Μόνο σύμπτωση δεν είναι ο συνδυασμός παρουσίας του Αντελίνο Βιεϊρίνια με κορυφαίες κατακτήσεις τού ΠΑΟΚ. Εξάλλου σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει, να είναι σύμπτωση. Κι είναι κορυφαία μεταγραφική πράξη επί Ιβάν Σαββίδη η επιστροφή του στον ΠΑΟΚ από τη Βόλφσμπουργκ.
Δε χωρά κουβέντα περί τούτου. Από αυτή την κορυφαία μεταγραφική πράξη δρομολογήθηκε κι η δημιουργία της νέας κορυφαίας εποχής (με κατάκτηση τίτλων) του ΠΑΟΚ μετά από εκείνη την παλιά, της δεκαετίας του 1970. Κοινός παρονομαστής των δύο εποχών η εν ψυχρώ στέρηση ισότιμων συνθηκών διεκδίκησης τίτλων. Το λένε και… Κλοπή τίτλων!
Ο «κάπτεν» του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου (για να μην ξεχνιόμαστε, έτσι;) δεν αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο του οικοδομήματος του ΠΑΟΚ απλά, ως παίκτης. Δίχως να γίνεται λόγος περί της σπάνιας κλάσης του, γίνεται περί της απύθμενης ψυχής του. Με δυο λόγια; Ο «κάπτεν» του Πρωταθλητή και Κυπελλούχου (για να μην ξεχνιόμαστε, έτσι; Επιμένουμε εμείς!) αποτέλεσε κι αποτελεί ηγετική φυσιογνωμία του. Αυτή τον καθιστά ξεχωριστό…
Είτε στην ενδεκάδα, είτε στον πάγκο, είτε στα αποδυτήρια… ο Αντελίνο Βιεϊρίνια είναι η ψυχή του «δικέφαλου». Δεν είπε τυχαία ο Γιώργος Κούδας: «Αυτός ανήκει σε εκείνους για τους οποίους λέμε: Μία φορά αρχηγός, για πάντα αρχηγός»! Κι αρχηγός δεν είναι όποιος φέρει το περιβραχιόνιο. Αρχηγός είναι όποιος φέρει την ευθύνη και νιώθει το καθήκον να βγαίνει μπροστά!
Για όλα αυτά σε μία άλλη εποχή – ως εκ τούτου τηρουμένων των αναλογιών – θεωρούμε πως ο Νότης Τσίντογλου δίχως να φέρει το περιβραχιόνιο ήταν η ψυχή του ΠΑΟΚ. Σε ένα εκπληκτικό σύνολο της εποχής με Λάμπη Κουιρουκίδη, Λευθέρη Παπαδάκη (ο πρώτος προπονητής του Γιώργου Κούδα στο ξερό βοηθητικό της Τούμπας), Χριστόφορο Γιεντζή… Αυτός ήταν πάντα ο μπροστάρης.
Τέτοιος ήταν πάντα μέσα κι έξω από τα γήπεδα. Ως παίκτης κι ως παράγοντας. Με λόγο βαρύ! Δεν σήκωνε κουβέντα στο σπαθί του για τον ΠΑΟΚ. Σε κοιτούσε στα μάτια όταν μιλούσε. Τα μάτια ξέρετε, είναι ο καθρέφτης της ψυχής! Είχε άποψη. Την έλεγε κατάμουτρα! Τον αποδεχόταν όσοι συμφωνούσαν κι όσοι διαφωνούσαν μαζί του. Και στο παραδοσιακό μαγαζί του – στον Φραγκομαχαλά της Θεσσαλονίκης, στα Άνω Λαδάδικα που λένε – περνούσαν πολλοί για να πάρουν την… ευλογία του. Μεγάλος μάγκας. Με την κάλλιστη έννοια…
Για όλα αυτές τις αρετές του τότε στον ΠΑΟΚ θεωρούμε εμείς πως ο Νότης Τσίντογλου (πρόλαβε κι έπαιξε στην Α΄ Εθνική το 1959, όπως μας ενημέρωσε ο… Ελευθερουδάκης του ποδοσφαίρου, ο Σταύρος Πετρακόπουλος) ήταν ο Αντελίνο Βιεϊρίνια εκείνης της εποχής το. Αφήστε που ήξερε και πολλά καντάρια μπάλα!
Δε θα λησμονήσουμε ποτέ τη συμβουλή – προτροπή του: «Ακόμη κι ο χειρότερος παίκτης του ΠΑΟΚ σε έναν αγώνα δεν παύει, να είναι παίκτης του ΠΑΟΚ. Έτσι να τον διαχειρίζεσαι»! Είχαμε συμφωνήσει, να τα πούμε για «την ζωή του όλη»! Να γραφόταν η ιστορία του.
Είχαμε υποσχεθεί. Θα κρατήσουμε την υπόσχεση μας. Την κρατήσαμε για πολλούς λαμπρούς αστέρες του γαλαξία του «δικέφαλου». «Η ζωή μου όλη» ήταν μία σειρά η οποία φιλοξενήθηκε στη «Μ» για πολύ καιρό. Θυμόταν οι παλιοί. Μάθαιναν οι νέοι τότε. Θα θυμηθούν οι παλιοί και θα μάθουν οι νέοι (και) για τον Νότη Τσίντογλου τώρα…