Είναι πράγματι ακραία κάποια από τα καιρικά φαινόμενα που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ακραία με όλη την σημασία της λέξης...
Το καταλαβαίνεις από τον τρόπο που εκδηλώνονται, από τις συνέπειες που έχουν.
Ακόμη και σε περιοχές στις οποίες έχουν γίνει έργα τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν -και είναι και καθορισμένα- φρεάτια, τα ρέματα δεν έχουν μπαζωθεί, οι τεράστιες ποσότητες νερού από κάποιες καταιγίδες είναι αδύνατο να απορροφηθούν. Οι δρόμοι γίνονται ποτάμια, τα οποία στο διάβα τους παρασέρνουν ό,τι βρουν και προκαλούν τεράστιες ζημιές, πρωτοφανείς καταστροφές.
Ωστόσο, αν μείνουμε στο ακραίο των καιρικών φαινομένων, που πραγματικά δεν αντιμετωπίζονται ακόμη κι αν κάποιες πόλεις είναι άριστα οργανωμένες, θα πούμε την... μισή μόνο αλήθεια.
Διότι η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι το σύνολο, σχεδόν, της ελληνικής επικράτειας είναι ανοχύρωτο, απροετοίμαστο για να αντιμετωπίσει καταστάσεις σαν αυτή που έζησε ο δήμος Σιθωνίας πριν τρεις μέρες, ο δήμος Βόλβης πριν δύο μέρες, η Μάνδρα ξανά, η Θεσσαλονίκη πριν λίγο καιρό.
Και αναφέρομαι, βέβαια, στα πιο πρόσφατα παραδείγματα, διότι αν αρχίσω να αραδιάζω αναλυτικά δεν θα μου φτάσει μια εφημερίδα...
Έγιναν... εγκλήματα τα χρόνια της οικιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα. Η άναρχη δόμηση, η αδιαφορία για οτιδήποτε θα μπορούσε τώρα να δρα προστατευτικά για τους πολίτες απέναντι στην σφοδρότητα των καιρικών φαινομένων, μας οδήγησαν σε αυτό που ζούμε σήμερα.
Και το κράτος, που έκανε ότι δεν έβλεπε όταν μπαζωνόταν τα ρέματα, δεν φρόντισε ούτε μετά να σχεδιάσει και να υλοποιήσει την αντιπλημμυρική προστασία των ελληνικών πόλεων.
Γι' αυτό... πνιγόμαστε με μια βροχούλα και βιώνουμε βιβλικές καταστροφές όταν εκδηλώνονται ακραία καιρικά φαινόμενα.
Τα οποία, απ' ό,τι φαίνεται θα εξακολουθήσουν να προκαλούν καταστροφές στις περιουσίες των Ελλήνων, να απειλούν έως και ανθρώπινες ζωές, να έχουν ως συνέπεια την δυσφήμιση της χώρας, όταν συμβαίνουν σε τουριστική περίοδο, όπως αυτές τις μέρες σε Νικήτη, Ασπροβάλτα, Βρασνά, Σταυρό.
Άλλωστε, όπως το συνηθίζουν οι πολιτικοί μας, θα κάνουν κάποιες δηλώσεις συμπαράστασης, θα ανακοινώσουν την καταβολή οικονομικών βοηθημάτων στους πληγέντες και την κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, τα οποία, όμως, όταν έρθει η ώρα της επόμενης καταστροφής, θα διαπιστώσουμε πως ούτε καν ξεκίνησαν...