Ενας ΠΑΟΚ που δεν βλεπόταν (πάλι) στο πρώτο ημίχρονο και έκανε δύσκολα τα εύκολα, ήταν χάρμα οφθαλμών στο δεύτερο, κάνοντας... πάλι εύκολα τα δύσκολα. Τελικά, πήρε τη νίκη επί της Ελσίνκι με 3-2 και άρχισε με κέρδος τριών βαθμών την πορεία του στους ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ.
Η διαφορά στην εικόνα της ομάδας μεταξύ των δύο ημιχρόνων και, μάλιστα, πριν αρχίσει να κάνει ο Λουτσέσκου τις αλλαγές του, ήταν τεράστια. Είναι σίγουρα αντικείμενο μελέτης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι παίκτες του ΠΑΟΚ απέδειξαν ότι μπορούν να παίξουν καλό ποδόσφαιρο, ότι μπορούν να δημιουργήσουν ευκαιρίες και ότι μπορούν να σκοράρουν. Με την εμφάνισή τους στο δεύτερο μιχρό του χθεσινού αγώνα, έδωσαν μια καλήυ απάντηση πρώτα στους ίδιους τους εαυτούς τους για την τραγική εικόνα που παρουσίασαν επιθετικά επί... πέντε ημίχρονα σερί.
Ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου, λοιπόν, μάς... τρολάρισε αγρίως. Μας υποχρέωσε να χάσουμε τρία τέταρτα από τη ζωή μας για να δούμε το τίποτε και το καθόλου που είδαμε και στα δύο προηγούμενα ματς, με τον ΟΦΗ και τον Αρη. Εκνευριστικά βαρετός και προβλέψιμος στην ανάπτυξη, με μηδέν ευκαιρίες και εντελώς ακίνδυνος. Ενα άστοχο σουτ του Ντεσπόντοφ ήταν όλη κι όλη η επιθετική παρουσία του. Σκεφτόμουν ότι είναι προσβολή για τους 500 ΠΑΟΚτσήδες που βρέθηκαν στο Ελσίνκι, αλλά και όλους τους υπόλοιπους που είδαμε το παιχνίδι από την τηλεόραση. Και σα να μην έφτανε αυτό, βρέθηκε και πίσω στο σκορ, με την κεφαλιά που πήρε στην καρδιά της άμυνας ο Μπαντέ. τον οποίο μόνο ο Τσιγγάρας προσπάθησε να εμποδίσει.
Στην ανάπαυλα πρέπει να “έριξε” άγρια κατσάδα ο Λουτσέσκου. Δεν θα μπορούσε παρά να είναι εξοργισμένος ο Ρουμάνος μ' αυτά που έβλεπαν (κι αυτά που δεν έβλεπαν) τα μάτια του, απέναντι μάλιστα σε έναν αντίπαλο, που ναι μεν ήταν μια κανονική ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, όχι όμως ανώτερος από τον ΠΑΟΚ και ικανός να νικήσει έναν φυσιολογικό ΠΑΟΚ.
Ετσι ή αλλιώς, με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, στο γήπεδο εμφανίστηκε ένας ΠΑΟΚ τελείως διαφορετικός. Ενας ΠΑΟΚ που έκλεισε την Ελσίνικι, που την πίεσε με μανία και που άρχισε να δημιουργεί τη μία ευκαιρία μετά την άλλη, λες και κάποιος μάγος ακούμπησε με το ραβδί του τους παίκτες του.
Από το 45' μέχρι το 60' έγινε... χαμός. Σουτ από κοντά του Ντεσπόντοφ απέκρουσε ο γκολκίπερ σε κόρνερ και από το κόρνερ ο Εκόνγκ έστειλε με το κεφάλι την μπάλα στο δεξί κάθετο δοκάρι. Αλλη κεφαλιά του Σβμαπ απέκρουσε πάλι ο τερματοφύλακας. Αμέσως μετά ο Ραντούλοβιτς έφυγε μόνος μπροστά αλλά σημάδεψε κι αυτός το δοκάρι. Ενα άλλο δικό του σουτ απέκρουσε ο Κοτάρσκι. Από φάουλ του Ντεσπόντοφ ο Κουλιεράκης με ωραία κεφαλιά “έγραψε” το 1-1, αποδίδοντας επιτέλους δικαιοσύνη στο ματς. Ενα σουτ του Μπάμπα έφυγε άουτ. Και ένα άλλο του Σβαμπ απέκρουσε ο Εστ.
“Τρελό” ματς, με τον ΠΑΟΚ να είναι συντριπτικά ανώτερος και να γίνεται απόλυτος κυρίαρχος του παιχνδιού κάνοντας τα πάντα για να το κερδίσει. Αφού ένα ακόμη καλό σουτ του Ντεσπόντοφ πέρασε άουτ, ο Βούλγαρος έπιασε ένα περίεργο πλασέ, με πολύ φάλτσο, μετά από σέντρα του Μπάμπα, η μπάλα πήγε στο δοκάρι και κατέληξε αργά και σαδιστικά στα δίχτυα του Εστ. Το 1-2 ήταν γεγονός, ωστόσο ο ΠΑΟΚ δεν έμεινε εκεί. Στις καθυστερήσεις, έφυγε μπροστά ο Τάισον, γύρισε την μπάλα στον Μπράντον κι εκείνος από κοντά έκανε το 1-3. Κι όπως αποδείχτηκε, το τρίτο γκολ ήταν απαραίτητο, αφού στο φινάλε, με το χέρι-πέναλτι του Εκόνγκ (αν ήταν πέναλτι), δόθηκε η ευκαιρία στην Ελσίνκι να πετύχει και δεύτερο γκολ.
Προφανώς, πέρα από τους τρεις βαθμούς, κέρδος είναι ο πολύ καλός ΠΑΟΚ που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο. Ας τον δουν σε βίντεο και οι ίδιοι οι παίκτες του. Κάτι θα μάθουν, κάτι θα καταλάβουν, κάτι θα διδαχτούν, για να μην επαναλάβουν τις εμφανίσεις που είχαν κάνει σ' αυτά τα πρόσφατα πέντε ημίχρονα...
ΥΓ. Πιθανότατα, η ανάλυση του χθεσινού διπρόσωπου ΠΑΟΚ έχει να προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα και στον Λουτσέσκου.
