Του Δημήτρη Μπούζα
Η άρνηση του Λευτέρη Αυγενάκη να απαντήσει
σε καθοριστική ερώτηση του Γιώργου
Ζαΐρη για τους υπεύθυνους της πόλωσης,
εκλαμβάνεται από την κοινή γνώμη σαν
ομολογία αποτυχίας, στην αντιμετώπιση
του γνωστού αθλητικού παρακράτους
Παρακολουθώντας βήμα – βήμα και εκ του σύνεγγυς τις «διεργασίες» της περιβόητης πλέον επιτροπής που έχει αναλάβει την εξιχνίαση του ατεκμηρίωτου πονήματος της Σουζάνας και αδιαφορώντας παγερά για το αν ενοχλούσε κάποιους το δημοσιογραφικό του πρέσινγκ, ο απεσταλμένος μας Γιώργος Ζαΐρης, είχε την ευκαιρία κάποια στιγμή να βρεθεί απέναντι στον Υφυπουργό Αθλητισμού, όταν ο τελευταίος ενημέρωνε τους δημοσιογράφους για το «αποτέλεσμα» της προγραμματισμένης σύσκεψης που είχε με τους εκπροσώπους της Σούπερ Λίγκα.
Και η οποία σύσκεψη και συνάντηση αφορούσε τα τρέχοντας και ζέοντα προβλήματα, όπως το πολυβασανισμένο της βίας σε συνάρτηση με τη διαφοροποίηση της λειτουργίας των οπαδικών συνδέσμων. Ο κ. Υφυπουργός απάντησε στις ερωτήσεις που του έγιναν οι περισσότερες από τις οποίες ήταν βολικές και ανώδυνες. Μέχρι τη στιγμή που του… «προέκυψε» ο διακριτικά ευγενικός αλλά και ο «δεν καταλαβαίνω τίποτα» Ζαΐρης για να του υποβάλλει τη δική του ερώτηση.
Η οποία συγκεκριμένα ζητούσε μαι εξήγηση ή απάντηση αν θέλετε στα όσα ολοφάνερα και αυτονόητα σε καθημερινή βάση ακυρώνουν εκ προοιμίου τα όσα ήθελε ο ίδιος ο κ. Υπουργός να εφαρμόσει. Με δυο λόγια του ζητούσε απλά να εξηγήσει πως είναι δυνατόν με αυτή την πόλωση που επικρατεί με τις μηνύσεις που υποβάλλονται ανεμπόδιστα, ατιμώρητα και τόσο προκλητικά από συγκεκριμένους παράγοντες επίσης συγκεκριμένου συλλόγου (Ολυμπιακός – Σάββας Θεοδωρίδης), να είμαστε ακόμη αισιόδοξοι.
Και ξέρετε ποια ήταν η… απάντηση (ή μάλλον αντίδραση) του κ. Αυγενάκη; Γιατί μάλλον περί αντιδράσεως πρόκειται των αντανακλαστικών συμπεριφοράς του κ. Υφυπουργού, ο οποίος εκστόμισε ένα ψυχρό «αρκετά», κλείνοντας απότομα τη συζήτηση και αφήνοντας αναπάντητο το ερώτημα και ανεξήγητη την απορία όχι μόνο του μαχητικού ρεπόρτερ, αλλά και όλων των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων (πλην των επιστημόνων, του ιδιωτικού στρατού του αφεντικού και των πραιτοριανών του λιμανιού).
«Η σιωπή εκλαμβάνεται σαν συνενοχή»
Το κυνικό, ψυχρό και απότομο «αρκετά» και την αντίστοιχη προσπάθεια απόδρασης από τη σκληρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει, του κ. Υφυπουργού προφανώς θα το πληροφορηθήκατε από το χθεσινό ρεπορτάζ. Έτσι θα είχατε και το χρόνο και την ευκαιρία να το προσεγγίσετε άνετα και να δώσετε την δική σας εξήγηση ή ερμηνεία αν θέλετε. Εμείς όμως από τη δική μας πλευρά παρά την καλή μας θέληση να αφαιρέσουμε από όλα αυτά τα επιβαρυντικά και αποκαλυπτικά φόβου και αδυναμίας αντιμετώπισης του βαθύτατου αθλητικού μας παρακράτους, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στον κ. Υφυπουργό και στους στενούς του συνεργάτες τα εξής:
Όταν ένας σύλλογος
με τους παράγοντες του δρα κατ' εξακολούθηση
παρασκηνιακά, παρασιτικά και γράφοντας
στα παλιά του τα παπούτσια το κράτος,
οι έχοντες την ευθύνη να τηρηθεί η
ευνομία και η τάξη δεν σιωπούν αλλά
αντιδρούν με τόλμη και γενναιότητα. Και
ότι επιπρόσθετα η σιωπή πολλές φορές
εκλαμβάνεται όχι σαν απλή αδυναμία,
αλλά και σαν συνενοχή.
ΥΓ1: Η
σιγανοπαπαδίτσα του ελληνικού ποδοσφαίρου
(βλέπε ΑΕΚ) χθες εισέπραξε άλλο ένα
δωράκι από τη διαιτησία (ψεύτικο πέναλτι).
Το προσθέτει στα τόσα άλλα φετινά, με
τη φιλοδοξία να σπάσει επιτέλους κι
αυτή ένα ρεκόρ.
ΥΓ2: Τα όσα
συνέβησαν στην χθεσινή μέρα και αφορούσαν
τη κατηγορία της ομάδας της εύνοιας
και της αρρωστημένης έμπνευσης της
Σουζάνας, θα τα διαβάσετε από σχετικό
ρεπορτάζ του Γιώργου Ζαΐρη.
ΥΓ3: Για τα περί Λάμπρου θα αναφερθούμε σύντομα γιατί αξίζει τον κόπο. Να ξέρουμε τι λέμε και να θυμόμαστε τι γράφουμε.