Νομίζω πως το μεγαλύτερο κέρδος από τη χθεσινή αναμέτρηση του ΠΑΟΚ πέρα από τους τρεις βαθμούς που είναι το ζητούμενο είναι και η εμφάνιση του Αλί Σαμάτα. Ενα πολύ ωραίο γκολ, αλλο ένα ωραίο τελείωμα αλλά δυστυχώς για αυτόν ο Οντόεφ στην αρχή της φάσης ήταν σε θέση οφσάιντ. Ο Σαμάτα σε κάθε περίπτωση πήρε ψυχολογία και έδωσε πράγματα στην ομάδα που για διάφορους λόγους δεν τα είχε δώσει για ένα μεγάλο διάστημα.
Ο ΠΑΟΚ άρχισε να παίζει καλό ποδόσφαιρο αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ χωρίς αυτό να σημαίνει πως και πριν δεν είχε τον έλεγχο του αγώνα. Αλλά είδαμε ωραία πράγματα, αυτοματισμούς, φάσεις και δυο γρήγορα σχετικά γκολ που επέτρεψαν στην ομάδα να πάει στα αποδυτήρια με το σκορ υπέρ της. Για ένα ακόμη ματς ο Μεϊτέ με τον Οζντόεφ έδειξαν γιατί αποτελούν το βασικό δίδυμο στα χαφ και είναι σημαντικό πως υπάρχει αυτή η διακοπή του Πρωταθλήματος αφού θα μπορέσουν να δουλέψουν ακόμη περισσότερο όπως και όλη η ομάδα. Αλλά αυτά αφορούν το πρώτο μέρος γιατί στο δεύτερο προφανώς και η εμφάνιση δεν άρεσε, η ομάδα αγχώθηκε αλλά έστω και έτσι πήρε την πολύτιμη νίκη.
Ολοκληρώθηκε μια σειρά αγώνων που το πρόσημο όχι απλά είναι θετικό αλλά εξαιρετικό για τον ΠΑΟΚ. Και αυτός ο τελευταίος αγώνας απέναντι στον Παναιτωλικό έβγαλε καλές ειδήσεις για τη συνέχεια, ελπιδοφόρες.
Προσωπικά είναι θετική η ενεργοποίηση του Μιχαηλίδη που είχε να παίξει από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Υπήρχαν φυσικά και πράγματα που επιβεβαίωσαν αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Αφενός πως όταν δεν παίζει ο Μπάμπα ο ΠΑΟΚ χάνει την ποιότητα του στα αριστερά και αφετέρου πως η απόφαση του Δικεφάλου να ψαχθεί τον Ιανουάριο για έναν αντιστοιχο Μπάμπα από τα δεξιά είναι απαραίτητη.
Ο ΠΑΟΚ πάει στη διακοπή έχοντας επαφή με την κορυφή, έχοντας εξασφαλισμένη την παρουσία του έστω και ως δεύτερος στο Conference. Στη διακοπή νομίζω πως χρήσιμο είναι λίγο ο ΠΑΟΚ να δουλέψει την άμυνα του γιατί από τους 21 επίσημους αγώνες που έχει δώσει η ομάδα, έχει δεχθεί γκολ στους 13. Δεν είναι θέμα γκρίνιας. Απλά εχθρός του καλού το καλύτερο.
