Και βέβαια, συμφωνούμε με όσους αποδίδουν στην (καίρια, έτσι ή αλλιώς…) απουσία του Ιβάν Σαββίδη από τη Θεσσαλονίκη. Συμφωνούμε αλλά κι απορούμε. Θα έπαιζε καλύτερα ο Καγκάβα, ο Ροντρίγκο, ο Σβαμπ,ο Βαρέλα – επί παραδείγματι – με την παρουσία του Ιβάν Σαββίδη; Δε λέμε. Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω αλλά… Ναι, σε πολλούς τομείς θα λειτουργούσε καλύτερα η ΠΑΕ. Δίχως συζήτηση. Θα λειτουργούσε καλύτερα. Στον αγωνιστικό, όμως; Θα λειτουργούσε; Απορούμε!
Στον αγωνιστικό τομέα είναι σαφές πως… μπάλα παίζουν προπονητές και παίκτες. Αυτοί διαμορφώνουν την εικόνα του ΠΑΟΚ στο γήπεδο. Αυτούς επιλέγει ο ΠΑΟΚ στο ρόστερ του. Κι όταν οι επιλογές τού ρόστερ είναι ατυχείς (sic)… Ουδέν αλλάζει ό, τι και να πεις. Είναι πάντως, αληθές πως δίχως τον όγκο των προσωπικών λαθών (προπονητών και παικτών για να είμαστε δίκαιοι) κι ακόμη με αυτό το ρόστερ, ο ΠΑΟΚ θα ήταν σε καλύτερη βαθμολογική τουλάχιστον, κατάσταση. Αυτά τα προσωπικά λάθη δεν αφήνουν μήτε φύλλο συκής στο ρόστερ. Και κάνουν …μπαμ οι αδυναμίες του! Πέρα από τις βαθιές πισώπλατες μαχαιριές της διαιτησίας. Και κατά κανόνα των αλλοδαπών διαιτητών. Διαφωνείτε;
Εδώ θα επαναλάβουμε μία απορία, η λύση της οποίας ίσως – λέμε: Ίσως - βοηθούσε στην ακόμη περισσότερο διαυγή εφετινή εικόνα του ΠΑΟΚ. Ο Άρης διάγει – κατά γενική παραδοχή – μία… άνοιξη. Ο ΠΑΟΚ; Ένα… χειμώνα. Η διαφορά τους στη βαθμολογία είναι ένας βαθμός. Στον Άρη πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Στον ΠΑΟΚ; Πνίγονται. Δε λέει κάτι αυτό; Εάν λέει κι ό, τι λέει δεν είναι ελαφρυντικό για την εφετινή πορεία του ΠΑΟΚ. Συμφωνείτε;
Κι επειδή ο ΠΑΟΚ διάγει μία αγωνιστική περίοδο στην οποία ναι μεν, έχει στόχους (όχι τους υψηλότερους για το επίπεδο του ως ομάδα, γενικά) αλλά έχει κι υποχρέωση ανοικοδόμησης του… «Πονά» τον κόσμο του αφ’ ενός που δεν οδεύει με ταχύτητα κι ακρίβεια για την επίτευξη αυτών των στόχων «Πονά» αφ’ ετέρου που δεν πέφτουν γερά θεμέλια για την ανοικοδόμηση του. Περί τούτων χάθηκαν μάχες. Ορισμένες μάλιστα, χάθηκαν… Αμαχητί. Άλλες πάλι, χάθηκαν καθώς ο ΠΑΟΚ καθυστέρησε, να εμφανιστεί στο γήπεδο και για 45 και για 75 και για 80 λεπτά. Όπως την περασμένη Κυριακή επί παραδείγματι.
Δε χάθηκε ο πόλεμος!
Εύκολα το λέμε εμείς. Σημασία έχει να το αποδείξουν προπονητές και παίκτες. Για να το αποδείξουν χρειάζονται μία ανάσα… Φθάνει ακόμη και μία… Από την ψυχή του Γκαρσία! Το εμφύσημα ψυχής του «Τσε» - δε χάθηκε φυσικά, από το πέρασμα του ως παίκτη σε προπονητή - χρειάζεται ο «δικέφαλος», για να αναπνεύσει βαθιά. Να πάψει να ασφυκτιά…
Δεν χάθηκε ο πόλεμος, λοιπόν! Επιμένουμε.
ΥΓ 1: Φυσικά κι είμαστε κατά πάσης μορφής βίας από τον οποιονδήποτε. Απεχθανόμαστε και δη μετά βδελυγμίας και κάθε εκφραστή της. Είτε αυτός εκφράζει την Πολιτεία, είτε τους πολίτες.
ΥΓ 2: Μάθαμε πως ο γγ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας έδωσε τροφή για… σκέψεις ερωτώντας κι απαντώντας συνάμα: «Γιατί στις δικές μας πορείες δεν γίνονται επεισόδια; Επειδή εμείς απλά, τις περιφρουρούμε»! Βαθιά υπόκλιση…
ΥΓ 3: Η υγεία είναι εθνικό θέμα. Δεν χωρά κουβέντα περί τούτου Ως εκ τούτου όταν δεν συμφωνούν όλες οι πτέρυγες της Βουλής σε όλα τα άλλα, θα συμφωνήσουν σε αυτό;
ΥΓ 4: Η Οικονομία πάει κατά διαόλου. Η Υγεία την ακολουθεί καταπόδας. Κι η Κοινωνία σπεύδει να υπερβεί αμφότερες. Υπάρχει σωτηρία; Ναι, εάν κι εφ’ όσον παραμερισθεί το κομματικό και προταθεί – από όλους, μα όλους ανεξαιρέτως στη Βουλή - το εθνικό συμφέρον. Τόσο απλά…
ΥΓ 5 : Μπήκε στην πόλη ο εχθρός (ο Κορωνοϊός) κι εμείς (άλλος λίγο, άλλος πολύ) βγάζουμε τα μάτια ο ένας τον άλλον αντί να βγάλουμε τα δικά του. Έλεος!