Κρύα ήττα; Ίσως να μην κρύβει την αλήθεια αυτή η φράση γιατί εκτός από το γκολ χθες η Μίντιλαντ είχε και άλλες ευκαιρίες με κορυφαία το δοκάρι στο τέλος όπου αν ο Τσαρλς έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα θα είχαμε άλλα δεδομένα.
Το 1-0 είναι ένα αποτέλεσμα που επιτρέπει στον ΠΑΟΚ να ελπίζει. Πολύ απλά διότι ακόμη και αν η Μίντιλαντ σκοράρει θα ψάξει στην χειρότερη περίπτωση μια νίκη με διαφορά ενός γκολ για να πάει το ματς στην παράταση. Αλλά ας αφήσουμε το παιχνίδι που έρχεται με την Μίντιλαντ και ας σταθούμε στο χθεσινό.
Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε σκοράρει πρώτος όπως θα μπορούσε να είχε σκοράρει και μετά το γκολ που δέχθηκε. Δεν το έκανε. Αλλά χθες αυτό που είδαμε μετά από πολύ καιρό δεν ήταν οι χαμένες ευκαιρίες. Ήταν τα φτηνά προσωπικά λάθη ακόμη και από παίκτες που δεν τα περιμένεις.
Η φάση του γκολ αρχίζει από το λάθος το Ινγκασον. Τέτοια παρόμοια έκαναν κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους και άλλοι. Απλά δεν τα πλήρωσε. Ήταν εμφανές πως ο Σβαμπ είχε πρόβλημα ρυθμού και πολλές φορές έμοιαζε η τριάδα στα χαφ σαν να παίζει για πρώτη φορά.
Στο δεύτερο μέρος τα πράγματα άλλαξαν και ο ΠΑΟΚ είχε στο περισσότερο διάστημα τον έλεγχο. Είχε σπουδαίες ευκαιρίες αλλά είχε και τα… θρίλερ μέσα και έξω από την περιοχή του. Τι κάνει τον φίλο του ΠΑΟΚ να ελπίζει ενόψει του αγώνα της Πέμπτης;
Η επιστροφή του Κούρτιτς είναι για μένα κομβική. Θα βάλω και στο δημιουργικό κομμάτι (όχι στο ανασταλτικό που χθες ήταν καλός ο Λύρατζης) τον Σάστρε. Δεν ξέρω πόσο διαφορετικός μέσα σε μια εβδομάδα θα είναι ο Σοάρες ή ακόμη και ο Ελ Καντουρί. Ή αν υπάρχει η πολυτέλεια την Κυριακή να μην παίξει ο Μπίσεσβαρ για να είναι ξεκούραστος στο ευρωπαϊκό ματς.
Το σίγουρο είναι πως τόσο η ήττα όσο και η εμφάνιση δεν πρέπει να φέρουν πανικό. Απλά την Πέμπτη ο ΠΑΟΚ ξέρει πως το παραμικρό δικό του λάθος θα αποβεί καταστροφικό και πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτά των Δανών.