Έτσι, για να είμαστε αλλά και φαινόμαστε δίκαιοι κι ορθοί στις κρίσεις μας. Στον αλήστου μνήμης αγώνα με τον Βόλο – για να τα λέμε τα πάντα, όλα – ο ΠΑΟΚ δεν βλεπόταν. Κακός, κάκιστος ήταν. Στον αγώνα με τη Λαμία δεν ήταν καλός, κάλλιστος. Δε λέμε. Ήταν μέτριος. Έτσι ήταν αλλά… Είχε και στιγμές υψηλής απόδοση ισχύος. Έβγαλε ποιότητα, βρε αδελφέ..
Το 0-1 επί παραδείγματι. Με τον Ελ Καντουρί να «βλέπει» ευφυώς τον Ουαγκέ, τον Ουαγκέ τον Τζόλη και τον Τζόλη «βλέπει» τα δίκτυα. Ένα γκολ να το πιείς – κατά πως λένε – στο ποτήρι! Δείγμα ευφυΐας παικτών μίας ομάδας η οποία ως ενδεκάδα εμφανιζόταν πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα. Και σε προπόνηση φανταζόμαστε…
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει κατ’ αρχήν πως αυτή η ομάδα στηρίζεται σε ένα καλό (με εχθρό του πάντα το καλύτερο) ρόστερ. Σημαίνει στη συνέχεια πως γίνεται δουλειά πάνω σε αυτό το ρόστερ. Και σημαίνει τελικά πως ο ΠΑΟΚ έχει σοβαρές προοπτικές. Είναι και σημάδι πως οδεύει στον ορθό δρόμο. Είναι βέβαια, ακόμη μακρύς και δύσκολος. Είναι όμως, ο ορθός…
Και που είστε; Νίκες όπως αυτή κόντρα στη Λαμία δεν εγγυώνται κι άλλες υπό ανάλογη πίεση. Θέλει ακόμη πολλή δουλειά ο ΠΑΟΚ. Δεν έχει φθάσει παρά στο minimum της απόδοσης ισχύος του. Είχε μείνει πίσω. Χρειάζεται πολλή δουλειά – το τονίζει κάθε φορά η τεχνική του ηγεσία – για να φθάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο και ποσότητας και ποιότητας … καλής μπάλας!
Πέρα από αυτό το γεγονός, του ορθού δρόμου στον οποίο οδεύει ο ΠΑΟΚ (με δεδομένη την ανησυχία και τα … καμπανάκια κινδύνου μετά την εκτροπή από αυτόν κόντρα στην Αϊντχόφεν), τονίζουμε (το πράξαμε και χθες) την επιστροφή του Αντελίνο Βιεϊρίνια. Γιόρταζε χθες, ο Αντρέ(α). Του είπαμε «χρόνια πολλά», προχθές. Τότε γιόρτασε κι ο ΠΑΟΚ ως σύνολο παικτών προπονητών την επιστροφή του αρχηγού του. Γιόρτασε με τον καλύτερο μάλιστα, τρόπο.
Φυσικά και δε λέμε πως είναι πανάκεια για τον ΠΑΟΚ αυτή η επιστροφή. Λέμε και θα φαίνεται… Ήτοι το αυτονόητο λέμε πως έλειψε από τον ΠΑΟΚ κι ως παίκτης κι ως αρχηγός. Ως ψυχή κι ως αξία. Χρειάζεται στον ΠΑΟΚ ο αρχηγός του. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Τη φέρνουν πολλοί. Κι όταν είναι αηδόνια…
Κι ήδη στον ΠΑΟΚ μετά την ωφέλιμη παρουσία του Πάμπλο Γκαρσία, ωφέλιμη είναι κι η επιστροφή του Αντελίνο Βιεϊρίνια. Δίχως να αρκούν αυτές, για να γυρίσει ο ήλιος στην Τούμπα.
Εδώ θέλουμε την προσοχή σας. Λέμε και ξαναλέμε: Δεν έχει βαριά συννεφιά στον ουρανό της. Έχει κατά διαστήματα ηλιοφάνεια. Οι ανόητες απώλειες βαθμών σε Ελλάδα κι Ευρώπη στερεί την Τούμπα από τον ηλιόλουστο ουρανό. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Ο τρόπος της νίκης του ΠΑΟΚ κόντρα στη Λαμία κι η ποιότητα των δυο γκολ του είναι καλοί οιωνοί για τη συνέχεια. Δεν εγγυώνται την καλή συνέχεια. Οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις επόμενες, βλέπετε. Κάτω μάλιστα, από άκρως αντίξοες συνθήκες αγωνιστικές (συνεχείς απουσίες και συνεχείς υποχρεώσεις εντός κι εκτός συνόρων) και βαθμολογικές (σοβαρές απώλειες βαθμών). Δίχως δε, ακόμη κι ελάχιστου περιθωρίου διόρθωσης σφάλματος εκτροπής από τον ορθό δρόμο…
Ως εκ τούτου για τον ΠΑΟΚ κάθε αγώνας είναι, Τελικός!