εφέσεων προς τους συναδέλφους του ήταν ευανάγνωστο και απόλυτα κατανοητό. Όσο για την κοινή γνώμη; Αυτήν μην τη ρωτάτε. Έχει εδώ και πολλά χρόνια σχηματίσει άποψη για όλα αυτά. Απλά πρόσθεσε άλλη μία πικρή εμπειρία με την οποία επιβεβαιώνεται η ισχύς και ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεται όλη αυτή η στρεβλή κατάσταση από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις και τα θεσμικά τους όργανα.
Παράλληλα όμως με τη μεγάλη απόφαση, αυτές τις μέρες ήρθε και μια δεύτερη το ίδιο προκλητική που αφορά την αιφνιδιαστική «απόψυξη» δύο διαιτητών που συνεργάστηκαν στην απίστευτη εκείνη παράσταση αλλοίωσης αποτελέσματος με στόχο την διάσωση του Ολυμπιακού. Ο κυνικός τρόπος με τον οποίο επιχείρησαν τη σφαγή της αντίπαλης ομάδας, τρόμαξε στην κυριολεξία την κοινή γνώμη. Παιδιά διαιτητών και οι δύο, γνωστών «χειρούργων» (υπέρ του θρύλου) της παράγκας υποχρέωσαν τον αρχιδιαιτητή – ο οποίος μάλλον κι αυτός δεν πίστευε στα μάτια του με αυτά που έβλεπε – να εκραγεί και να υποσχεθεί ότι οι συγκεκριμένοι δεν πρόκειται να ξαναδιαιτητεύσουν παιχνίδι μέχρι το τέλος της περιόδου.
Δυστυχώς όμως όσοι πίστευαν ότι θα διατηρηθεί αυτή η τιμωρία διαψεύστηκαν. Ανάμεσα τους κι εμείς που θεωρήσαμε ότι πολύ δύσκολα θα έβγαιναν από την «κατάψυξη» γιατί το «έγκλημα» που διέπραξαν, ξεπερνούσε και τα όρια του σκανδάλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως όπως αποδείχθηκε έφταναν δύο τζαρτζαρίσματα από το μεγάλο «αφεντικό» στον Εγγλέζο και ξαφνικά μάθαμε χθες μέσα από τους ορισμούς ότι οι λεβέντες ξαναβγαίνουν στο γήπεδο. Ξαναπαίρνουν την σφυρίχτρα τους και ο Θεός (και ο θρύλος) βοηθός. Η παράγκα και το λιμάνι γιορτάζουν και η διαιτησία μάλλον θα πρέπει να πενθεί. Αυτά συμβαίνουν στο χώρο. Το μεγάλο «αφεντικό» ελεύθερο να βολτάρει στα γήπεδα χωρίς να τσαλακωθεί κι έχοντας την άνεση κάποια στιγμή να επιχειρήσει μια νέα μπούκα. Και αντίστοιχα το «δίδυμο» των «χειρούργων» με μικρές αμυχές, ελεύθερο και έτοιμο ανά πάσα στιγμή για την επόμενη χειρουργική επέμβαση.
ΥΓ: Βαρύ πένθος στους Θαναηλάκηδες της συμπρωτεύουσας και στους συμπεθέρους τους. Κλάμα για τη μεγάλη φάπα και μάλιστα εντός έδρας που έπεσε από την 10η στο πρωτάθλημα της Αγγλίας ομάδα. Οι σχολιασμοί συγκρατημένοι, φοβισμένοι θα έλεγε κανείς και απολογητικοί. Αναζητούσαν δικαιολογίες και για τον εαυτό τους αλλά και για την αγέλη. Όσο για την ροή της πληροφόρησης και για τις δύο αποφάσεις που αφορούσαν τη σκανδαλώδη εύνοια για την ομάδα τους (απόφαση επιτροπής εφέσεων και «απόψυξη» από τον Κλάτενμπεργκ του «διδύμου»), μούγγα. Ενημέρωση να σου πετύχει.