Θα ήταν λάθος η μεγάλη επιτυχία να μην εκτιμηθεί σαν χρυσή ευκαιρία, αλλά σαν μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να εξαγνισθούν αμαρτίες συγκεκριμένων, οι οποίοι διέπραξαν σοβαρά λάθη στην περσινή σεζόν
Από το τραγικό αδιέξοδο και την μεγάλη πληγή που είχε ανοίξει και αιμορραγούσε σχεδόν ακατάπαυστα σε ολόκληρη την περσινή σεζόν, ξαφνικά σε ένα φωτεινό ευρωπαϊκό ορίζοντα με προοπτικές ανέλπιστα ελπιδοφόρες (το καθιερωμένο πλέον διαχρονικό σκοτσέζικο ντους για τους ΠΑΟΚτσήδες).
Κι αυτό γιατί ο ταλαιπωρημένος και «διαταραγμένος» Δικέφαλος με το προχθεσινό εντυπωσιακό του φτερούγισμα βρέθηκε ξαφνικά πολύ ψηλά, σε άλλους ορίζοντες με πολύ οξυγόνο και άλλες παραστάσεις πολύ όμορφες και διαφορετικές από όσες μέχρι τώρα τον κρατούσαν όμηρο σε θολές και ακραίες καταστάσεις.
Εξηγούμεθα: Ο ΠΑΟΚ όχι μόνο προκρίθηκε στον επόμενο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, στην πρώτη δηλαδή φετινή του ευρωπαϊκή υποχρέωση, ελπίζοντας να βρεθεί και για πρώτη φορά στην ιστορία του στους χρυσοφόρους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης, αλλά εξασφάλισε παράλληλα και την είσοδό του στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα της προηγούμενης δοκιμασίας του.
Αυτό σημαίνει πως η διάρκεια της ευρωπαϊκής του διαδρομής και παρουσίας θα προσεγγίσει – με πιθανότητα βέβαια και να ξεπεράσει – τους τέσσερις μήνες. Η πτήση λοιπόν του Δικέφαλου προχθές το βράδυ ήταν εντυπωσιακή και άφησε στη σέντρα της Τούμπας με το σφύριγμα της λήξης από τον Ιταλό ρέφερι πολλά και υπερπολύτιμα τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης εκτίμησης και διαχείρισης.
Ναι, αυτό το 3-1 επί της Μπεσίκτας δεν ήταν ένα απλό αποτέλεσμα πρόκρισης. Ήταν κάτι παραπάνω για όλους όσους έχουν την ευθύνη της λειτουργίας του όλου οργανισμού ΠΑΟΚ, αλλά παράλληλα και ένας συγκινητικός σπασμός λύτρωσης και ανακούφισης του συνόλου της ασπρόμαυρης οικογένειας που βίωσε δύσκολες στιγμές βλέποντας την ομάδα τους να παραδέρνει σε έναν αγωνιστικό εκτροχιασμό διαρκείας, να χάνει την ταυτότητά της και τον ένα τίτλο μετά τον άλλο. Το ευρωπαϊκό ντεμπούτο ενός πιτσιρικά (Τσόλη) άνοιξε τον δρόμο και έφερε την ελπίδα γράφοντας μία μικρή ιστορία με ό,τι σημαίνει αυτό στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Δεν απομένει λοιπόν από εδώ και πέρα άπαντες να σκύψουν το κεφάλι πάνω από τα όσα υπερπολύτιμα άφησε αυτή η πρόκριση (κάποια εκατομμύρια ευρώ, αναπτέρωση ηθικού, αλλαγή ψυχολογίας ομάδας και κόσμου, ευρωπαϊκές προοπτικές, ακόμη και στις δύο κορυφαίες διοργανώσεις). Θα έλεγα επίσης πριν σκύψουν το κεφάλι να κάνουν και το σταυρό τους και να ευχαριστήσουν τον Θεό και τον μικρό… ήρωα με τους συμπαίκτες του για την γενναιοδωρία τους. Να σκύψουν το κεφάλι, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να αναλάβουν τοις ευθύνες τους για όσα αρνητικά μέχρι τώρα διέπραξαν και με σεβασμό να προχωρήσουν στην έντιμη εκτίμηση και σωστή διαχείριση της νέας κατάστασης όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μετά τη μεγάλη πρόκριση.
Γνωρίζουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν, δε θα τους το υποδείξουμε. Απλά θα τους προειδοποιήσουμε ότι θα σφάλουν τα μέγιστα - κάποιοι απ’ αυτούς – αν πιστέψουν πως η χρυσή ευκαιρία της τεράστιας πρόκρισης προσφέρεται για ευκαιριακή εκμετάλλευση άφεσης αμαρτιών (εξαγνισμός στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ). Είναι όμως και γι’ αυτούς μια ευκαιρία να ανανήψουν, να αναθεωρήσουν κάποιες νοοτροπίες και τακτικές που έκαναν μεγάλη ζημιά στην ομάδα και να συστρατευθούν σε μία προσπάθεια που θα έχει άμεσο στόχο την ενίσχυση και ισχυροποίηση του ΠΑΟΚ και την απομάκρυνση και καταδίκη του παρασιτισμού που τόσα δεινά έχει προκαλέσει.
Υ.Γ.: Ο Ντουρμισάι επισήμως πλέον ανακοινώθηκε από την ΑΕΛ ως δανεικός του «Θρύλου». Το μεταγραφικό ντελίβερι του Πειραιά συνεχίζεται απροκάλυπτα με τα παραρτήματα να ευνοούνται συνεχώς το ένα μετά το άλλο.