Οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ των τριών επαγγελματικών κατηγοριών, τρίβουν τα χέρια τους. O λόγος; Η ψήφιση του νόμου με τον οποίο θα εισπράττουν μερίδιο από τη φορολόγηση των κερδών των παικτών του Στοιχήματος.
Το θέμα έγινε γνωστό πριν από δύο περίπου μήνες και το μόνο που απέμενε ήταν η ψήφιση του σχετικού νόμου, η οποία έγινε προχθές τα μεσάνυχτα. Μάλιστα το άρθρο μπήκε σε άσχετο νομοσχέδιο με τον αθλητισμό. Και επειδή πάντα σ’ ότι έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο και δεν είναι και η δικαιότερη απόφαση, θα πρέπει να υπάρχει ένα καλό περιτύλιγμα, ως αιτιολογία μπήκε η ανάπτυξη των υποδομών των ΠΑΕ. Για τον ίδιο ακριβώς στόχο που δόθηκαν από την ΕΠΟ περίπου 300.000 ευρώ σε κάθε ΠΑΕ, χρήματα που προέρχονται από την ΟΥΕΦΑ.
Αν κάποιος ρωτήσει 100 Ελληνες πόσο σίγουροι είναι ότι τα χρήματα αυτά θα αξιοποιηθούν στους σκοπούς για τους οποίους δίδονται, πιστεύω ότι όλοι θα απαντήσουν αρνητικά. Σε μία εποχή που λίγο πολύ όλη η κοινωνία του ποδοσφαίρου είναι υποψιασμένη για τον πώς σκέφτονται και αποφασίζουν οι ιδιοκτήτες των ομάδων, λογικό είναι η απάντηση τους να πλησιάζει στην πραγματικότητα. Τι σημαίνει αυτό; Οτι αν πραγματικά η απόφαση του κράτους έχει αθλητικό υπόβαθρο και όχι ρουσφετολογικό, θα πρέπει να υπάρξουν πολλές ασφαλιστικές δικλείδες ώστε τα χρήματα να μη διασπαθισθούν για τη λειτουργία της επαγγελματικής ομάδας. Πόσα είναι αυτά; Σύμφωνα με τους περισσότερο μέτριους υπολογισμούς οι ομάδες της Super League 1 θα εισπράξουν από 1,5 εκατ. ευρώ, αυτές της Super League 2 από 300.000 ευρώ και της Football League από 200.000 ευρώ. Ποσά ικανά για να κλείσουν πολλές μαύρες τρύπες λόγω του covid-19. Δεν δικαιούνται οι ΠΑΕ οικονομική ενίσχυση, από τη στιγμή που έχουν απώλειες εσόδων λόγω της πανδημίας; θα ρωτήσει κάποιος. Βεβαίως και έχουν, αλλά αυτό αποτελεί ένα πελώριο θέμα που αφορά όλο το ποδόσφαιρο της Ευρώπης. Αρα θα έπρεπε να ασχοληθεί η αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. και να εγκρίνει κονδύλια. Αντί αυτού όμως «φεύγει» ζεστό χρήμα από τις τσέπες των παικτών του Στοιχήματος και από τα ταμεία του κράτους. Αυτός είναι ο λόγος που η κοινωνία του ποδοσφαίρου θέλει να ξέρει αν τα χρήματα που θα πάρουν οι ΠΑΕ θα πιάσουν τόπο ή αν θα μπουν σ’ έναν τρύπιο κουμπαρά. Αλλο είναι να γίνει μία διαπραγμάτευση μεταξύ των ΠΑΕ και των εταιρειών στοιχηματισμού και να καταλήξουν σε μία συμφωνία κι άλλο με το έτσι θέλω να ψηφίζεται ένας νόμος-δώρο στους ιδιοκτήτες. Αλλά θα μου πείτε τι είναι αυτό που ξεχωρίζει για τον ορθολογισμό του στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο και έχουμε την απαίτηση να γίνουν όλα όπως έπρεπε και σ’ αυτό το θέμα;
Η ψήφιση του νόμου προκάλεσε την αντίδραση της Ενωσης Εταιρειών Διαδικτυακών Παιγνίων Ελλάδας και των Πρακτόρων ΟΠΑΠ που εκφράζουν τον προβληματισμοί του κλάδου για την αιφνιδιαστική αλλαγή στην νομοθεσία. Είναι άγνωστο αν πετύχουν κάτι, αλλά αν εφαρμοστεί το γράμμα του νόμου θα πρέπει να σε κάθε πόλη όπου υπάρχει έδρα επαγγελματικής ομάδας να «φυτρώσει» και μία σύγχρονη «Μασία» της Μπαρτσελόνα, που είναι ένα υπόδειγμα οργάνωσης τμημάτων υποδομών.
FOCUS
H επαναστατική γυμναστική στην ποδοσφαιρική Ευρώπη, έπαψε τα τελευταία χρόνια να είναι αποδοτική. Οι φίλαθλοι έχουν πλέον πολλές πηγές πληροφόρησης και καλύτερη αθλητική κουλτούρα, οπότε οι «επαναστάτες» το μόνο που κερδίζουν είναι να εκτίθενται και να χάνουν την επαγγελματική τους αξιοπρέπεια.