Μήπως θα έπρεπε να δοκιμάσει ο Λουτσέσκου να παίξει με φορ τον Μάτος; Για μία ακόμη φορά ήταν χθες ένας επιθετικός κλάσης, πέτυχε δύο γκολ που οι πλάγιοι μπακ ούτε στον ύπνο τους βλέπουν και οδήγησε τον ΠΑΟΚ στη νίκη σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε σε δική του, προσωπική υπόθεση. Ειδικά με το δεύτερο, μια αληθινή ζωγραφιά ακριβώς στο φινάλε, έκανε πολύ πιο εύκολη υπόθεση τη ρεβάνς, καθώς όλα έδειχναν ότι ο ΠΑΟΚ θα πήγαινε στην Τρίπολη με το εύθραυστο 1-0. Αυτή η πρόκριση θα ανήκει κυρίως στον Βραζιλιάνο άσο.
Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν ιδιαίτερα καλός στο πρώτο ημίχρονο, είχε όμως ουσία στο παιχνίδι του, δεν κινδύνευσε καθόλου, βρήκε τον τρόπο να σκοράρει, έστω κι αν ο Μάτος βρισκόταν οριακά σε θέση οφ σάιντ και είχε δυο-τρεις ακόμη καλές στιγμές για να πετύχει κι άλλο γκολ. 6-0 ήταν οι τελικές, 63%-37% η κατοχή της μπάλας κι αυτοί οι αριθμοί τα λένε όλα.
Δυστυχώς, αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο διαιτητής Κουμπαράκης, που ενώ έτρεμε σαν το ψάρι έχοντας γνώση της ανεπάρκειάς του, όπως άλλωστε οι περισσότεροι Ελληνες διαιτητές, προσπάθησε να το παίξει… άρχων του αγώνα, αφήνοντας ατιμώρητα τα πολλά σκληρά μαρκαρίσματα των παικτών του Αστέρα Τρίπολης. Εδέησε να βγάλει την κίτρινη κάρτα για πρώτη φορά από την τσέπη του στο 45’. Μέχρι τότε, Μπίσεσβαρ, Ακπομ και Ζαμπά είχαν φάει το ξύλο της χρονιάς.
Στο δεύτερο ημίχρονο, αντί ο ΠΑΟΚ να βελτιωθεί, αποσυντονίστηκε. Από τη τη μία πλευρά δεν μπορούσε να απειλήσει και από την άλλη άρχισε να κινδυνεύει από τον Αστέρα, που, μην έχοντας τίποτε να χάσει, ανοίχτηκε περισσότερο μην τυχόν κατορθώσει να φύγει από την Τούμπα χωρίς να χάσει. Οι προσπάθειες του Βιεϊρίνια και του Μπίσεσβαρ δεν αρκούσαν, ούτε το φιλότιμο και οι προσεκτικές κινήσεις του Μίσιτς, καθώς όλοι οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να προσφέρουν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, όπως και ο Ελ Καντουρί, που μπήκε στη θέση του Ζαμπά, αλλά είχε μόνο μία καλή ενέργεια μέχρι τη λήξη και πολλά “πουλήματα” της μπάλας.
Ο ΠΑΟΚ αφυπνίστηκε κάπως μετά τη χαμένη καλή ευκαιρία του Ιγκλέσιας, έχασε διπλή ευκαιρία με Ακπομ και Βιεϊρίνια, αλλά στο φινάλε λαχτάρισε, δίνοντας τη δυνατότητα στον Αστέρα να πιέσει και να χάσει ακόμη μία ευκαιρία με το τακουνάκι του Ιγκλέσιας. Ο από μηχανής Θεός, όμως, λεγόταν πάλι Μάτος. Με μια ακόμη “σεντερφορίσια γκολάρα” πρόσφρερε στον ΠΑΟΚ ένα σκορ που ίσως δεν άξιζε αλλά άξιζε στον ίδιο...
Γενικά, η εικόνα του ΠΑΟΚ δεν άρεσε, ούτε θα άρεσε και το 1-0, αν έμενε, αλλά γεγονός είναι ότι με το 2-0 έγινε το ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση. Θα την πάρει, αρκεί στη ρεβάνς της Τρίπολης να είναι πιο σοβαρός και με περισσότερη ενέργεια για να διαχειριστεί άνετα τη χθεσινή νίκη.
ΥΓ. Το ματς αποτελεί αποθέωση της ποιότητας του Μάτος. Ωστόσο, δεν μπορώ να παραβλέψω το χτύπημα στον Αραβίδη, λίγο μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου. “Σήκωνε” μέχρι και κόκκινη κάρτα, αλλά ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ ο Κουμπαράκης δεν το πήρε χαμπάρι. Το θέμα είναι ότι δόθηκε το δικαίωμα στον Παράσχο να κουνάει το κεφάλι του, λες και ο ΠΑΟΚ προστατεύτηκε από τον Κουμπαράκη. Δεν έχει ανάγκη από τέτοιες ενέργειες ο Μάτος, αλλά τις κάνει συνεχώς. Ας καταλάβει ότι δεν θα σφυρίζουν σε όλα τα ματς “τυφλοί” Κουμπαράκηδες. Αλλωστε, την έχει πληρώσει μέχρι τώρα ουκ ολίγες φορές με κάρτες.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
