Θα ξεκινήσω από το τελευταίο «χτύπημα» στο info του σχολίου, το οποίο αφορά τη θρασύτατη πρόκληση του Αλέξη Κούγια, ο οποίος στην πρόσφατη αλλά και διαρκώς αναβαλλόμενη εξαγγελία της επανάστασης που ξεκίνησε μαζί με το αφεντικό του (σ.σ αυτόν που είχε καταγγείλει για να μην ξεχνιόμαστε σαν το βασικό υπαίτιο της σήψης και της καταστροφής του χώρου)… για την εξυγίανση του. Καμαρώστε για λίγο το δίδυμο των εξυγιαντών για να προχωρήσουμε στην «ταμπακιέρα».
Στο τι συνίσταται δηλαδή η θρασύτατη πρόκληση του ποινικολόγου σε ότι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ, η οποία δυστυχώς και μέχρι στιγμής, έχει μείνει αναπάντητη. Ο περί ου ο λόγος τύπος, ως γνωστόν μαζί με το αφεντικό του, δεν είναι άλλοι από εκείνους που έστησαν το εγκληματικό θεσμικό μόρφωμα της πολυιδιοκτησίας (με την ευλογία και ενός ελεγχόμενου και αυτοκαταστροφικού ακόμη και για την Κυβέρνηση του Υφυπουργού Αθλητισμού) το οποίο είχε στόχο την εξόντωση – με όλη τη σημασία της λέξης – του ΠΑΟΚ. Η οποία αποφεύχθηκε ύστερα από μεγάλους και δύσκολους αγώνες και μάχες, που δόθηκαν εντός και εκτός επικράτειας. Ε… λοιπόν αυτός ο τύπος χωρίς κανένα δισταγμό τόλμησε να επικαλεστεί και την άποψη ότι ελπίζει πως και ο ΠΑΟΚ θα ακολουθήσει την προσπάθεια που θα καταβληθεί από τους δύο εξυγιαντές της κακιάς ώρας, οι οποίοι πριν από λίγο καιρό είχαν στήσει την αγχόνη για να τον κρεμάσουν. Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για τρέλα. Και για παράνοια.
Έχουμε από τη μία το γεγονός της παράταιρης σύμπραξης του διδύμου, με τον έναν να έχει χαρακτηρίσει τον άλλο σαν καταστροφέα του ελληνικού ποδοσφαίρου και να τον παρουσιάζει εξυγιαντή και από την άλλη το θράσος χιλίων πιθήκων, με το οποίο ο σκηνοθέτης και παραλίγο θύτης ενός θεσμικού κακουργήματος σε βάρος του ΠΑΟΚ να απαιτεί (ή και να ελπίζει το ίδιο είναι) να τον ακολουθήσουν τα θύματα του και να τον στηρίξουν σε μια από τις φάμπρικες του, τις οποίες επιστρατεύει, ώστε να είναι μονίμως στην επικαιρότητα.
Επί του προκειμένου και σε ότι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ, εκείνο που ενοχλεί είναι ο τρόπος αντίδρασης της ασπρόμαυρης ΠΑΕ σε αυτή την πρόκληση. Επέλεξε την σιωπή! Άγνωστο για ποιο λόγο. Θέλω να πιστεύω πως δεν υπάρχει ο οποιοσδήποτε σοβαρός λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτή τη στάση και ότι ήταν μία λαθεμένη εκτίμηση να χαθεί μια ευκαιρία για να βουλώσουν κάποια στόματα και να πληρώσουν με το ανάλογο νόμισμα, αυτοί που επιχείρησαν να εξαφανίσουν και να εξοντώσουν ολοφάνερα τον ΠΑΟΚ και τον Σαββίδη. Ο διαχρονικός πόλεμος που υπέστη ο ΠΑΟΚ με αυτό το δίδυμο, δεν επιτρέπει τέτοιου είδους σιωπές. Οι διοικούντες επιβάλλεται κάποιες φορές να αφουγκραστούν και να ερμηνεύσουν σωστά το αίσθημα και του κόσμου που στηρίζει την ομάδα. Ήταν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να χαθεί.
Πάμε όμως και στην προετοιμασία της ομάδας, ενόψει και της ευρωπαϊκής της υποχρέωσης. Όλα σε αυτό το επίπεδο κινούνται ιδανικά. Εικάζεται ότι υπάρχουν πιθανότητες να βοηθήσει προς τούτο και η βελτίωση της κατάστασης του Τάισον. Ο ΠΑΟΚ στην «OPAP Arena» απέσπασε ένα αποτέλεσμα το ίδιο πολύτιμο με μια νίκη. Η ομάδα διατηρήθηκε στην κορυφή και αυτό επιβεβαιώνει την άποψη ότι αξίζει τον τίτλο περισσότερο από τους άλλους ανταγωνιστές της. Επιπρόσθετα και το γεγονός ότι έχει σκοράρει πιο πολύ από όλους και έχει παίξει σε γενικές γραμμές το καλύτερο ποδόσφαιρο, όπως και το ότι αναδείχθηκε πρώτη στην regular season, θεμελιώνουν του λόγου του αληθές.
Αντλώντας λοιπόν αίγλη και δύναμη από την «πρωτιά», ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του έχουν σκοπό και στόχο να πατήσουν γερά στο πρώτο τους βήμα αύριο το βράδυ στο «Γιαν Μπρέιντελ». Περίεργες και ανήσυχες οι υπερβολές που διακινούνται από πλευράς των γηπεδούχων, όπως και οι απειλές για… κολάσεις και φυλακίσεις. Ποδόσφαιρο παίζουμε, δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο.
ΥΓ: Τι σύμπτωση κι αυτή. Οι Αθλητικοί Δικαστές είναι αρκετά «πονόψυχοι» όταν πρόκειται να επιβάλουν ποινές, μόνον όταν οι παραβάσεις έχουν σχέση με τους μεγαλόσχημους. Και ιδιαίτερα όταν αυτοί κατά σύμπτωση διαθέτουν και ολόκληρους στόλους ΜΜΕ. Και ως εκ τούτου ξεφωνίζουν πιο άγρια και έχουν τις άκρες τους παντού. Μετά το Φάληρο που έπρεπε να τιμωρηθεί για τις αλλεπάλληλες και υπότροπες συμπεριφορές του αντιπροέδρου της ομάδας, τη γλίτωσε και η «Λεωφόρος» με ένα προστιματάκι. Με τον Αλαφούζο να ακολουθεί τα βήματα του «συνεταίρου» του και «συμπαίκτη» του, σε όλα τα επίπεδα επιχειρηματικά και βάλε, του ερυθρόλευκου ομολόγου του. Εκεί που τους χώριζε η άβυσσος βρέθηκαν σφιχταγκαλιασμένοι για τα συμφέροντα τους.