Εντάξει. Τώρα πια όλοι κατάλαβαν ποιος είναι ο φετινός ΠΑΟΚ. Ακόμη και οι λίγοι που επέμεναν να πετάνε στα σύννεφα, μεταξύ αυτών και ο Λουτσέσκου, ξέρουν πλέον ότι θα γευτούν πολλές πίκρες και ότι θα πονέσουν και τα μάτια τους και τα μυαλά τους.
Το είπαμε 100 φορές, αλλά δεν άκουσε κανείς. Αν δεν βρουν από τον επίσημο ΠΑΟΚ το θάρρος να εξηγηθούν στον κόσμο ότι σ’ αυτή την αγωνιστική περίοδο απλώς θα προσπαθήσουν να “χτίσουν” μια νέα ομάδα, με αρκετούς νεαρούς, θα έχουν όλοι πρόβλημα. Οχι μόνο ο Λουτσέσκου και οι παίκτες. Ολοι. Κανείς όμως δεν το είπε. Και ο Ρουμάνος, ο μοναδικός που αναφέρθηκε στους στόχους, μίλησε για πρωταθλητισμό, ή για… “μίνιμουμ δεύτερη θέση”. Τώρα, πριν καν περάσουν δύο μήνες, μοιάζει με ανέκδοτο. Κι αυτό γιατί “φρόντισε” να εξηγηθεί στον κόσμο η... ίδια η ομάδα. Με την ανετοιμότητά της, με την ανωριμότητά της, με την έλλειψη ποιότητας στο ρόστερ της, με τις πολλές αδυναμίες της.
Οταν “χτίζεις” ομάδα με μπόλικη πιτσιρικαρία είναι αδύνατον να πρωταγωνιστήσεις και να κατακτήσεις τίτλους αμέσως. Πόσο μάλλον όταν είναι ελάχιστοι οι ποιοτικοί από τους παλιούς, έμπειρους παίκτες σου. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει, έστω και τώρα, γενναία εξήγηση, για να μη ζει κανείς στον θεσπέσιο κόσμο των φαντασιώσεων και των ψευδαισθήσεων. Και, βέβαια, να “χτίσουν” όντως ομάδα. Στην πράξη. Οχι μόνο στα λόγια.
Αλήθεια, ποιο είναι το “χτίσιμο”; Ενας Ντάντας; Ο Κοτάρσκι βρίσκει χώρο γιατί δεν υπάρχει κανένας τερματοφύλακας Ζίβκοβιτς. Ο Λύρατζης γιατί δεν υπάρχει Σάστρε. Ο Τσαούσης δεν παίζει γιατί ο Βιειρίνια λέει ότι ακόμη μπορεί. Ο Κουλιεράκης έπαιξε επειδή ο Κάργας απογοήτευσε, επειδή ο Νάσμπεργκ τραυματίστηκε και επειδή ο Μιχαηλίδης προέρχεται από τραυματισμό. Ο Τσιγγάρας έγινε… τάληρα, λες και είχε καλύτερο στη θέση του η ομάδα. Ο Κούτσιας εξωπετάχτηκε δανεικός στον Βόλο, λες και πλεόναζαν οι φορ. Τον Κωνσταντέλια τον έχουν για κανένα πεντάλεπτο. Και τους άλλους νεαρούς, Ελληνες και ξένους, τους στέλνουν μόνιμα ή στον ΠΑΟΚ Β, ή στο σπίτι τους.
Επομένως, ούτε “χτίζουν”, ούτε ομάδα ικανή για τίτλους έκαναν. Και το ερώτημα είναι… τι ακριβώς κάνουν; Αραγε ξέρουν και οι ίδιοι;
Τώρα, αρχής γενομένης
από το ματς με τον Παναθηναικό, άρχισαν
οι άγριες αποδοκιμασίες και οι βρισιές.
Τώρα, ο κόσμος αισθάνεται προδομένος
και ντροπιασμένος. Και τα ακόμη χειρότερα
έπονται. Γιατί, όμως; Δεν υπήρχε λόγος
να φτάσουμε εδώ. Λίγη επίγνωση των
πραγματικών δυνατοτήτων της ομάδας
χρειαζόταν και λίγο κουράγιο για να
γίνει μια αντρίκεια εξήγηση ως προς τον
στόχο της φετινής σεζόν. Δυστυχώς,
αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε ούτε το ένα,
ούτε το άλλο. Ο Λουτσέσκου υπερεκτίμησε
(πάλι, όπως και πέρσι) τις δικές του
ικανότητες αλλά και του ρόστερ, ο Μπότο
ήταν... ενθουσιασμένος με τις επιλογές
του που τις είχε τελειώσει εγκαίρως στο
90%, αλλά ακόμη και όταν ήρθαν τα πρώτα
απογοητευτικά δείγματα γραφής, κρύφτηκαν
και οι δύο, όπως όλοι στον ΠΑΟΚ, πίσω από
το δάχτυλό τους. Νόμιζαν ίσως ότι η ομάδα
θα αρχίσει να “πετάει” μετά τους…
θριάμβους επί του Παναιτωλικού και του
Ατρόμητου. Προτιμούσαν να χαίρονται
επειδή σε πέντε ματς ήταν αήττητη!
Προσωπικά, το χάρηκα το προχθεσινό. Αυτή η ήττα είναι κέρδος. Επρεπε να τελειώνει το παραμύθι. Δεν θα συνέβαινε με τον Παναθηναικό, θα συνέβαινε πολύ σύντομα. Και τα ντέρμπι με Ολυμπιακό και ΑΕΚ δεν αργούν. Καλύτερα να πάψουν εδώ και τώρα να αιθεροβατούν για να πέσουν με τα μούτρα στην προσπάθεια να διορθώσουν τον Ιανουάριο τις ανορθρογραφίες του ρόστερ που δημιούργησαν. Εκτός κι αν θελήσουν πράγματι να “χτίσουν”. Αλλη λύση δεν υπάρχει. Η θα πάψουν να πιπιλίζουν την καραμέλα του “χτισίματος” και θα προσπαθήσουν να κάνουν αξιόλογη ομάδα τον Ιανουάριο, ή θα “χτίσουν” αληθινά, δίνοντας χώρο και χρόνο στους πιτσιρικάδες.
ΥΓ. Και τις δύο επιλογές θα τις εκτιμήσει ο κόσμος. Αυτό το τουρλουμπούκι που γίνεται από την αρχή της σεζόν κι αυτή η αγχωτική πορεία στη θαλασσοταραχή χωρίς καμία πυξίδα, δεν οδηγούν πουθενά και δεν αρέσουν σε κανέναν.