Εάν
αγαπάτε τον ΠΑΟΚ, στηρίξτε τον προπονητή
και την ομάδα. Έχετε την ευκαιρία να το
αποδείξετε μέχρι τις 17 του μήνα.
Είναι
σίγουρο πως μετά τον τραυματισμό του
Ελ Καντουρί και την απουσία του Αντρίγια
Ζίβκοβιτς λόγω κορωνοϊού παραμονές της
έναρξης του εθνικού πρωταθλήματος και
των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων της ομάδαςε
του, ο Λουτσέσκου όταν γυρίζει προς τον
πάγκο του για κάποια αλλαγή, τον πιάνει
κρύος ιδρώτας. Γιατί οι υπάρχουσες
εναλλακτικές λύσεις δεν επαρκούν αφενός
και αφετέρου δεν είναι – πλην ελαχίστων
εξαιρέσεων – αξιόπιστες.
Δυστυχώς έτσι όπως τα κατάφεραν οι υπεύθυνοι του μεταγραφικού σχεδιασμού και φέτος, όπως βέβαια και στις δύο προηγούμενες χρονιές, αν δεν έχουμε κάποια σημαντική ανατροπή δεδομένων μέχρι τις 17 του μήνα που λήγει η προθεσμία μεταγραφών των «ελεύθερων», ο Ρουμάνος τεχνικός θα ειναι αναγκασμένος να πορευτεί με ένα ρόστερ που δύσκολα θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις πολύ σοβαρές εντός και εκτός επικράτειας υποχρεώσεις της ομάδας.
Αυτή η διαπίστωση βάση κοινής (και όχι μόνον ποδοσφαιρικής) λογικής, θεωρείται και είναι μια σκληρή πραγματικότητα που εγκυμονεί κινδύνους. Οι οποίοι εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και με αποφασιστικότητα, σίγουρα θα προκαλέσουν αστάθειες και αναταράξεις, που με τη σειρά τους θα σε βγάλουν εκτός στόχων χωρίς να το καταλάβεις. Νομίζω πως δεν υπάρχει καμία άλλη άποψη τεκμηριωμένη, πέραν από εκείνη που υποστηρίζει ότι το υπάρχον μέχρι στιγμής έμψυχο δυναμικό που έχει στη διάθεση του ο Λουτσέσκου είναι ελλιπές κι επιβάλλεται να ενισχυθεί άμεσα.
Το νταμπλ και η διάκριση στο Europa Conference League απαιτούν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που υπάρχει. Γιατί κακά τα ψέμματα οι υποσχέσεις στο ξεκίνημα της χρονιάς με το «πάρτε τους καλύτερους» και με «το μπάτζετ είναι απεριόριστο» προκειμένου ο ΠΑΟΚ να βρεθεί στην κορυφή, δεν εκπληρώθηκαν. Αντίθετα είδαμε κινήσεις στα ρηχά (με απειροελάχιστες εξαιρέσεις) με φτηνούς ετήσιους δανεισμούς και μακριά από περιπτώσεις που είχαν σχέσεις με τις μεγαλόστομες εξαγγελίες του καλοκαιριού.
Τότε που οι πάντες «μιλούσαν» για μεταγραφές πρωτοκλασάτων από το πάνω ράφι. Το περίεργο στην υπόθεση είναι πως ενώ είχαμε μια πολύ φτηνή συγκομιδή στην ρέγκιουλαρ σεζόν, με τις διαρροές να παραπέμπουν σε νέες πομπώδεις υποσχέσεις ότι θα ακουγόντουσαν βροντές με μεγάλα ονόματα αν προκρινόταν η ομάδα στην πρώτη φάση των ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων, όχι μόνο δεν ακούστηκαν κεραυνοί, αλλά είχαμε ένα ιδιαίτερα περίεργο νεφέλωμα. Το οποίο δεν μπορούσε να κρύψει ότι επαναλαμβανόταν η ίδια τακτική με το να αναζητούνται στόχοι, δηλαδή μέσα από τον κλήδονα.
Αυτή η τακτική είναι ένα είδος τζογαρίσματος, εθελοτυφλίας και στρουθοκαμηλισμού συγκεκριμένων επιτελών του δικέφαλου. Σήμερα λοιπόν, μπορούμε να πούμε καταλήγοντας πως όσοι δεν βλέπουν αυτό που βλέπουν όλοι οι άλλοι, ότι δηλαδή το ρόστερ που έχει στη διάθεση του ο Λουτσέσκου, έχει απόλυτη ανάγκη ενίσχυσης, έχουν την τελευταία τους ευκαιρία να αναθεωρήσουν και να βοηθήσουν τον Ραζβάν, στου οποίου την ικανότητα και το πάθος προφανώς έχουν στηρίξει τα πάντα.
Ανάμεσα τους συγκαταλέγουμε και τον μεγαλομέτοχο. Η ευκαιρία αυτή έχει ημερομηνία λήξης και αφορά τις μεταγραφές που επιτρέπονται με ελεύθερους παίκτες, των οποίων ο κατάλογος συμπεριλαμβάνει αξιόλογα ονόματα. Ιδού η ευκαιρία, ας αποδείξουν ότι αγαπούν και θέλουν να βοηθήσουν και τον κόουτς και την ομάδα να σταθεί αντάξια των προσδοκιών του κόσμου, που με τη σειρά του σχετικά απογοητευμένος αλλά πάντοτε αισιόδοξος, περιμένει υπομονετικά.
ΥΓ:
Στο πρώτο παιχνίδι της Ανόρθωσης ο
Ουάρντα πέτυχε δύο γκολ το ένα εκ των
οποίων ήταν εκπληκτικό. Σε ερώτηση δε
προς τον Κετσπάγια πως θα χωρέσει στο
ίδιο σχήμα τους Ντέλετιτς, Χριστοδουλόπουλο
και Ουάρντα απάντησε: «Όταν θέλει ένας
προπονητής όλοι οι καλοί χωράνε».
ΥΓ2:
Αρκετά πιεσμένος φάνηκε ο Ραζβάν μετά
το φιλικό με τη Βέροια στις δηλώσεις
του προς τους δημοσιογράφους, όταν τον
ρώτησαν τι έχει να πει για την ενίσχυση
που χρειάζεται το ρόστερ της ομάδας.