Η επιστροφή στις υποχρεώσεις των ομάδων για τα πλέι οφ από το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται έχει μεν ένα ενδιαφέρον, αλλά σίγουρα δεν είναι τέτοιο που να εξιτάρει τον κόσμο που παρακολουθεί το πρωτάθλημα της Super League.
Όπως πολλές φορές έχει τονιστεί, το γεγονός και μόνο ότι δεν υπάρχει κόντρα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, φτάνει για να αποδυναμώσει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον του κόσμου.
Νομίζω ότι, ειδικά για τους φίλους του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού, αυτό που τους απασχολεί για το πρωτάθλημα, έστω κι αν είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη, είναι η επόμενη διοργάνωση, αυτή της σεζόν 2022-2023.
Σκέφτονται ήδη πώς θα είναι οι ομάδες τους στο επόμενο πρωτάθλημα, αν ο ΠΑΟΚ θα δυναμώσει και πάλι όπως ήταν μέχρι το 2019 που κατέκτησε το νταμπλ, αν θα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη μάχη, στα ίσια διεκδίκηση του τίτλου.
Αυτό που λείπει, δηλαδή, από τους φιλάθλους και, προσωπικά, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όσο λείπει αυτή η αίσθηση της μάχης από τους φίλους του ΠΑΟΚ, το ίδιο λείπει και από τους φίλους του Ολυμπιακού.
Είμαι βέβαιος ότι σε κανέναν -σκεπτόμενο και όχι τυφλωμένο από φανατισμό και οπαδιλίκι- φίλαθλο δεν αρέσει να παίρνει η ομάδα του το πρωτάθλημα χωρίς να ιδρώνει, χωρίς να έχει αντίπαλο ο οποίος θα την κοντράρει, θα την υποχρεώσει να υπερβάλλει εαυτόν για να πετύχει τον στόχο της.
Γι' αυτό και επιμένω ότι οι οπαδοί των μεγάλων ομάδων σκέφτονται ήδη το επόμενο πρωτάθλημα. Και όχι μόνο του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Αλλά και της ΑΕΚ η οποία αυτή την σεζόν εμφανίστηκε κατώτερη του μετρίου, και του Άρη που ψάχνει μονίμως το κάτι παραπάνω και του λείπει επί δεκαετίες τώρα η δυνατότητα να πανηγυρίσει έναν τίτλο, και του ΠΑΟ που δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα του παρελθόντος, ως προς τις πρωταγωνιστικές βλέψεις.
Δυστυχώς για τους φίλους των μεγάλων ομάδων, τις περισσότερες σεζόν τα πλέι οφ γίνονται για να γίνονται, είναι πολύ συγκεκριμένα και πολύ χαμηλού ενδιαφέροντος τα διακυβεύματά τους, με συνέπεια να χάνονται τα κίνητρα και όλα εκείνα που θα μπορούσαν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κόσμου.