Οσο περνούν οι μέρες τόσο μετριάζεται ο ενθουσιασμός, από τον θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού, στον οργανισμό του Άρη. Αποτέλεσμα που το είχε μεγάλη ανάγκη προκειμένου να στείλει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στον κόσμος του, για τη συνέχεια της φετινής χρονιάς.
Το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής μοιάζει με ψυχικό ντόπινγκ για τους «κίτρινους», οι οποίοι κολυμπούσαν σε λίμνη αμφισβήτησης. Και δεν ήταν λίγοι οι λόγοι. Έγιναν πολλά από το προηγούμενο καλοκαίρι που τροφοδότησαν αυτή την αμφισβήτηση η οποία ήταν έτοιμη να δημιουργήσει απρόβλεπτες καταστάσεις.
Σαφώς και η νίκη επί του Παναθηναϊκού δεν μετέτρεψε τη σχέση οργής του κόσμου με τη διοίκηση, σε σχέση στοργής. Ο κόσμος πλέον είναι υποψιασμένος και δύσκολα ένα-δύο αποτελέσματα θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Αυτά γινόταν πριν από ένα-δύο χρόνια όταν ένα καλό αποτέλεσμα επί του ΠΑΟΚ «έσβηνε» όλες τις αγωνιστικές αμαρτίες και φτου από την αρχή πάλι τα σχέδια για καλύτερες ημέρες.
Τώρα όμως δεν ισχύει το ίδιο.
Ο κόσμος θέλει συνέχεια και ισχυρές αποδείξεις ότι αλλάζουν πολλά στην ομάδα. Κορεσμένος από τα ημίμετρα τα οποία στην ουσία δεν προσφέρουν κάτι στην ομάδα, θέλει να πειστεί ότι θα γίνουν όσα πρέπει να γίνουν προκειμένου να αλλάξει level ο Αρης.
Η εικόνα στις κερκίδες του «Κλ. Βικελίδης" στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ήταν απογοητευτική. Είχε παλμό, αλλά η προσέλευση του κόσμου ήταν μικρή για έναν τέτοιον αγώνα. Και παρότι ο Αρης βρίσκεται στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα και έξι βαθμούς πίσω από τον τέταρτο ΠΑΟΚ.
Η απουσία του κόσμου αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι δεν πιστεύει ότι αυτή η ομάδα μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Ακόμη αποτελεί το τίμημα όλης την πολιτικής του κ. Καρυπίδη από το περασμένο καλοκαίρι. Πολιτική η οποία στη συνέχεια καταγράφηκε και με δημόσιες δηλώσεις οι οποίες ερμηνεύτηκαν ως απαξίωση του κόσμου. Και κάτι τέτοια στον Αρη δεν συγχωρούνται, γιατί ο κόσμος είναι αυτός που δίνει υπεραξία στην ομάδα και διαχρονικά την στηρίζει. Ακόμη και σε στιγμές που δεν έχει μεγάλα ερείσματα.
Πιστεύω ότι και ο κ. Καρυπίδης βλέποντας την εξέλιξη των αγώνων του Αρη, αν έχει αυτογνωσία θα αντιλήφθηκε ότι έκανε διοικητικά εγκλήματα με τις αποφάσεις του.
Εκτός κι αν ήταν μέρος ενός σχεδίου το οποίο είχε να κάνει με την απουσία μπάτζετ για κάτι καλύτερο. Το πρόβλημα είναι ότι ο διοικητικός παράγοντας της ΠΑΕ Αρης πολλές φορές έχασε το δάσος κυνηγώντας το δένδρο. Ο κόσμος της ομάδας ξέρει τις οικονομικές δυνατότητες της διοίκησης και ποτέ δεν θα απαιτήσει τον ουρανό με τ’ άστρα. Εχει όμως την απαίτηση για διοικητική σοβαρότητα, οργανωτική δομή και καθαρές κουβέντες. Δεν είναι ιθαγενείς που περιμένουν… καθρεφτάκια. Η πλειονότητα τους έχει ποδοσφαιρική κουλτούρα κι αν έδειξε ανοχή σε λάθη του κ. Καρυπίδη το έκανε γιατί υποχρεώθηκε από τις συνθήκες να κάνει την ανάγκη φιλότιμο.
Ο Αρης λοιπόν βρίσκεται σε καλύτερη ψυχολογία μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού, αλλά αν μείνει σ’ αυτήν θα χάσει τον προσανατολισμό του και θα δείξει σημάδια που θα υποδηλώνουν ότι δεν έχει όραμα. Σ’ αντίθετη περίπτωση θα αποδειχθεί ότι οι αποτυχίες πώρωσαν το γκρουπ και είναι αποφασισμένο να κάνει το καλύτερο ώστε να αλλάξει την εικόνα της ομάδας. Το σημαντικότερο όμως είναι η διοίκηση να ενισχύσει την ομάδα τον Ιανουάριο. Με μεταγραφές ουσίας, κι ας μείνει υπόσχεση αυτό που δήλωσε προσφάτως ο κ. Καρυπίδης ότι «θα γίνουν πράγματα που οι Αρειανοί θα τρίβουν τα μάτια τους». Ξέρετε ποιο είναι το κακό; Ότι στο άκουσμα αυτής της δήλωσης οι περισσότεροι μειδίασαν. Οπότε πλέον θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από τον κ. Καρυπίδη για να κερδίσει πάλι την εμπιστοσύνη του κόσμου του Αρη, κι αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα του.
