Την Κυριακή ολοκληρώνεται η κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος και ο Άρης μπαίνει σε μία διαδικασία με συνεχόμενα απαιτητικά 90άλεπτα, στα οποία αφενός θα χρειαστεί να επιστρατεύσει την αγωνιστική ποιότητα και πειθαρχία του, αφετέρου όμως πρέπει να βελτιώσει και τις επιδόσεις του μακριά από το “Κλεάνθης Βικελίδης”.
Αν θέλει να έχει υψηλές βλέψεις, αρχικά διεκδικώντας την παρουσία του στον τελικό του Κυπέλλου και στη συνέχεια να κερδίσει μία καλύτερη θέση στην τελική κατάταξη του Πρωταθλήματος μέσω των play off, το πρώτο που θα πρέπει να κάνει είναι να βρει λύση στο πρόβλημά του και δη, την αδυναμία να κερδίζει εκτός έδρας. Βέβαια, ο φετινός Αρης έχει το εξής παράδοξο: δεν κερδίζει, αλλά δεν χάνει και εύκολα. Σε κάθε περίπτωση όμως στα λεγόμενα “μεγάλα παιχνίδια” που ακολουθούν για τις δύο εγχώριες διοργανώσεις η ομάδα του Ένινγκ θα χρειαστεί τα αποτελέσματα. Και για να τα καταφέρει πρέπει να βελτιωθεί σε συγκεκριμένους τομείς, όπως το να έχει περισσότερη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, καλύτερη συνοχή και στις τρεις γραμμές, αποτελεσματικότητα και σίγουρα περισσότερη πίστη στις μεγάλες αν μη τι άλλο δυνατότητες που έχει ως σύνολο. Πάμε όμως να δούμε τι λένε και οι αριθμοί, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Ότι δηλαδή ο Άρης μακριά από την έδρα του είναι… άλλη ομάδα.
Δύναμη η έδρα του
Μπορεί στην εκκίνηση της τρέχουσας σεζόν η μεγάλη αδυναμία του Άρη να ήταν η έδρα του, έχοντας πετάξει σε επτά αγώνες Πρωταθλήματος 10 βαθμούς, στο τελικό ταμείο ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι οι κιτρινόμαυροι άντλησαν δύναμη από το «Κλεάνθης Βικελίδης». Σε 12 αγώνες πήρε 23 βαθμούς, με συνολικό απολογισμό επτά νίκες, δύο ισοπαλίες και μόλις τρεις ήττες, εκ των οποίων οι δύο στις πρώτες 10 αγωνιστικές. Από Λάρισα και Ολυμπιακό. Ουσιαστικά, ο Άρης φέτος μάζεψε στην έδρα του τους διπλάσιους βαθμούς (και κάτι παραπάνω) απ’ ότι εκτός έδρας, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι μπροστά στον κόσμο της η ομάδα γίνεται πιο αποτελεσματική. Βγάζει φαντασία, αντλεί ενέργεια από την εξέδρα και έχει τον τρόπο να «καταπίνει» τον αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι πέτυχε 24 γκολ και δέχτηκε 11, ενώ από τις οκτώ φορές που κράτησε ανέπαφη την εστία του, οι πέντε είναι στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Σαφώς μπορούσε και καλύτερα αν δεν εμφανιζόταν ο εφιάλτης των πολλών χαμένων ευκαιριών στα περισσότερα από τα 12 ματς στην έδρα του και ειδικά με τις ομάδες που βρίσκονται στα χαμηλά πατώματα της βαθμολογίας. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι στα παραπάνω, με βάση τους αριθμούς του ο Άρης φέτος σκοράρει κατά μέσο όρο δύο φορές ανά 90άλεπτο και δέχεται ένα γκολ. Στα λεγόμενα «μεγάλα παιχνίδια» δε, με τις τέσσερις ομάδες που βρίσκονται από πάνω στη βαθμολογία, οι κιτρινόμαυροι στην έδρα τους πήραν έξι βαθμούς. Νίκη με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, ήττα από Ολυμπιακό και ΑΕΚ.
«Χάνεται» εκτός έδρας
Η παρουσία του Άρη στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Λαμία δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Ήταν ο κανόνας. Ότι δύσκολα κερδίζει, αλλά ακόμα πιο δύσκολα χάνει. Η ομάδα ήταν υποτονική, δίχως συνοχή στις γραμμές της, άναρχη στο παιχνίδι της, χωρίς τρόπο έκφρασης στην επίθεση και με πολλά κενά στην άμυνα, αν μη τι άλλο έδωσε δικαιώματα. Ασχέτως αν στο τέλος «μίλησε» η ποιότητα που διαθέτει και μέσα σε τρία λεπτά έσωσε τον βαθμό, δεν παύει η εκτός έδρας παρουσία του Άρη στο φετινό Πρωτάθλημα να αποτελεί αδύναμο σημείο. Και εδώ οι αριθμοί έρχονται να αναδείξουν του λόγου το αληθές. Σε 13 αγώνες μακριά από το «Κλεάνθης Βικελίδης» έχει μόλις μία νίκη, στην Ξάνθη, στο ντεμπούτο του Μίκαελ Ένινγκ στον πάγκο, οκτώ ισοπαλίες και τέσσερις ήττες. Συνολικό ταμείο, μόλις 11 βαθμοί.
Παράλληλα, τα 13 γκολ ενεργητικό (σχεδόν τα μισά απ’ ότι στην έδρα του) έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι οι κιτρινόμαυροι επιθετικά δυσκολεύονται, ειδικά απέναντι σε κλειστές άμυνες, και δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικοί. Τουναντίον είναι και πιο «ευκολοκατάβλητος» αμυντικά έχοντας δεχτεί 19 τέρματα. Κοντολογίς, εκτός έδρας δέχεται κατά μέσο όρο 1,46 γκολ και σκοράρει 0,92, ενώ μόλις τρεις φορές κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του. Στα λεγόμενα «μεγάλα παιχνίδια» επίσης έχει τους μισούς βαθμούς απ’ ότι στην έδρα του, με τη διαφορά βέβαια ότι έχασε μόλις ένα ντέρμπι (από τον Ολυμπιακό) και πήρε ισοπαλίες στην Τούμπα (ΠΑΟΚ) και στο ΟΑΚΑ (Παναθηναϊκός, ΑΕΚ). Σε κάθε περίπτωση και ενόψει της διάκρισης που στοχεύει ο Άρης σε Κύπελλο και Play off, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να βελτιώσει είναι η παρουσία του μακριά από το «Κλεάνθης Βικελίδης».