Το φετινό καλοκαίρι για τον Αρη είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από το σύνολο των προηγούμενων, σε ό,τι αφορά τα στάδια της προετοιμασίας. Το τρίτο δείγμα των “κιτρινόμαυρων” απέναντι στη Λοκομοτίβ Μόσχας δεν ήταν τίποτα παραπάνω από το γνώριμο κομμάτι της ομάδας, η οποία πρωταγωνίστησε την περασμένη σεζόν στο ελληνικό Πρωτάθλημα.
Η βάση, η οποία δημιουργήθηκε, είναι η ίδια που δουλεύεται από το τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου έως και σήμερα. Αρα, ο Αρης που είδαμε κόντρα στην Κυπελλούχο Ρωσίας είναι ο Αρης που περιμένουμε να δούμε σε διάφορα σημεία του γηπέδου και στις επίσημες υποχρεώσεις.
Κι αυτό συνιστά αφανή επιτυχία, γιατί -επιτέλους- ένας προπονητής έδωσε ταυτότητα στο σύνολό του, κάνει ό,τι μπορεί για να τη διατηρήσει και περιμένει, όπως είπε και ο ίδιος, από τη διοίκηση να την ενισχύσει. Η ομάδα που φτιάχνεται, θα κρατήσει αρκετά από τα γνωρίσματα που ήδη ξέρουμε, όπως πρέσινγκ, ταχύτητα και διάθεση για δημιουργία.
Ο βασικός κορμός είναι το μισό μερίδιο για την παραπέρα επιτυχία, μόνο που δεν αρκούν οι παρόντες. Οι τελικές προσπάθειες πρέπει να βρίσκουν και στόχο, πρέπει να βρίσκουν και δίχτυα. Κι εκεί ίσως είναι το κομμάτι, που δεν γνωρίζουμε ακόμη από τον φετινό Αρη, γιατί λείπει ο άνθρωπος, που θα επωμιστεί το σκοράρισμα. Ξεχωριστό αντικείμενο συζήτησης, για το οποίο διαθέτουμε λίγα δεδομένα και περισσότερα ερωτηματικά.
Μέχρι να φτάσουμε όμως στον φορ, προηγούνται άλλα πιο βασικά κομμάτια του παζλ, ώστε να μιλήσουμε για ισορροπημένο σύνολο.
Δεν είμαι σίγουρος πόσο ασφαλή συμπεράσματα έβγαλε ο Ακης Μάντζιος, βλέποντας τους ποδοσφαιριστές του να αντιμετωπίζουν τη Λοκομοτίβ. Και το λέω για τον εξής λόγο:
Η Λοκομοτίβ, αν και πιο έτοιμη ομάδα, δεν παύει να είναι φορτωμένη με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ρωσικής κουλτούρας. Εύπλαστη ψυχολογία, γεμάτη αστάθεια και παίκτες ικανούς για το καλύτερο και το χειρότερο. Λίγο να τους πιέσεις, τους έφερες στα μέτρα σου, όπως έπραξαν και οι Θεσσαλονικείς. Σε τέτοιο βαθμό που να λέμε για εύκολη, φιλική ανατροπή, η οποία όμως άφησε κάτι καλό για τη συνέχεια. Οπως και να 'χει, ο Αρης έκανε σωστά όσα έπρεπε, no matter what.
Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι, φέτος, οι διοικούντες δεν χρειάστηκε να γκρεμίσουν, για να χτίσουν. Η δαμόκλειος σπάθη του ban έφερε είχε και θετικά, όπως η διατήρηση του κορμού.
Οταν ολοκληρωθεί και το μεταγραφικό πλάνο, τότε ο Αρης θα παρουσιάσει κάτι καινούριο, μέσα στο “παλιό”. Κι αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να του συμβεί στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.