Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν όλα αυτά τα χυδαία και ανομολόγητα που συνοδεύτηκαν από συγκλονιστικές – στην κυριολεξία – αποκαλύψεις του Εγγλέζου αρχιδιαιτητή για ελίτ σφυρίχτρα που πίεζε να διαιτητεύσει συγκεκριμένο αγώνα, αφορούσαν την όποια άλλη ομάδα… πλην του Ολυμπιακού. Το λιγότερο θα είχαμε διακοπή του πρωταθλήματος με τον αρμόδιο Υφυπουργό (στη συγκεκριμένη περίπτωση τον Αυγενάκη) στα κάγκελα ή στην κορυφή του Ολύμπου ως σύγχρονος νεφεληγερέτης Δίας, να κατακεραυνώνει τους ενόχους, συγχρόνως και την αθλητική δικαιοσύνη να δουλεύει σε διπλοβάρδιες.
Ιδιαίτερα, αν αυτή η ομάδα λεγόταν ΠΑΟΚ και οι χυδαιολόγοι και χιλιάκις υπότροποι, ήταν παράγοντες του. Αντί όλων όμως αυτών, είχαμε μία πολύ νηφάλια – σχεδόν άηχη – αντίδραση από τους έχοντες το χρέος να επέμβουν. Με προφανή την πρόθεση τους να ακολουθεί η συνηθισμένη διαδικασία της «απορρόφησης» των κραδασμών από την οργή της κοινής γνώμης, όταν βέβαια τα γεγονότα συνδέονται με τη συγκεκριμένη ομάδα, η οποία δεν χάνει την ευκαιρία να επιβεβαιώνει τακτικά ότι ήταν και παραμένει κράτος εν κράτη, με όλες τις Κυβερνήσεις και με όλες τις Αντιπολιτεύσεις.
Όπως και η τελευταία που ξεκίνησε σφοδρό πόλεμο εναντίον του Μαρινάκη και στου «δρόμου τα μισά» τα ξέχασε όλα, υπέστειλε τη σημαία της και όλα μέλι – γάλα με τον ισχυρό μιντιάρχη. Δυστυχώς η επιμονή μας να επαναλαμβάνουμε για δεκαετίες ολόκληρες την διαπίστωση ότι ο «δαφνοστεφανομένος» ήταν και θα παραμείνει εσαεί η ομάδα της κρατικής εύνοιας και των σκανδάλων, επιβεβαιώνεται εντονότερα και σε τακτά χρονικά διαστήματα. Τώρα θα μου πείτε και τι μπορεί να προκύψει από εδώ και πέρα το οποίο ενδεχομένως να στοιχίσει στους χυδαιολόγους και δυσφημιστές του αθλήματος; Θα σας απογοητεύσει η πρόβλεψη μου. Σταθείτε μόνο σε ένα πρόσφατο περιστατικό. Οι υπότροποι (το γνωστό και γραφικό δίδυμο) είχαν τιμωρηθεί 10 ημέρες (!) για παράπτωμα που σήκωνε μήνες.
Έκαναν έφεση και η ποινή μετατράπηκε σε 5 ημέρες (!), με την σύμπτωση να χρειάζονται τόσες ακριβώς, ώστε να μείνουν ελεύθεροι για να παρακολουθήσουν το ντέρμπι της ομάδας τους εναντίον της Ένωσης. Να μην πάμε στα πιο παλιά. Σε υποθέσεις που αφορούσαν ανατινάξεις φούρνων, εμπρησμούς, απόπειρες λιντσαρίσματος διαιτητών, εκβιασμούς και προπηλακισμούς δημοσιογράφων και ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Αλήθεια οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί χάθηκαν, εξαϋλώθηκαν;
Πιστεύω όλοι σας λίγο – πολύ μάθατε τι συνέβη και τι ειπώθηκε αλλά και τι παράλληλα διαπράχθηκε στη σύσκεψη. Δεν θα σας κουράσω. Προσωπικά απομακρύνοντας με απέχθεια όλα τα «σκατά» που κουβάλησαν στην σύσκεψη κάποιοι, διαπίστωσα ανήσυχος πόσο εύκολα μπορεί να μολύνει κανείς το «ευ αγωνίζεσθε», την ισοτιμία και την ισονομία. Είδα και ένιωσα με ικανοποίηση την δυναμική επιστροφή του Ιβάν (όπως από αυτή εδώ τη στήλη προαναγγείλαμε χθες) και άκουσα ένα βροντόφωνο παρών από πλευράς επίσημου ΠΑΟΚ με αντιδράσεις και ανακοινώσεις οι οποίες ικανοποίησαν .
