Αγαπητή Metrosport
Παρά τη χθεσινή ισοπαλία, το πιθανότερο είναι να πάρει την πρόκριση ο ΠΑΟΚ στη ρεβάνς της Τούμπας με την ΑΕΛ και να προχωρήσει στο Κύπελλο. Ποιος, όμως, οπαδός του μπορεί να μείνει σ' αυτό και να παρηγορηθεί;
Είδαμε πάλι χθες, με αντίπαλο μια ομάδα κατώτερης κατηγορίας και, μάλιστα όχι από τις κορυφαίες, έναν ΠΑΟΚ αξιολύπητο, Εναν ΠΑΟΚ που είχε 76% κατοχή μπάλας, αλλά δημιούργησε όλες κι όλες δύο καλές ευκαιρίες σε όλο το ματς, τις οποίες κατόρθωσε να χάσει ο Ακπομ. Εναν ΠΑΟΚ που δέχτηκε όλο κι όλο τέσσερις-πέντε σέντρες από τη Λάρισα, αλλά σε μία από αυτές... βρήκε τρόπο να δεχτεί γκολ. Εναν ΠΑΟΚ φλύαρο, μονότονο, βαρετό, αφόρητα προβλέψιμο, που σκόρπισε θλίψη και μεγάλη ανησυχία για το πώς θα κυλήσει όλη η υπόλοιπη σεζόν, Εναν ΠΑΟΚ χωρίς τερματοφύλακα, γιατί τερματοφύλακας Ζίβκοβιτς έπαψε προ πολλού να υφίσταται, με έναν Λύρατζη που θα έπρεπε να βγάλει μάτια μπας και απαλλάξει την αρχική ενδεκάδα από τους μέτριους Ροντρίγκο και Τέιλορ, αλλά πέρασε απαρατήρητος, με έναν Σβαμπ απελπιστικά ντεφορμέ, με έναν Ελ Καντουρί πιο μαλθακό και από τη μαρμελάδα, με έναν Ακπομ που μοιάζει περισσότερο με κορμό δένδρου και λιγότερο με ποδοσφαιριστή, με έναν Μουργκ που προσφέρει το... τίποτε και το καθόλου, αλλά και με όλους τους άλλους παίκτες του πνιγμένους στις προσωπικές αδυναμίες τους ή στις αδυναμίες του συνόλου.
Ο Ινγκασον που προσπαθεί να επανέλθει, ο Μιχάι, που δεν ήταν κακός, ο Αντρίγια που ήταν ό,τι πιο ζωντανό είχε να παρουσιάσει ο ΠΑΟΚ κι ας έπαιξε λίγο, ο Κούρτιτς που σκόραρε και φυσικά ο νεαρός Κούτσιας που έπαιξε ελάχιστα, είναι οι μόνοι που δεν πρέπει να κατηγορηθούν για το χθεσινό χάλι.
Ηταν κατάντημα το γεγονός ότι ο Λουτσέσκου επιστράτευσε και Κούρτιτς και Αντρίγια Ζίβκοβιτς και Μπίσεσβαρ, μήπως και βάλει ο ΠΑΟΚ κανένα γκολ και το χειρότερο είναι ότι ούτε μ' αυτούς θα ερχόταν η ισοφάριση αν δεν εκτελούσε πάλι άψογα το φάουλ ο Κούρτιτς στο τελευταιο δευτερόλεπτο του αγώνα. Δεν ήρθε καν κάποια καλή στιγμή μέχρι τότε, αν εξαιρέσουμε μια κοντινή κεφαλιά του Σφιντέρσκι που μπλόκαρε ο γκολκίπερ της Λάρισας.
Ωστόσο, πιο πολύ ακόμη και από την κάκιστη εμφάνιση και από την ισοπαλία με στενοχώρησε ο τρόπος με τον οποίο πανηγύρισαν ο Κούρτιτς και κάποιοι άλλοι παίκτες του ΠΑΟΚ την ισοφάριση. Ντράπηκα να τους βλέπω να πανηγυρίζουν έξαλλα το 1-1 με την ΑΕΛ... Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά μου φάνηκε ότι έτσι μικραίνει ο ΠΑΟΚ...
ΥΓ. Πώς θα συνέλθει ο ΠΑΟΚ; Πώς θα μπει σε έναν καλό δρόμο μέχρι και το τέλος του Δεκεμβρίου; Ιδού το ζητούμενο. Την απάντηση οφείλουν να τη δώσουν ο Λουτσέσκου και οι παίκτες. Με το που θα αλλάξει ο χρόνος, οφείλει να “μιλήσει” και ο Ιβάν. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, μία μόνο λύση υπάρχει για τον κόσμο. Να στηρίξει. Απόλυτα δικαιολογημένη η πίκρα του και η δυσφορία του, αλλά το οικοδόμημα πρέπει να μείνει όρθιο. Οχι να γκρεμιστεί...
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης