Αυτό που… «συνέβη» το Σάββατο το βράδυ στο μεγάλο ντέρμπι, ήταν ένα εκκωφαντικό μήνυμα ολόθερμης στήριξης στους θριαμβευτές, συγχρόνως και μία υπόσχεση πως ο κόσμος του ΠΑΟΚ αναγνωρίζει την προσπάθεια που καταβάλουν, εντός κι εκτός συνόρων.
Ντέρμπι… από τα παλιά! Ας μου επιτραπεί ο ενθουσιασμός – αν θέλετε και η υπερβολή – αλλά στα αλήθεια έτσι ένιωσα το Σάββατο βράδυ, βλέποντας το «φλεγόμενο» «Παλατάκι» να μοιάζει με την Τούμπα και εν πολλοίς με το «Παλέ» της εποχής, που δεν είχαν κλέψει ακόμη από την μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη το ελκυστικό προνόμιο της πόλης, που ήταν η χρυσοφόρα «μήτρα» της καλαθόσφαιρας.
Της εποχής που δύο χαρισματικοί νεαροί ηγέτες των δύο μεγάλων της Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Βεζυρτζής και ο Άκης Μιχαηλίδης, είχαν εκτοξεύσει τις ομάδες τους στα ύψη, ανταγωνιζόμενοι με εντιμότητα και ευπρέπεια. Αυτό το τελευταίο το διατήρησαν μέχρι τέλους, παρά το γεγονός της οξύτητας, της τοξικότητας αλλά και της σκληρότατης αντιπαράθεσης, που ήταν επόμενο να υπάρχει. Προχθές απολαύσαμε την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν πάνω από 7.000 ΠΑΟΚτσήδες, την εξίσου εκπληκτική απόδοση της ομάδας που προηγήθηκε ακόμη και με 20 πόντους, αλλά και την γενναία αντίδραση των φιλοξενούμενων, που προσέδωσαν τελικά τον χαρακτήρα ενός πραγματικού ντέρμπι στην αναμέτρηση. Περνώντας στους νικητές, υποχρεωτικά θα μείνουμε στο γεγονός της συγκλονιστικής στήριξης που είχαν από τους φίλους τους. Στήριξης, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Με το ίδιο πάθος, με την ίδια ένταση και στον «περίπατο» του ξεκινήματος, αλλά και στα «δύσκολα» του φινάλε. Η προσέλευση και το μεγάλο πάθος προκάλεσαν όπως ήταν επόμενο το ενδιαφέρον, πιθανότατα και την απορία, πως και από που προέκυψε αυτή η συνδυασμένη έκρηξη. Σαφέστατα κάποιο ρόλο έπαιξε και το «μέγεθος» του αντιπάλου και η προϊστορία των ντέρμπι. Όμως μια πιο διερευνητική προσέγγιση σε αυτό που συνέβη το Σάββατο στο «Παλατάκι», οδηγεί και σε δεύτερες σκέψεις, οι οποίες δεν αφορούν μόνο τη θριαμβευτική επικράτηση, αλλά ακουμπάνε σε επισημάνσεις και σε διαπιστώσεις, οι οποίες έχουν σχέση με την αναγνώριση της μεγάλης προσπάθειας που καταβάλλεται στο ΠΑΟΚτσήδικο μπάσκετ.
Και η οποία συνδυάζεται και χαρακτηρίζεται από μία αξιοθαύμαστη σταθερότητα. Ο Θανάσης Χατζόπουλος και οι στενοί συνεργάτες του, έχουν αποδείξει στο παρελθόν και συνεχίζουν στο ίδιο μήκος κύματος, να τολμούν το «ένα βήμα παραπάνω» και το «ένα επίπεδο πιο ψηλά». Ο κόσμος λοιπόν του ΠΑΟΚ αυτό το διαπίστωσε, το αναγνώρισε και το επιβράβευσε στο «Παλατάκι» το Σάββατο. Πέραν αυτού, οι χιλιάδες των ΠΑΟΚτσήδων που προσήλθαν, εκτός από την αποθέωση που επιφύλαξαν στην ομάδα τους, ολοφάνερα έδειξαν και έδωσαν μια υπόσχεση ότι θα είναι δίπλα της και στα εύκολα και στα δύσκολα. Το «μήνυμα» εστάλη και έγινε ομόθυμα αποδεκτό.
ΥΓ1: Ο Ντεσπόντοφ «έβγαζε μάτια» χθες στο παιχνίδι της Βουλγαρίας με τη Σερβία στο Βελιγράδι. Πέτυχε γκολ και γενικά η απόδοση του ήταν εξαιρετική. Μάλλον θα πρέπει να σκεφτεί καλά ο Ραζβάν την αξιοποίηση του στο βασικό σχήμα.
ΥΓ2: Ο Κομίνης συνεχίζει το… παραλήρημα του. Θα του συνιστούσαμε ευγενικά να το.. βουλώσει, πρωτίστως γιατί δεν αντιλαμβάνεται πως αυτογελοιοποιείται. Οι περισσότεροι πλέον άρχισαν να πιστεύουν πως δεν μπορεί να ησυχάσει από τις τύψεις για αυτό που διέπραξε. Δύσκολο πράγμα να αντιμετωπίσεις τις ερινύες.
ΥΓ3: Κορυφαίο γκολ της τελευταίας αγωνιστικής αναδείχθηκε του Σαμάτα, ο οποίος είχε ξεχωριστή απόδοση και με την εθνική του ομάδα, ενώ δεν ήταν λίγα τα σχόλια έμπειρων προπονητών που φιλοξενήθηκαν στα ραδιόφωνα και στις εφημερίδες, για την ποιότητα του και για την πρόβλεψη ότι έχει να προσφέρει πολλά στον ΠΑΟΚ.
