Είναι φως φανάρι ότι ο ΠΑΟΚ θα αντιμετωπίσει την Μπειτάρ με τους παίκτες της περσινής ομάδας του. Ούτε καν ο Εκόνγκ είναι βέβαιο ότι θα προτιμηθεί από τον Λουτσέσκου, αφού δείχνει μέχρι στιγμής εντελώς ανέτοιμος.
Αλλωστε, δεν ξέρουμε καν ακόμη αν μπορεί
να καλύψει επάξια το τεράστιο κενό του
Ινγκασον κι αν καλύτερους από τους
υπόλοιπους στόπερ που διαθέτει ο ΠΑΟΚ.
Νάρει, Ζίβκοβιτς,
Μπράντον, Τάισον, Κωνσταντέλιας, Σβαμπ,
Κουλιεράκης, Λύρατζης, Ράφα Σοάρες,
Κοτάρσκι και όποιος επιλεγεί από τον
Ρουμάνο τεχνικό δίπλα στον Κουλιεράκη,
είναι από τώρα βέβαιο ότι θα κληθούν να
παίξουν στο ματς της Τούμπας, αφού
Βιειρίνια και Αουγκούστο είναι τιμωρημένοι
και ο Σάστρε τραυματίας. Με άλλα λόγια,
μόνο ο Τσιγγάρας και ο Εκόνγκ θα είναι
τα νέα πρόσωπα σε σχέση με την περσινή
ομάδα, αν χρησιμοποιηθούην, ενώ και οι
εναλλακτικές θα είναι περιορισμένες,
καθώς αυτή τη στιγμή και σίγουρα μέχρι
τότε το ρόστερ θα απαρτίζεται κυρίως
από πιτσιρικάδες, τους οποίους δεν
εμπιστεύεται εύκολα ο Λουτσέσκου.
Μιλάμε πάντα για
το αρχικό σχήμα, γιατί, με δεδομένα τις
καιρικές συνθήκες της εποχής και τον
βαθμό ετοιμότητας της ομάδας, οι πέντε
αλλαγές θα είναι υποχρεωτικές. Μπορεί
δηλαδή να δούμε να παίζουν κι άλλοι
παίκτες, από τον Τζίμα και τον Βρακά,
μέχρι τον Φιλίπε Σοάρες (αν είναι έτοιμος)
και τον Γκορντεζιάνι. Σε κάθε περίπτωση,
όμως, ο ΠΑΟΚ θα επιχειρήσει να κάνει το
πρώτο βήμα για την πρόκριση στην επόμενη
φάση με κάποιους από τους περσινούς
παίκτες του. Ούτε καν όλους.
Προφανώς, ο Σαμάτα
δεν προλαβαίνει ούτε καν να καταλάβει
πού βρίσκεται, αφού αναμένεται το
Σάββατο, όπως δεν μπορεί να υπολογίζει
κανείς στην παρουσία ενός ακόμη έμπειρτου
χαφ, αφού η περιβόητη αυτή λίαν απαραίτητη
μεταγραφή δεν έγινε καν.
Δεν είναι ευχάριστη
αυτή η κατάσταση. Με την έναρξη των
επίσημων υποχρεώσεων η ομάδα έπρεπε να
είναι κομπλέ τουλάχιστον κατά 90%. Ετσι
τουλάχιστον λειτουργούν όλες οι σοβαρές
και οργανωμένες μεγάλες ομάδες. Ωστόσο,
είναι πιθανό να προκύψει κάποιο κέρδος
από τη ζημία της λειψανδρίας καινούργιων
έτοιμων ποδοσφαιριστών. Οξύμωρο, αλλά
δεν αποκλείεται καθόλου. Αρκεί να
σκεφτούμε τι έγινε πέρσι. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε
με τη Λέφσκι με έναν σωρό καινούργιους
παίκτες και… δεν υπήρχε. Εκανε δύο
άθλιες εμφανίσεις και αποκλείστηκε
πανεύκολα. Πλήρωσε όχι μόνο τη χαμηλή
ποιότητα παικτών που είχαν αποκτηθεί
(Κάργας, Κουαλιάτα), αλλά και την παντελή
έλλειψη συνοχής. Ηταν μια ομάδα εντελώς…
ξεκούδουνη. Ασύνδετη, χωρίς καμία
ομοιογένεια. Κι αυτό ήταν φυσιολογικό,
γιατί η “χημεία” δεν αποκτάται σε 15-20
μέρες προετοιμασίας, ούτε με τρία-τέσσερα
φιλικά παιχνίδια.
Ετσι, λοιπόν, ίσως
εκπλαγούμε ευχάριστα βλέποντας απέναντι
στην Μπειτάρ έναν ΠΑΟΚ που θα παίξει
αυτό που ξέρει να παίζει και με παίκτες
που θα γνωρίζονται καλά μεταξύ τους και
θα μπορούν να συνεργαστούν ακολουθώντας
τη φιλοσοφία του Λουτσέσκου που ήδη τη
γνωρίζουν καλά. Και για τον αγώνα ρεβάνς,
έχει ο Θεός...
ΥΓ. Εδώ που τα λέμε, αυτή η σκέψη είναι η μόνη που μπορεί να μας παρηγορήσει και να μας δώσει κουράγιο πριν από το πρώτο ματς με την Μπειτάρ. Αφού δεν πρόκειται να δούμε έναν άλλο, ενισχυμένο, ΠΑΟΚ, τουλάχιστον ας ελπίσουμε ότι ο κατά βάση ίδιος ΠΑΟΚ θα τα καταφέρει πολύ καλύτερα από πέρσι τέτοιο καιρό...