Δύο γκολάρες στις καθυστερήσεις, στο 94ο λεπτό από τον Κούρτιτς και στο 95ο λεπτό από τον Μιτρίτσα χάρισαν στον ΠΑΟΚ μία τεράστια πρόκριση στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου, αποδεικνύοντας σε ένα ακόμη παιχνίδι, πως αυτή η ομάδα, έτσι όπως είναι δομημένη, παρά τις αδυναμίες της, έχει το μέταλλο του νικητή. Έχει την πίστη για να ανατρέπει αποτελέσματα, έχει το τσαγανό για να πετυχαίνει σπουδαίες νίκες σε ντέρμπι.
Πως μπορεί να εξηγηθεί άλλωστε αυτό που ζήσαμε στο Ολυμπιακό στάδιο; Η ΑΕΚ προηγήθηκε με τον Σιμόες, μετά από μία αδράνεια της αμυντικής διάταξης του Δικεφάλου, όλα (στα μάτια των περισσοτέρων) έδειχναν τελειωμένα, η πρόκριση φαινόταν να είχε χαθεί, όμως εκεί μίλησε η προσωπικότητα των παικτών του ΠΑΟΚ. Κυρίως του Κούρτιτς και στη συνέχεια του Μιτρίτσα. Δυο γκολάρες που σφράγισαν όχι μόνο την πρόκριση, αλλά μία πολύ μεγάλη νίκη, μέσα στο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ.
Για να λέμε την αλήθεια, ο ΠΑΟΚ ήταν κακός. Στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Οι επιθετικές του προσπάθειες ήταν μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Όμως φαίνεται, εκ του αποτελέσματος, πως μετά το γκολ του Σιμόες, η ομάδα αφυπνίστηκε. Και αντί οι παίκτες να αποδεχθούν την διαφαινόμενη ήττα και τον αποκλεισμό, ρίσκαραν, πήραν την κατοχή στα τελευταία λεπτά του αγώνα και «χτύπησαν» τον αντίπαλο, στο ευαίσθητο του σημείο. Ηταν γνωστό πως ο Τσιντώτας δεν στέκεται καλά, κάτω από τα δοκάρια, το απέδειξαν τα σουτ των Κούρτιτς και Μιτρίτσα και η μεγάλη πρόκριση σφραγίστηκε.
Αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου, αυτή είναι μία μεγάλη πρόκριση για τον ΠΑΟΚ και την Θεσσαλονίκη που δείχνει σε μία ακόμη σεζόν, πως μπορεί να διεκδικήσει ένα ακόμη τρόπαιο. Μέσα σε όλα είναι ο ΠΑΟΚ, μέσα στους τρείς θεσμούς και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ηταν ένας απίστευτος ΠΑΟΚ που πήρε μία πολύ μεγάλη πρόκριση την οποία πανηγύρισαν οι παίκτες, ο Λουτσέσκου, όλα τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος και φυσικά οι πολυπληθείς φίλαθλοί του.