Ηταν εξοργιστικά όχι μόνο όσα έλεγαν, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τα έλεγαν. Ανάλογα με το πώς τους βόλευε, ο συννεφιασμένος ουρανός (η αμφισβητούμενη φάση) άλλοτε ήταν καλοκαιρία και άλλοτε κακοκαιρία. Και, ω του θαύματος, το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι στην Τούμπα επικράτησε καλοκαιρία για τον ΠΑΟΚ (εύνοια) και κακοκαιρία για τον Παναθηναϊκό (αδικία).
Και, καλά, για τον Φρατζέσκο, που πάντα θα του βγάζω το καπέλο για την προσφορά του στον ΠΑΟΚ, αλλά ποτέ δεν θα δεχτώ ότι κράτησε μέσα του συναισθήματα για τον σύλλογο, το καταλαβαίνω. Παναθηναϊκός ήταν, είναι και θα είναι, από τον Παναθηναϊκό έφαγε ψωμάκι και μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του, οπότε λογικό είναι να θέλει να τα βλέπει όλα πράσινα.
Οι ερυθρόλευκοι όμως; Τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για τον μισητό εχθρό, τον Παναθηναϊκό; Οχι βέβαια. Αλλά το ερώτημα είναι ρητορικό. Διότι η εξήγηση είναι απλή: Επαψε να είναι εχθρός ο Παναθηναϊκός γιατί είναι ακίνδυνος. Αλλος είναι μισητός εχθρός τώρα, άλλος είναι ο επικίνδυνος αντίπαλος και λέγεται ΠΑΟΚ. Θα συμμαχήσουν λοιπόν και με τον διάβολο για να απλώσουν την προπαγάνδα τους σε βάρος του ΠΑΟΚ.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, έχουμε σπάσει κάθε ρεκόρ γελοιότητας στην Ελλάδα. Ακόμη και με τη βοήθεια του VAR, του κανονικού από φέτος VAR, ο καθένας εξακολουθεί να βλέπει και να λέει ό,τι θέλει. Οι στρατευμένοι δημοσιογράφοι, μία από τις μάστιγες της εποχής, γίνονται ακόμη πιο προκλητικοί και τοξικοί από τους παράγοντες των ομάδων τις οποίες υπηρετούν. Για την ακρίβεια, είναι αυτοί που διακινούν την αλλοίωση της πραγματικότητας.
Οι παράγοντες πλέον δεν είναι ανάγκη να πουν τίποτε. Στέλνουν ένα non paper και καθάρισαν. Ξέρουν ότι τα τσιράκια θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Κάποιοι παράγοντες, βέβαια, οι πιο γραφικοί και αποκρουστικοί, δεν διστάζουν να βγαίνουν και οι ίδιοι μπροστά, με τις βλακώδεις εμπρηστικές αναρτήσεις τους στα social media.
Αλλά υπάρχει και άλλη μάστιγα. Οι ανίκανοι διαιτητές. Οι Ελληνες και κάποιοι από τους ξένους που μας κουβαλάει ο Κλάτενμπεργκ. Διαιτητές που σφυρίζουν σε... άλλο ματς και διαιτητές που κοιμούνται όρθιοι μπροστά στις οθόνες του VAR. Διαιτητές που ενεργούν διαφορετικά σε ίδιες φάσεις, που ζητούν τη βοήθεια του VAR όταν δεν υπάρχει λόγος και απαξιούν να το συμβουλευτούν όταν είναι απαραίτητο. Διαιτητές, με λίγα λόγια, που ξεφτιλίζουν ακόμη και το VAR. Κι από τη στιγμή που το “πετυχαίνουν” αυτό, είναι λογικό να εντείνουν την καχυποψία και να καλλιεργούν τη συνωμοσιολογία. Τώρα πια ο φίλαθλος δεν λέει απλώς “ο διαιτητής ήταν στημένος”. Λέει “ήταν στημένοι και ο διαιτητής και το VAR”...
ΥΓ. Eσχάτως, αρχίζει να δημιουργείται η εντύπωση ότι στημένος είναι και ο αρχιδιαιτητής. Φυσιολογικό. Γιατί ο Κλάτενμπεργκ κατόρθωσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να αποδειχθεί όχι απλά “λίγος”, αλλά ύποπτος...