Στον Παναθηναικό θα αναφερθώ σήμερα και σπεύδω αμέσως να απαντήσω στο εύλογο ερώτημα “και τις μας νοιάζει εμάς ο Παναθηναικός;”, λέγοντας ότι αποτελεί απλώς την αφορμή για να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα σχετικά με... εμάς εδώ πάνω, τους “κομπλεξικούς βόρειους”...
Μόνο 8 από τους 21 διεκδικήσιμους βαθμούς πήρε ο Παναθηναϊκός στα έξι ματς του δεύτερου γύρου, γράφουν με παράπονο τα πράσινα πληκτρολόγια. Και εγώ λέω: Ποιος ήταν, στην πραγματικότητα, ο Παναθηναϊκός για να πάρει περισσότερους; Αργά ή γρήγορα θα τέλειωνε το παραμύθι. Πώς ήταν δυνατό να αντέξει μια ομάδα χωρίς ποιότητα και χωρίς βάθος στο ρόστερ; Κάποτε θα στέρευε η δεξαμενή της εύνοιας από την (απίστευτη) τύχη και τα (επίμονα) διαιτητικά λάθη που την κράτησαν ψηλά σε όλο τον πρώτο γύρο της κανονικής περιόδου. Το είχα πει, δικαιώνομαι πανηγυρικά και πολύ με ευχαριστεί αυτό. Αλλά δεν χρειαζόταν καμια ιδιαίτερη εξυπνάδα. Ηταν φως φανάρι αυτό που ερχόταν για το δήθεν μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Αρκούσε μόνο να μπορείς να δεις την αλήθεια... Αυτή που δεν ήθελαν να δουν στο πράσινο στρατόπεδο.
Τώρα, λοιπόν, ο “μάγος Γιοβάνοβιτς”, που “έφτιαξε ομαδάρα”, είναι “εμμονικός” με την ίδια τακτική που ακολουθεί σε όλα τα ματς, τώρα “έχει μεγάλη ευθύνη για τη μεταγραφική απραξία”, τώρα οι “ήρωες” στον πρώτο γύρο παίκτες “δεν έχουν προσωπικότητα”, τώρα “ο Αλαφούζος έκανε έγκλημα”, αφήνοντας την ομάδα χωρίς δύο ακόμη μεταγραφές που χρειαζόταν τον Ιανουάριο. Τώρα όλοι οι σπουδαίοι και τρανοί “έγιναν” άχρηστοι....
Δεν βολεύονται, λοιπόν, να καταλάβουν στον Παναθηναικό ότι η ομάδα τους θα πετύχει τελικά φέτος ό,τι στ' αλήθεια της αξίζει. Με στηρίγματα μόνο την τύχη και τα φαλτσοσφυρίγματα, κανείς δεν κατέκτησε τίτλους, εκτός κι αν τον έλεγαν Ολυμπιακό, για να έχει μαζί του και όλο το αθλητικό παρα-δικαστικό σύστημα και να κλέβει Πρωταθλήματα επειδή (ένα παράδειγμα) ο Απόλλων Καλαμαριάς, που τον νίκησε, κακώς χρησιμοποίησε έναν κάποιον Βάλνερ. Η να κερδίζει αγώνες χωρίς να παίζει, επειδή (άλλο παράδειγμα) ένα χαρτί... τραυμάτισε θανάσιμα τον προπονητή του.
Εμείς εδώ πάνω, οι... κομπλεξικοί βόρειοι, ξέρουμε πολύ καλά ποιες είναι οι δυνατότητες των ομάδων μας. Εχουμε επίγνωση της πραγματικότητας για τον ΠΑΟΚ, έχουμε και για τον Αρη. Και επισημαίνουμε ΠΑΝΤΑ τις αδυναμίες τους, ακόμη και στις νίκες τους. Στον Παναθηναικό ονειροβατούσαν, ζαλισμένοι από την επίπλαστη επιτυχία στον πρώτο γύρο, αποθέωναν παίκτες και προπονητή, μέχρι και τον... Αλαφούζο και τώρα που ήρθε η ανώμαλη προσγείωση άρχισαν να κατηγορούν τους πάντες.
Εμείς εδώ πάνω, οι... κομπλεξικοί βόρειοι, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε την ίδια γνώμη για τη φετινή ΑΕΚ. Λέμε ότι είναι πλέον πρώτη γιατί το αξίζει. Εχει πολύ καλό ρόστερ, έχει καλή ομάδα, έχει καλό προπονητή, έχει και παντοδύναμη έδρα. Λέμε, επίσης, ότι πλούσιο ρόστερ έχει και ο Ολυμπιακός. Και ότι, αν τυχόν γίνει και καλή ομάδα, είναι ικανός (καθαρά αγωνιστικά μιλώντας) να πάρει αυτός το Πρωτάθλημα. Αλλά, για όνομα του Θεού, πώς θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε λογικό και φυσιολογικό να το πάρει ο Παναθηναικός; Η πώς θα μπορούσαμε να θεωρούμε φαβορί τον ΠΑΟΚ; Ούτε καν τώρα, που μπήκε γερά στο παιχνίδι, τον θεωρούμε. Εμείς, οι “κομπλεξικοί βόρειοι”, γουστάρουμε να βλέπουμε κατάματα την αλήθεια.
ΥΓ. Με τα καμώματα του Ολυμπιακού για τον ελίτ διαιτητή που φέρνει ο Μπένετ για το ντέρμπι της Κυριακής δεν αξίζει να ασχοληθώ. Ενα μόνο έχω να πω: Οι άνθρωποι είναι γελοίοι. Τίποτε άλλο.
Α και μία πρόταση: Να ζητήσουν να παίξει ο... Αρετόπουλος. Μην τυχόν και καταφέρουν πάλι να μην παίξουν και να πάρουν και τρεις βαθμούς