2021 έχουμε ρε γαμώτο αλλά έχουμε ακόμα Τσαγκαράκη, Παπαπέτρου και λοιπές…διαιτητικές δυνάμεις

Χρήστος Νάσκας25 Ιανουαρίου 2021

Γράφει ο Χρήστος Νάσκας


2021 έχουμε ρε γαμώτο. Τηλεόραση με απίστευτη τεχνολογία, σου δείχνει σε δευτερόλεπτα τα πάντα πεντακάθαρα και όσες φορές θέλεις το ξαναβλέπεις.

 2021 έχουμε, λες τι διάολο, κάποια στιγμή θα βελτιωθούν τα πράγματα και θα δούμε στα γήπεδα των Ελλήνων κάτι καλύτερο, κάτι που δεν θα προσβάλλει τη νοημοσύνη μας, που θα σέβεται τον κόπο των παικτών, που θα αφουγκράζεται την πίστη των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων για ένα καλύτερο ποδόσφαιρο, με τα λάθη του, τις παραλείψεις του, αλλά μέχρι εκεί. 2021 έχουμε ρε γαμώτο, βλέπεις έξω (εδώ και χρόνια) γεμάτα γήπεδα, καλυτέρευση σχεδόν σε όλους τους τομείς ( σχέσεις με φιλάθλους, marketing, αντιμετώπιση με αυστηρότητα και χωρίς δεύτερη κουβέντα σε θέματα επεισοδίων και ρατσισμού) και αναρωτιέσαι πότε θα συμβεί και σε αυτή τη χώρα.

 2021 έχουμε, αλλά έχουμε Τσαγκαράκη, Παπαπέτρου και λοιπές…διαιτητικές δυνάμεις που δεν έχουν οι άλλοι. Δυνάμεις που ισοπεδώνουν σε μόλις 90 λεπτά και κάτι, λογική, ανταγωνισμό, προσπάθεια μπροστά στα έκπληκτα ή υποψιασμένα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων, όπως ακριβώς συνέβη χθες στο Περιστέρι. Μόνοι τους, με τη βοήθεια ξένων, ξανά μόνοι τους, οι Ελληνες διαιτητές έχουν πρόβλημα. Πολλοί από αυτούς… Είναι εμφανές εδώ και χρόνια, φάνηκε και χθες. Τους αρέσει ,δεν τους αρέσει, ο Τσαγκαράκης τους εκπροσωπεί, ο Παπαπέτρου τους εκπροσωπεί, όπως και τόσοι άλλοι. Ακόμη και αυτοί που προσπαθούν να σφυρίξουν σωστά, λίγοι ή πολλοί. 2021 έχουμε, δεν μπορεί το ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ χτύπημα του Μπα να τιμωρείται μόνο με κίτρινη, απλά δεν μπορεί. Δεν μπορεί να μετράει το γκολ του Μπρούμα με τη συνδρομή μάλιστα του VAR.

 Όπως και τόσα άλλα που έμειναν ατιμώρητα χθες, όπως τόσα άλλα που θα μείνουν αν δεν αλλάξει αυτό το χάλι και αυτή η ανικανότητα. Θα ξεφλουδίζουμε συνεχώς απλά ένα χαλασμένο φρούτο, που θα μυρίζει άσχημα συνεχώς, αντί να το πετάξουμε μια και καλή για να ηρεμήσουμε και να δούμε κάτι καλύτερο. 2021 έχουμε και μοιάζει με τόσες άλλες χρονιές, που μπορεί να ήταν ο μπαμπάς, ο θείος, ο ξάδελφος ή ο παππούς, μικρή σημασία έχει ο βαθμός της συγγένειας. Αυτό που έχει σημασία είναι η ζημιά που γίνεται. Σήμερα αναγκαστικά σε άδεια γήπεδα, αύριο συνειδητά σε άδεια γήπεδα… ΥΓ (1). Μια ερώτηση: Αν πάρεις όμως τη σφυρίχτρα από έναν κακό διαιτητή και δεν ξανασφυρίξει για αρκετό καιρό; ΥΓ (2) Και μια απορία : Οι ομάδες που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις δεν θέλουν να προστατεύουν τον ιδρώτα τους;

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.