Πέρα από αυτά, έμεινα όμως άφωνος, διαβάζοντας έναν «διαξιφισμό» - μάλλον ξεκατίνιασμα – ανάμεσα σε Μελισσανίδη – Μαρινάκη στην εφημερίδα του τελευταίου «ΤΑ ΝΕΑ». Αφορούσε ένα είδος κατασκοπίας με γυναικείο άρωμα, μέσα από την οποία εκπορευόταν υποψίες για τακτικές, οι οποίες επαναφέρουν στη μνήμη την καριέρα της θρυλικής Μάτα Χάρι. Σας το παρουσιάζω αυτούσιο: Είχε μπόλικες στιγμές έντασης και αντιπαράθεσης η χθεσινή συνάντηση. Και μάλιστα μία εξ αυτών καταγράφηκε με ολίγη από… κατασκοπία.
Κάποια στιγμή που η κουβέντα αφορούσε τον πρώτη αρχιδιαιτητή – και νυν σύμβουλο διαιτησίας της Σούπερ Λίγκα - Μαρκ Κλάτενμπεργκ, ο Δημήτρης Μελισσανίδης φέρεται να απόρησε: «Ως τι απασχολείται ο Κλάτενμπεργκ; Του έχετε ρίξει δίπλα τη Μάτα Χάρι για να σας κάνει τα γούστα;», ήταν η ατάκα.
Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να απαντά: «Αν ο Κλάτενμπεργκ είναι απατεώνας, να πας στη δικαιοσύνη, να δώσεις και σε εμάς τα στοιχεία για να μην τον πληρώνουμε τζάμπα στη Σούπερ Λίγκα. Γιατί δεν παίρνετε τώρα τον Κλάτενμπεργκ να μας πει αυτός τη γνώμη του;», προκάλεσε τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ και δεν σταμάτησε εκεί: «Όσο για τα κρεβάτια αφού θέλεις να το πάμε σε αυτό το επίπεδο, ξέρουμε κι εμείς ποια έχετε ρίξει στο κρεβάτι του διπλανού σου, την κυρία από τον Πειραιά και ποιος ρίχνεται στα κρεβάτια γενικώς». Ποιος καθόταν δίπλα στον Δημήτρη Μελισσανίδη; Ο Στιβ Μπένετ. Αλήθεια κατόπιν όλων αυτών εξακολουθείτε να πιστεύετε πως τα πλέι οφ θα έχουν ομαλή κατάληξη και έντιμες διαιτησίες;
ΥΓ: Τη Δευτέρα 27 του μήνα η «Metrosport» φιλοξένησε ένα σχόλιο του Γιώργου Λυσσαρίδη. Συστάσεις για τον οποίο δεν χρειάζονται, ιδιαίτερα από την δική μου πλευρά, από τη στιγμή που πάντοτε αναζητούσα την ευκαιρία να παρουσιάσω στους νεότερους την φωτεινή προσωπικότητα του, το κύρος, το ήθος και την τεράστια προσφορά του στο ποδόσφαιρο, αλλά και στη βόρεια Ελλάδα. Από οποιοδήποτε πόστο και αν του ζητήθηκε. Ο Γιώργος Λυσσαρίδης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την μοναδική ευκαιρία που δόθηκε για εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου, ως παράγοντας γενικής και αδιαμφισβήτητης αποδοχής.
Ήταν αυτός όμως που έφτυσε κατά πρόσωπο τους «θείους» και «κοκκαλιάρηδες» που έβαλαν τα θεμέλια της άθλιας παράγκας. Η ιστορία της Συνέλευσης της Αλεξανδρούπολης και ότι προέκυψε θανάσιμο μετά από αυτήν, είναι κάτι που θα πρέπει να το πληροφορηθούν όσοι αγαπούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Φιλοδοξώ να την συμπεριλάβω καταγεγραμμένη από τον ίδιο, στο υπό έκδοση βιβλίο μου για την επί έξι δεκαετίες πορεία μου στην αθλητικογραφία. Επιστρέφω όμως στο «θέμα». Το συγκεκριμένο άρθρο δεν ήταν απλά μια τοποθέτηση για όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα το χαρακτήριζα σαν μία αριστουργηματική αφήγηση, συμπυκνωμένη, στέρεα δομημένη και ανέγγιχτη από σκοπιμότητες και μεροληψίες. Αξίζει να την διαβάσετε.
