Το «Χ» στη Ριζούπολη είναι το πιο ηχηρό καμπανάκι στον πιο φορτωμένο μήνα στη μέχρι τώρα σεζόν και πριν ο Αρης ασχοληθεί πιο ενεργά και με το Κύπελλο.
Αν οι «κιτρινόμαυροι» κέρδιζαν τον Απόλλωνα, θα έβαζαν -και πάλι- τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι και θα έκαναν τα στραβά μάτια. Εφήμερο κέρδος δηλαδή.
Το τρίπτυχο διοίκηση, προπονητής και ποδοσφαιριστές έρχεται σε βασικό πλάνο, διότι η σχέση τους είναι αλληλένδετη.
Η ΠΑΕ είναι προσωποκεντρική -από επιλογή και όχι ανάγκη- επομένως ό,τι απόφαση λαμβάνεται είναι εξ' αποστάσεως και από τηλεφώνου.Από τη στιγμή που λείπει ο άνθρωπος-προσωπικότητα εντός ομάδαςς, μοιραία κάποια πράγματα έχουν προδιαγεγραμμένη πορεία. Ο Θόδωρος Καρυπίδης είναι ο πρώτος που πρέπει να έχει ξεκάθαρη εικόνα για ό,τι συμβαίνει στο εσωτερικό και ο πρώτος, που πρέπει να λάβει ευρύτερες αποφάσεις. Οσο δεν τολμά, τότε θα γίνεται μετακύλιση ευθυνών.
Ο Μάντζιος έχει φτάσει -και εν πολλοίς ξεπεράσει- το ταβάνι του στον Άρη και αδυνατεί να «γυρίσει» την αγωνιστικότητα των ποδοσφαιριστών του. Δεν είναι σε θέση και δεν μπορεί να λύσει τα αγωνιστικά προβλήματα, που ο ίδιος προκάλεσε, άρα πώς και ποιος να του ζητήσει να λύσει προβλήματα που του προκάλεσαν άλλοι. Ανέφικτο και εκτός πραγματικότητας.
Ο προπονητής βρίσκει- συνεχώς- δικαιολογίες δεν αξιοποιεί το υλικό του και παίρνει ελάχιστα και από τους ποδοσφαιριστές, που έχει στηρίξει περισσότερο από άλλους.
Πάμε και στους παίκτες. Οσο δεν τους τραβούν τα λουριά οι υπεύθυνοι, τόσο θα παίζουν -όταν θέλουν- για τους εαυτούς τους, δηλαδή τα συμβόλαιά τους. Η νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου δεκαετίας του '80 στην Ελλάδα έχει περάσει σε πολλούς και δεν βρίσκεται κάποιος να τους την αλλάξει. Ισως η ΠΑΕ πρέπει να βγάλει πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου», για όσους δεν θέλουν ή απλώς δεν μπορούν.
Ο παράγοντας «ενίσχυση» είναι σημαντικός, αλλά δεν είναι η εύκολη λύση. Ο Καρυπίδης είναι -σταθερά- υπέρ της αγοράς ποδοσφαιριστών, αλλά στην παρούσα φάση χρειάζεται πραγματικό πλάνο και όχι παρόρμηση, όπως το περασμένο καλοκαίρι. Το ρόστερ είναι ήδη γεμάτο, γιατί υπάρχουν κι εκείνοι που κάθονται στα συμβόλαιά τους, ωστόσο πόσο σίγουρο είναι ότι εκείνοι που θα έρθουν, θα δώσουν αγωνιστικές λύσεις;
Τα αγωνιστικά προβλήματα πρέπει, όσο ακόμη είναι καιρός, να διορθωθούν από τους άμεσα αρμόδιους, αλλιώς η ενίσχυση δεν είναι τίποτα άλλο από το «πέταγμα της μπάλας στην κερκίδα» και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης.