Δεν ξέρω που θα«καταλήξουν» οι δίκες που αφορούν την εγκληματική δράση συγκεκριμένων ατόμων,αλλά και συγκροτημένων συμμοριών στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχουν δει τόσα πολλά και περίεργα τα μάτια μας, ώστε να είμαστε πολύ επιφυλακτικό.
Αν δηλαδή θα έχουμε κάποια από τα αναμενόμενα και συνηθισμένα αποτελέσματα, με ποινές χάδια και με απαλλαγές μεγαλόσχημων που θα βασίζονται σε ανασκευασμένες δεύτερες καταθέσεις ή κάτι διαφορετικό που θα ακουμπάει πάνω στη λογική και στο κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε κι ένα λόγο περισσότερο να είμαστε προβληματισμένοι, διαπιστώνοντας την εμφανέστατη δυσαρέσκεια των δικαστών που βλέπουν με έκπληξη βασικούς μάρτυρες να προσέρχονται μεθοδευμένα και δασκαλεμένα να αναθεωρήσουν τις πρώτες καταθέσεις τους και να τις ανασκευάσουν, προκειμένου να δημιουργήσουν αμφιβολίες για να δώσουν το δικαίωμα και την ευχέρεια σε μεγαλοδικηγόρους, να απαλλάξουν από τις βαριές κατηγορίες τους μεγαλόσχημους συνήθως πελάτες τους.
Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν κάποιοι θα πληρώσουν και ποιοι θα είναι αυτοί μετά τα όσα τερατώδη και φρικτά βγήκαν στο φως της δημοσιότητας και της επικαιρότητας στις τελευταίες ημέρες της δίκης. Στις οποίες κάποιοι άνοιξαν το καπάκι του βόθρου με συνέπεια οι αναθυμιάσεις και η αφόρητη δυσοσμία του να βρωμίσουν και να πνίξουν ολόκληρη την Ελλάδα.
Κάποιοι από τους μάρτυρες τόλμησαν να προχωρήσουν ένα βήμα περισσότερο, θέλοντας να παρουσιάσουν στους δικαστές το εύρος και την επικινδυνότητα μιας μαύρης εποχής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι εκπρόσωποι των δύο αθηναϊκών ομάδων Αλαφούζος και Μελισσανίδης το έκαναν θεωρώντας ότι ήταν απαραίτητο οι δικαστές να πληροφορηθούν για την πολυετή δράση μιας συμμορίας, η οποία κινήθηκε παρασκηνιακά και παράνομα στη σκιά μιας θρυλικής παράγκας.
Επιπρόσθετα να μάθουν ποιος είναι ο περιβόητος«θείος», το «δόγμα Σπάθα» και πως πριν ακόμη ξεκινήσει το πρωτάθλημα όλοι γνώριζαν ποιος θα είναι ο πρωταθλητής. Επίσης να τους καταστήσουν ενήμερους με πιο τρόπο«εργαλειοποιήθηκαν» όλα τα θεσμικά όργανα και ιδιαίτερα οι διαιτητές από έναν συγκεκριμένο σύλλογο. Με ποιο τρόπο η διεθνοποίηση των Ελλήνων διαιτητών αποτελούσε την αποτελεσματικότερη«συνταγή» (ηθικό εκβιασμό και έκνομο κίνητρο) προκειμένου να επιτευχθούν επιθυμητά αποτελέσματα σε αγώνες και στη σειρά να επικυρωθούν οι διακρίσεις και να οδηγηθούν οι παρασκηνιακώς δρώντες ανέτως κι επί μονίμου βάσεως στα χρυσοφόρα ταμεία του Τσάμπιονς Λιγκ.
Με το χρήμα του οποίου για χρόνια αφενός κάλυπταν τα έξοδα λειτουργίας τους, πραγματοποιούσαν μεταγραφές που τους ενίσχυαν και άφηναν πολύ μακριά τις υπόλοιπες ομάδες να «βράζουν στο ζουμί τους», φράζοντας τους τον δρόμο και απαγορεύοντας τους για δεκαετίες να διεκδικήσουν και αυτές τα προνόμια που μονοπωλούσαν οι νταραβερτζήδες του λιμανιού. Οι καταθέσεις μπορούν να χαρακτηριστούν κυνικές από μερικούς, αλλά όντως είναι ουσιαστικές και πέρα ως πέρα αποκαλυπτικές και τεκμηριωμένες. Για το δράμα του ελληνικού ποδοσφαίρου υπάρχουν ένοχοι, μερικοί από τους οποίους σήμερα βαρύνονται με κακουργηματικές διώξεις. Η συνταγή δούλευε για χρόνια ρολόι.
Σε αυτό βοηθούσαν επίορκοι θεσμικοί (πρόεδροι της ΕΠΟ), διωκτικές Αρχές, ελεγχόμενοι δικαστές και αμφιλεγόμενοι πολιτικοί. Έτσι διαμορφώθηκε και μονιμοποιήθηκε αυτή η κατάσταση με τον ισχυρό του χώρου να«κατασκευάζεται» με αδίστακτο, έκνομο αλλά και εντυπωσιακά αποτελεσματικό τρόπο. Είχαμε όμως και κάποιες περίεργες συμπεριφορές όπως ήταν αυτές του Ζήση Βρύζα και του Χρήστου Σάββα. Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι ακούστηκαν πολύ σοβαρά πράγματα, τα περισσότερα από τους δύο ηγέτες των αθηναϊκών ομάδων. Οι τελευταίοι παρουσίασαν «ανάγλυφα» το πως στήθηκε η ερυθρόλευκη παρασκηνιακή παντοκρατορία. Αυτοί ήταν που άνοιξαν το καπάκι του βόθρου.