Άλφρεντ Χίτσκοκ: 40 χρόνια μετά τον θάνατο του είναι ακόμη εδώ

Όντας πρωτοπόρος στον τομέα του έχει αφήσει τόσο έντονα τα σημάδια του που ακόμη και 40 χρόνια μετά τον θάνατο του, παραμένουν ορατά. Ήταν 29 Απριλίου 1980 όταν έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος, κατά πολλούς, δημιουργούς ψυχολογικών κυρίως θρίλερ Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το έργο του παραμένει σημείο αναφοράς για τον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Ο Χίτσκοκ ήταν μία ιδιαίτερη προσωπικότητα και πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια μεγαλώνοντας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Σε ηλικία πέντε μόλις χρόνων τον έστειλε ο ίδιος ο πατέρας του στο αστυνομικό τμήμα με ένα σημείωμα το οποίο διάβασε ένας αστυνομικός και τον έστειλε στο κρατητήριο για πέντε λεπτά. Του εξήγησε στη συνέχεια ότι αυτό γινόταν με παιδιά που έκαναν κάτι κακό!

Αριστουργήματα από τα χέρια του

Πολλές ταινίες που έμειναν στην ιστορία έφεραν την υπογραφή του. Για κάποιους το «Vertigo» -«Δεσμώτης του ιλίγγου» ήταν η ελληνική μετάφραση- ανήκει στις κορυφαίες όλων των εποχών αλλά για κάποιους άλλους είχε απλά εισπρακτική επιτυχία. Ένα φιλμ νουάρ του 1958, ψυχολογικό θρίλερ στο οποίο ο Χίτσκοκ ήταν σκηνοθέτης και παραγωγός και που απέσπασε δύο υποψηφιότητες αλλά κανένα Όσκαρ.
Η λίστα με τις ταινίες που χαρακτηρίζονται «αριστουργήματα» είναι μεγάλη. Σε αυτές συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων το «Ρεβέκα» (με τον Λόρενς Ολιβιέ), το «Υπόθεση Νοτόριους» (με τον Κάρι Γκαρντ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν), το «Σιωπηλός Μάρτυς» (Γκρέις Κέλι), «Τα 39 Σκαλοπάτια» (Ρόμπερτ Ντόνατ), «Τα πουλιά» (Τίπι Χέντρεν) και ασφαλώς το «Ψυχώ» (Άντονι Πέρκινς).

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Τα πουλιά» Τίπι Χέντρεν τον κατηγόρησε μετά από χρόνια ότι την είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά

Ο Χίτσκοκ είχε πολλές εμμονές οι περισσότερες εκ των οποίων περνούσαν στις ταινίες του. Σχεδόν όλες είχαν ξανθές πρωταγωνίστριες που ήταν και τα θύματα των υποθέσεων τους, είχαν υποθέσεις καταδίωξης, άδικες κατηγορίες, πλάνα με σκιές και ατελείωτες... σκάλες.

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ είχε πολύ κακή άποψη για τους ηθοποιούς, τους οποίους χαρακτήριζε ηλίθιους, θεωρείτο δικτάτορας του πλατό, αλλά χωρίς αμφιβολία ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών παρότι δεν πήρε ποτέ το Όσκαρ σκηνοθεσίας...