Ήταν ο μοναδικός τελικός στην ιστορία οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής διοργάνωσης που αγωνιστικά δεν θυμάται κανένας. Ήταν ο τελικός του «Χέιζελ», στις 29 Μαϊου 1985.
Πέρασαν τόσα χρόνια χρόνια. Σκοτώθηκαν 39 άνθρωποι. Ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο μετατράπηκε σε νεκροταφείο. Γεγονότα που σημάδεψαν το ποδόσφαιρο.
Όλα άρχισαν ώρες πριν από τον τελικό ανάμεσα στη Γιουβέντους και στην Λίβερπουλ. Οι Άγγλοι χούλιγκαν είχαν κατακλύσει τις Βρυξέλλες, έπιναν από το πρωί στις παμπ και γυρνούσαν μεθυσμένοι στους δρόμους, οι αστυνομικές αρχές προσπάθησαν να τους ελέγξουν, αλλά μάταια.
Οι οπαδοί της Λίβερπουλ σχεδόν... εισέβαλαν στο «Χέιζελ» λίγα λεπτά πριν από τη σέντρα του αγώνα και εκμεταλλευόμενοι τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας, έσπασαν τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα και κρατώντας μαχαίρια και μπουκάλια επιτέθηκαν στους οπαδούς της Γιουβέντους στην… ουδέτερη ζώνη. Ορισμένοι Ιταλοί απάντησαν με… αντεπίθεση. Η μάχη άρχιζε...
Τόσο οι Ιταλοί, όσο και Βέλγοι που βρίσκονταν στο γήπεδο (όλοι μαζί οι οπαδοί υπολογίστηκαν σε περίπου 60.000) άρχισαν να τρέχουν στον αγωνιστικό χώρο προσπαθώντας να ξεφύγουν. Άλλοι οπαδοί της «μεγάλης κυρίας» προσπάθησαν να κινηθούν εναντίον των Άγγλων, ένας τσιμεντένιος τοίχος υποχώρησε και η τραγωδία γινόταν πραγματικότητα. Μαχαιρώματα, ξύλο, κλάματα, φωνές απόγνωσης, νεκροί, τραυματίες... Χάος παντού, τα ασθενοφόρα άργησαν να φτάσουν. Ματωμένα κορμιά, άψυχα σώματα…
Τα πτώματα συγκεντρώθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο, από τα μεγάφωνα γινόταν έκκληση για αναγνώριση των νεκρών. Συνολικά 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ήταν 32 Ιταλοί, 5 Βέλγοι, ένας Άγγλος και ένας Γάλλος. Ανάμεσά τους και ένας 15χρονος. Συνολικά 350 τραυματίες συμπλήρωναν τον θλιβερό απολογισμό.
Την ώρα που δεκάδες ανθρώπινα σώματα βρίσκονταν στο έδαφος, ορισμένοι Ιταλοί θέλησαν να πάρουν εκδίκηση και έτρεξαν προς το μέρος των φιλάθλων της Λίβερπουλ. Η αστυνομία προσπάθησε να σταματήσει αυτήν την επίθεση και οι τηλεοπτικές εικόνες έδειξαν τις μάχες που ακολούθησαν. Μεταξύ αυτών, φαίνεται ένας Ιταλός να απειλεί με επαναληπτική καραμπίνα έναν αστυνομικό…
Οι νεκροί δεν είχαν ακόμα ταφεί και άρχισε το... μπαλάκι της απόδοσης ευθυνών, αν και δεν διεξήχθη ποτέ επίσημη έρευνα για να διαπιστωθούν τα ίδια της τραγωδίας. Οι Ιταλοί κατηγόρησαν τις αστυνομικές αρχές του Βελγίου, την ώρα που η Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργός της Αγγλίας, χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις μιλώντας για τους Άγγλους οπαδούς. «Έχουμε καταντήσει οι πιο φρικτοί επαγγελματίες εγκληματίες των γηπέδων» είπε. Καμία κουβέντα για το χτισμένο το 1930 και κακοσυντηρημένο «Χέιζελ», καμία αναφορά, μόνο φήμες για συνεργασία οπαδών και άλλων αγγλικών ομάδων (όπως της Νιούκαστλ, της Γουέστ Χαμ και της Μίλγουολ) για να σκοτώσουν τους Ιταλούς.
Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο, εκεί που μόλις λίγη ώρα νωρίτερα είχαν αφήσει την τελευταία πνοή τους 39 άνθρωποι, τελικά έγινε αγώνας. Ένα πέναλτι - φάντασμα σε ανατροπή του Μπόνιεκ εκτός περιοχής, μετέτρεψε σε γκολ ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος έσπευσε να το πανηγυρίσει προκαλώντας απίστευτες αντιδράσεις. Ήξερε ή όχι; Αργότερα, ο ίδιος δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι δεν γνώριζε... Πολλοί είπαν ότι ο Ελβετός διαιτητής Αντρέ Νταϊνά είχε λάβει άνωθεν εντολές για να διαμορφώσει το αποτέλεσμα και να δώσει το τρόπαιο στους Ιταλούς, που θρηνούσαν τα περισσότερα θύματα εκείνο το βράδυ. Είχε σημασία; Στη ζυγαριά από τη μία ο τίτλος και από την άλλη 39 αδικοχαμένες ψυχές...
Ο Ρόκο Ατσέρα, ο Μπρούνο Μπάλι, ο Αλφόνς Μπος, ο Τζιανκάρλο Μπρουσκέρα, ο Αντρέα Καζούλα, ο Τζιοβάνι Καζούλα, ο Νίνο Τσερούλο, ο Βίλι Σιέλενς, ο Τζιουζεπίνα Κόντι, ο Ντιρκ Ντενέκι, ο Ντιονίζιο Φάμπρο, ο Ζακ Φρανσουά, ο Εουτζένιο Γκαλιάνο, ο Φραντσέσκο Γκάλι, ο Τζιανκάρλο Γκονέλι, ο Φραντσέσκο Γκάλι, ο Τζιανκάρλο Γκονέλι, ο Αλμπέρτο Γκουαρίνι, ο Τζιοβαίνιο Λαντίνι, ο Ρομπέρτο Λορεντίνι, ο Μπάρμπαρα Λούσι, ο Φράνκο Μαρτέλι, ο Λόρις Μεσόρε, ο Τζιάνι Μαστρολάκο, ο Σέρτζιο Μπαστίνο Ματσίνο, ο Λουτσιάνο Ρόκο Παπαλούκα, ο Λουίτζι Πιντόνε, ο Μπέντο Πιστολάτο, ο Πάτρικ Ράντκλιφ, ο Ντομένικο Ραγκάτσι, ο Αντόνιο Ρανιανέζε, ο Κλοντ Ρομπέρ, ο Μάριο Ρόνκι, ο Ντομένικο Ρούσο, ο Ταρτσίζιο Σάλβι, ο Τζιανφράνκο Σάρτο , ο Αμεντέο Τζιουζέπε Σπαλαόρε, ο Μάριο Σπάνου, ο Ταρτσίζιο Βεντουρίν, ο Ζαν Μισέλ Βαλά και ο Κλαούντιο Τζαβαρόνι δεν ήταν εκεί για να πανηγυρίσουν.
