Είναι, που είναι μουντό… Βαθιά σκυθρωπό είναι το σκηνικό της ζωής μας. Κυριαρχεί μαυρίλα στις ψυχές του κόσμου. Πλέει σε πελάγη πίκρας. Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ όμως, η μαυρίλα έγινε εντονότερη. Το πέλαγος της πίκρας του βαθύτερο…
Ο αδόκητος χαμός του Μάκη Μαυρομιχάλη βύθισε σε θλίψη τούς απανταχού της γης φίλους του «δικέφαλου». Ο Μάκης βλέπετε, ήταν η σημαία του ΠΑΟΚ. Όπου πατούσε κι όπου βροντούσε… Ανέμιζε το πάθος του. Ο οίστρος του «έφτιαχνε» την κερκίδα τους. Η παρουσία αστραποβολούσε. Ο Μάκης ήταν η ενσάρκωση της ψυχής τους! Η προσωποποίηση της καθάριας λεβεντιάς τους!
Έτσι τον έζησαν οι παλαιότεροι. Έτσι τον έμαθαν οι νεότεροι. Έτσι τον θυμούνται όλοι. Ως θρύλο της κερκίδας στο προμαχώνα της «Θ 4»…
Για εκεί που πέταξε περήφανα, όπως ζούσε εξάλλου, θα βρήκε συνοδοιπόρους, συμπ0λεμιστές στα μετερίζια των γηπέδων απανταχού της γης. Τα λένε ήδη με τον «πιονέρο» της ΠΑΟΚτσήδικης κερκίδας Ιγνάτη, τον Μπορέτο, τον Μπέλο, τον Βασίλη Μάντζα, τον Κώστα Νακίου, τον μεγάλο Τάκη Πανελούδη και τόσους άλλους που «έφυγαν» από τον μάταιο τού κόσμο. Μην παραστήσουμε το… Ληξιαρχείο τώρα. Δεν το αντέχει η ψυχή μας. Πόσο να αντέξει κι αυτή;
Και πρόλαβε τη φαντασία μας, η εξ ενστίκτου γνώση τού Αντώνη Κλαδά. Βάλσαμο για τον πόνο όσων… Όλων δηλαδή, περί της στέρησης τού «τελευταίου ασπασμού» στον Μάκη, η επιθυμία του: Να «φύγει», επιβλητικός, υπερήφανος, ορθός από την τελευταία σκέψη κάθε ψυχής του ΠΑΟΚ!
Πάμε τώρα στην καθημερινότητα μας.
Ακούμε και βλέπουμε δεξιά κι αριστερά στον Τύπο υπολογισμούς κι υποθέσεις μετά την κλήρωση των πλέι οφ. Τούτο σχετικά με την εξέλιξη τους σε ό, τι αφορά τον ΠΑΟΚ. Και, με την καλή έννοια, χαμογελούμε! Ξέρετε γιατί; Μα, επειδή στον ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου δεν βλέπουν μακρύτερα από τον επόμενο αγώνα. Δεν βλέπουν. Δεν ακούν. Δε μιλούν. Δεν σκέφτονται καν. Ο αγώνας με τον Άρη, μεθαύριο στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και μόνον αυτός έχει κλειδώσει από την κλήρωση της Δευτέρας στο μυαλό όλων, μα όλων ανεξαιρέτως στον ΠΑΟΚ.
Μία φορά έκανε υπολογισμούς κι υποθέσεις ο Ρουμάνος προπονητής βλέποντας μακριά στο μέλλον. Ο ΠΑΟΚ πήγε πολύ άσχημα. Κι από τότε; Επιβάλλει το «κλείδωμα» στο μυαλό όλων μόνον του επόμενου αγώνα. Και δεν βγαίνει ο ΠΑΟΚ χαμένος από αυτήν την τακτική του προπονητή του…
ΥΓ 1 : Τεράστια ψυχή του ΠΑΟΚ, η κυρία Βιβή Αναστασιάδη. Αποχαιρέτισε τον Μάκη Μαυρομιχάλη – τη θυμόμαστε, με τον αδελφό της, σε λεωφορεία του «Όλυμπος Τουρς» - με τον λεβέντικο αποχαιρετισμό όσων έδωσαν (με την καλή έννοια…) μάχες στις κερκίδες του κόσμου!
ΥΓ 2 : Μία ανάσα απλό την καλλιτεχνική τους συνεργασία είχαν φθάσει ο Δημήτρης Παρίδης και ο Μίμης Παπαϊωάννου. Θα στεγαζόταν στην θρυλική «Καλύβα» του αλησμόνητου αρχοντορεμπέτη Νάκου. Θα τα συζητούν οι δυο τους (όσο μπόι τούς έλειπε, τόσο ψυχή είχαν…), καλλικέλαδοι αμφότεροι εκεί ψηλά στον ουρανό…
ΥΓ 3 : Παρεμπιπτόντως, γιατί δεν «παίζει», όσο τού αρμόζει και τού οφείλεται, ο επικός ύμνος του ΠΑΟΚ, με τον τεράστιο Δημήτρη Παρίδη;
ΥΓ 4 : Αν κέρδισε κάτι ουσιαστικό προχθές, το μπάσκετ τού ΠΑΟΚ ήταν… Το χαμόγελο στο πρόσωπο κι η αγαλλίαση στην ψυχή του Θανάση Χατζόπουλου! Η μεγάλη χαρά, η ευφροσύνη για ένα άνθρωπο, διοικητικό γίγαντα, χάρη στον οποίο το μπάσκετ τού ΠΑΟΚ και τον κόσμο του πάλι, και προοπτικές προόδου έχει και έχει επικές στιγμές ζει και κυρίως… Επιβίωσε!
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook