Μια soft ομάδα που πρέπει να γίνει aggressive

Η πιο πρόσφατη και εξόχως χαρακτηριστική εικόνα ήταν η φάση του τέρματος της Κηφισιάς όπου μετά το λάθος του Βλάντιμιρ Νταρίντα στον άξονα της μεσαίας γραμμής ουδείς σταμάτησε την αντεπίθεση της αθηναϊκής ομάδας. Ο Γιάννης Μασούρας περικυκλώθηκε μεν από τρεις παίκτες του Άρη, κανείς εξ’ αυτών δεν είχε την ποδοσφαιρική οξυδέρκεια και τη σκληράδα να «σταματήσει» τη φάση αλλά λειτούργησε σαν απλός θεατής. Χειρότερο όλων είναι ότι το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετές φορές στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου και αποτυπώνεται μέσα από τη στατιστική. Καθώς ο Αρης εμφανίζεται επιρρεπής στο λάθος και μάλιστα είναι η πρώτη ομάδα στη Superleague με 304 στον αριθμό, ταυτοχρόνως είναι στο γκρουπ των ομάδων με τα λιγότερα φάουλ (89) κάνοντας 12.7 ανά παιχνίδι.

Αναμφίβολα, αυτοί οι αριθμοί αναδεικνύουν την περιορισμένη δράση των παικτών της μεσαίας αλλά και επιθετικής γραμμής στο ανασταλτικό κομμάτι αλλά και την απορρόφηση του συνόλου των επιθέσεων του αντιπάλου από τους κεντρικούς αμυντικούς. Αυτοί οι αριθμοί συνδυάζονται δε με τα 17.5 φάουλ που κερδίζει ο Αρης ανά παιχνίδι. Αντιμετωπίζει δηλαδή πιο aggressive ομάδες και υστερεί όταν το παιχνίδι κρίνεται στη δύναμη και στις προσωπικές μονομαχίες.

Ο Αρης είναι επίσης η ομάδα με τις λιγότερες κίτρινες κάρτες (2.1 ανά παιχνίδι) όχι γιατί τυγχάνει ιδιαίτερης διαιτητικής μεταχείρισης – ίσα ίσα που δικαιούται να έχει παράπονα – αλλά γιατί κανείς από τους παίκτες δεν θυσιάζει μια κάρτα για να σταματήσει μια αντεπίθεση του αντιπάλου. Ως επί των πλείστων, οι «κίτρινοι» προσπαθούν να κλέψουν μπάλες (σ. σ. είναι στην 4η θέση στη σχετική λίστα) αλλά αν δεν τα καταφέρουν είναι τρομερά ευάλωτοι.

Τα παραπάνω στοιχεία ουσιαστικά θα διαμορφώσουν και την προπονητική τακτική των επόμενων ημερών. Ο Άκης Μάντζιος και οι συνεργάτες του θα δουλέψουν αρκετά στο κομμάτι της πίεσης αλλά και της έξυπνης διαχείρισης φάουλ και καρτών. Μέχρι στιγμής έχουν δει μια ομάδα η οποία εμφανίζεται απαθής όταν το παιχνίδι ξεφεύγει από τα μέτρα της, χωρίς προσωπικότητα και κυρίως τη σκληράδα για την ανατροπή ισορροπιών και η οποία μάλιστα γίνεται πιο αδύνατη στην πάροδο του χρόνου. Αυτό θα προσπαθήσουν να αλλάξουν ή τουλάχιστον να βελτιώσουν στο διάστημα της διακοπής.