Ενα κομμάτι… χαράς έλλειπε από το παζλ του εορτασμού των 110 χρόνια ζωής του Αρη, κι αυτό έπρεπε να το βάλει η ποδοσφαιρική ομάδα. Ηταν αναγκαίο κι έγινε πράξη, χθες κόντρα στη Λαμία. Νωρίτερα τιμήθηκαν οι ομάδες του 1970, 1980. Οπότε σ’ αυτό το κλίμα τη ευφορίας ήταν απαίτηση από τον κόσμο, να ολοκληρωθεί η γιορτή με μία εύκολη νίκη.
Ολο κι όλα τέσσερα λεπτά χρειάστηκαν, προκειμένου ο Αρης να κάνει τον αγώνα με τη Λαμία τυπική διαδικασία. Παρότι στα πρώτα 45 λεπτά τίποτε δεν προμήνυε ότι ο αγώνας θα έχει τέτοια εξέλιξη. Αργό τέμπο, λίγες ευκαιρίες και χωρίς επιλογές στο τελείωμα των φάσεων, ήταν τα χαρακτηριστικά του Αρη στο πρώτο ημίχρονο, απέναντι στη Λαμία που ήταν καλά διαβασμένη και έκλεινε τους διαδρόμους. Αποτέλεσμα; Ο Αρης είχε πρόβλημα στη δημιουργία επικίνδυνων φάσεων.
Όλα όμως άλλαξαν από το 55ο μέχρι το 59ο λεπτό. Χρονικό διάστημα που οι «κίτρινοι» επιθετικά έκαναν πάρτι κι έτσι απλούστευσαν τη διαδικασία επικράτησης επί της Λαμίας.
Το ζήτημα στον χθεσινό αγώνα ήταν να βρει ο Αρης κίνητρα για να διεκδικήσει πράγματα από τον αγώνα. Η αντίπαλος του δεν ήταν ομάδα από το big5, και μετά μάλιστα από πολυήμερη διακοπή, οι «κίτρινοι» έπρεπε να προσπαθήσουν για να μπουν στις συνθήκες του αγώνα. Δεν ήταν και το ευκολότερο στοίχημα, κι αυτό φάνηκε στο α’ ημίχρονο.
Ο Μάντζιος ξεκίνησε τον αγώνα με ένα πείραμα. Για πρώτη φορά έβαλε δύο καθαρόαιμους επιθετικούς στην 11άδα. Ο Μορόν και ο Ανσαριφάρντ για 45 λεπτά, ήταν το επιθετικό δίδυμο, στο 4-4-2 που επέλεξε ο προπονητής του Αρη. Επιλογή όμως η οποία δεν έδωσε στον αγώνα αυτά που περίμενε ο Μάντζιος. Η ομάδα δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα κι έτσι έδειχνε να είναι βραχυκυκλωμένη μεσοεπιθετικά. Σε τέτοιο βαθμό που ούτε ο Μανού Γκαρθία δεν μπορούσε να δώσει λύσεις, με το νέο σχηματισμό. Σ’ όλα αυτά προσθέστε ότι ούτε οι ακραίοι αμυντικοί είχαν καλές συνεργασίες με τους επιθετικούς κι έτσι ο Αρης αντιμετώπιζε προβλήματα στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου. Ο Οντουμπάτζο δεν είχε αυτοματισμούς με τον Σουλεϊμάνοφ και ο Φεράρι είχε προβλήματα απέναντι στον Τσιλούλη. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα στο α’ ημίχρονο ο Αρης να έχει έξι τελικές, όσες και η Λαμία. Η διαφορά είναι ότι οι φιλοξενούμενοι δημιούργησαν καλύτερες προϋποθέσεις για γκολ σε σχέση με τους «κίτρινους».
Ο Μορόν στο 7οι λεπτό ανέβασε την αδρεναλίνη των φίλων του Αρη και οι Τσιλούλης- Σίλβα μέσα σ’ ένα λεπτό, φλέρταραν με το γκολ (22΄, 23’), όπως και ο Μάλτσης στο 40ο.
Ο Μάντζιος εντόπισε το πρόβλημα που είχε ο Αρης επιθετικά με το δίδυμο Μορόν-Ανσαριφάρντ και αποκατέστησε την τάξη στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου.
Εβαλε τον Σαβέριο στη θέση του Ιρανού, ο Αρης άλλαξε τον σχηματισμό του σε 4-2-3-1, ο Μανού Γκαρθία πήρε και πάλι τον ρόλο του οργανωτή, κι εκεί πλέον ο Αρης άρχισε να φορτώνει με γκολ την εστία της Λαμίας.
Ο Σουλεϊμάνοφ και ο Γκαρσία με δύο υπέροχες εκτελέσεις, υποχρέωσαν τον Κοσέλεφ να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα και τρία λεπτά αργότερα ο Μπράμπετς, που είχε προωθηθεί, πέτυχε το τρίτο γκολ για τον Αρη. Από εκεί και πέρα ο αγώνας απέκτησε τυπική διαδικασία.
Σαφώς οι «κίτρινοι» ήταν καλύτεροι στο β’ ημίχρονο. Θύμισαν τις καλές φετινές τους βραδιές, δημιούργησαν περισσότερες τελικές και ήταν αποτελεσματικοί.
