Το μοντέλο του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου είχε βασιστεί σε ένα ξεκάθαρο πλάνο εσόδων: τηλεοπτικά δικαιώματα! Τα γήπεδα μπορεί να άδειαζαν, το προϊόν να είχε πάρει την κατιούσα, από την στιγμή όμως που το χρήμα έρρεε άφθονο- μέχρι πότε;- οι παράγοντες δεν είχαν κανέναν λόγο να ανησυχούν. Μέχρι που φτάσαμε στο τραγικό σήμερα.
Η συνδρομητική τηλεόραση ζήτησε μείωση του ποσού που πλήρωνε στις ομάδες για την κεντρική διαχείριση κατά 18%. Αυτό σήμαινε ότι από τα 37.000.000 ευρώ, οι ΠΑΕ θα μοιραζόταν περίπου 31.000.000 ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που η καμπάνα χτύπησε τόσο δυνατά.
Όσες ΠΑΕ πίστευαν ότι θα έβρισκαν άλλον πελάτη, στο πρόσωπο της δεύτερης συνδρομητικής τηλεόρασης που λειτουργεί στην Ελλάδα (ΟΤΕ), μάλλον θα πρέπει να έχουν αλλάξει πλευρό. Για να κοιμηθούν καλύτερα. Γιατί η απάντηση που πήραν, όπως λέγεται, ανεπίσημα ήταν ναι σας θέλουμε αλλά με τα μισά! Κι έφυγαν τρέχοντας.
Οι παράγοντες αντί να χτίσουν ομάδες και να θεσπίσουν κανόνες για ένα ανταγωνιστικό και αξιόπιστο πρωτάθλημα έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Με τις πράξεις τους, πυροβολούσαν τα πόδια τους! Και σκότωσαν το προϊόν της Σούπερ λίγκα. Οι συνέπειες είναι ορατές. Εκτός από τα γήπεδα, χάθηκαν και οι συνδρομητές.
Το ποδόσφαιρο όπως παίζεται εδώ, δεν πουλάει όπως νομίζουν κάποιοι. Η κότα με τα χρυσά αυγά, ανήκει στο παρελθόν. Και οι συνέπειες δεν σταματούν εδώ. Η φτώχεια χτυπάει την πόρτα του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι, η ψαλίδα θα ανοίξει εκ νέου δραματικά και ο ανταγωνισμός θα πάει περίπατο.
Φανταστείτε από τη μία τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ κι από την άλλη την Λαμία και τον Απόλλωνα Σμύρνης. Ο… ανταγωνισμός σε όλο του το μεγαλείο. Κι όμως παρ΄ όλα αυτά, αν κι έχει περάσει ανεπιστρεπτί το σημείο μηδέν, οι ΠΑΕ επιμένουν να αρνούνται την μείωση των ομάδων- η τελική απόφαση βρίσκεται επί θύραις- για τον απλούστατο λόγο ότι θέλουν να παίζουν, έστω και με τα ψίχουλα, σε άδεια γήπεδα. Αυτοκτονία!