Με αφορμή το τρισάγιο που έγινε την Κυριακή στα Κοιμητήρια του Ευόσμου, στη μνήμη του Μάκη Μαυρομιχάλη και το συγκλονιστικό «κατευόδιο» του Στάθη Βάκου, κάθισα και σκέφτηκα ότι απέναντι στον εμβληματικό ηγέτη του ασπρόμαυρου συνδεσμητικού κινήματος και ιδρυτή της ιστορικής «Θύρας 4», έχουμε όλοι όσοι αγαπάμε τον ΠΑΟΚ και ιδιαίτερα όσοι τον ζήσαμε και γνωρίζουμε την τεράστια προσφορά του, την ιερή υποχρέωση να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του, ο καθένας με όποιον τρόπο μπορεί.
Προσωπικά αυτό το συναίσθημα το νιώθω πολύ έντονα, γιατί τον έζησα όσο λίγοι και γιατί επίσης μοιράστηκα μαζί του τους αγώνες, τους κινδύνους και τις αγωνίες για τον αγαπημένο μας ΠΑΟΚ. Τον «αποχαιρέτησα» καταγράφοντας την πιο σημαντική εμπειρία που είχα μαζί του. Και αυτή δεν ήταν άλλη, από το κατά πόσο επιδραστικός υπήρξε ο πολυτάλαντος αλλά απλοϊκός συνδεσμίτης, στην διαχείριση και των πλέον σημαντικών γεγονότων που αφορούσαν τον ΠΑΟΚ. Έχοντας λοιπόν έντονη την αίσθηση του χρέους της διατήρησης της μνήμης του, υπόσχομαι πως από αυτήν εδώ τη δημοσιογραφική γωνιά, πάντοτε θα υπάρχει χώρος για κάτι που θα θυμίζει τον τελευταίο των Μοϊκανών του ΠΑΟΚ.
Έτσι, σήμερα θα σας εξιστορήσω μια από τις πλέον σημαντικές στιγμές και παρεμβάσεις του Μάκη Μαυρομιχάλη (σ.σ προ ετών την είχα ραδιοφωνικά, αλλά περιληπτικά αναφέρει). Εποχή Βουλινού: Ο κόσμος του ΠΑΟΚ στα κάγκελα! Ο πρόεδρος παζαρεύει τον καλύτερο παίκτη του δικέφαλου Γιώργο Τουρσουνίδη με τον Παναθηναϊκό. Η συμφωνία κλείνει. Οι εφημερίδες των Αθηνών κυκλοφορούν με τον Γιωργάκη να φορά τη φανέλα με το τριφύλλι. Οι οπαδοί της αθηναϊκής ομάδας ετοιμάζουν μεγάλη υποδοχή. Παραμονή όμως της καθόδου του στην Αθήνα, το βράδυ δέχομαι την επίσκεψη - συνηθισμένη και τακτικότατη βέβαια – της θρυλικής εκείνης παρέας της «Θύρας 4» με επικεφαλής τον Μάκη. Θυμάμαι καλά πως ήταν ανάμεσα τους ο Ιγνάτης, ο Ζοζέ, ο Νικόλας και κάποιοι νεαροί που πάντοτε ακολουθούσαν τον αρχηγό.
Χαιρετηθήκαμε και περίμενα (όπως πάντα) κάποια ανακοίνωση της θρυλικής Θύρας σε μια επίσκεψη που όπως προανέφερα θεωρούσα φυσιολογική, τακτική και συνηθισμένη. Ο αείμνηστος Μάκης πλησιάζει στο γραφείο μου και μου δίνει ένα χαρτάκι που είχε πάνω του ένα νούμερο. Τον ρωτάω τι είναι αυτό και μου απαντάει: «Να πάρεις αυτό το τηλέφωνο». Τον ρωτάω και ποιος είναι αυτός που θα πάρω; Μου απαντά: «Είναι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης». Μένω έκπληκτος και τον ρωτώ, τι να πάρω έναν άνθρωπο που δεν τον γνωρίζω; Η απάντηση: «Σε εμάς δεν τον δίνουν στο τηλέφωνο, το επιχειρήσαμε. Εσένα σαν διευθυντή μιας εφημερίδας και πολύ δυνατής όπως είναι το… ευαγγέλιο - έτσι αποκαλούσε πάντοτε τα «ΣΠΟΡ» – η κοπέλα θα το σηκώσει». Και τι να του πω έτσι στα καλά καθούμενα; «Να του πεις να μην πάρει τον Τουρσουνίδη γιατί θα έχουμε τα ίδια, όπως με τους άλλους για την υπόθεση του Κούδα». Τον κοιτάζω κάπως περίεργα, αλλά βλέπω ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω κι έτσι αποφασίζω να πάρω το τηλέφωνο.
Πράγματι η κοπέλα με συνέδεσε με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, στον οποίο μεταφέρω το «αίτημα» των συνδεσμιτών της «Θύρας 4». Ο ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού μου λέει «Μα τι σχέση έχει η περίπτωση του Τουρσουνίδη με του Κούδα; Εδώ έχουμε μια φυσιολογική μεταγραφή, με συμφωνία των δύο συλλόγων, αλλά και του παίκτη. Μάλιστα έχουμε δώσει και μία προκαταβολή». Μεταφέρω τα όσα μου είπε ο Βαρδινογιάννης, αλλά βλέπω τον Μάκη να δυσανασχετεί και να επαναλαμβάνει δυνατά, προφανώς για να ακούσει και ο συνομιλητής μου: «Πες του ότι εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες δεν θέλουμε να γίνει αυτή η μεταγραφή». Επιστρέφω στον συνομιλητή μου και του επαναλαμβάνω το αίτημα. Ο τελευταίος ύστερα από μια μικρή αναμονή και σιωπή μου λέει: «Εγώ εκτιμώ ιδιαίτερα τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, ξέρω ότι ο Βουλινός δεν θα μου επιστρέψει την προκαταβολή. Όμως το πρόβλημα μου είναι ο παίκτης. Δεν ξέρω πως θα τον αντιμετωπίσω και αν το θέλει αυτός. Αν πει το ναι, είναι εντάξει». Δεν πρόλαβα να του μεταφέρω ολόκληρη την απάντηση του Βαρδινογιάννη και ο Μάκης σφυρίζοντας στρέφεται στην παρέα και τους λέει: «Ντερβίσια ολοταχώς για το σπίτι του Τουρσουνίδη».
Να μην σας κουράζω με άλλες λεπτομέρειες, η μεταγραφή χάλασε σε χρόνο - ρεκόρ και έγινε πάταγος. Ο απλοϊκός αλλά χαρισματικός «μανάβης», παιδί της πιάτσας αλλά «στρατηγός» ενός πυρακτωμένου οπαδικού κινήματος, στα ίσα και απέναντι στον πανίσχυρο εφοπλιστή και «καπετάνιο», πέτυχε κάτι που δεν θα μπορούσε κανείς ούτε να το διανοηθεί. Θα κλείσω εδώ με ένα μικρό απόσπασμα από τον συγκλονιστικό στην κυριολεξία επικήδειο λόγο του Στάθη Βάκου στο τρισάγιο της Κυριακής: «Ασυμβίβαστος, ανένταχτος, υπερήφανος, οξυδερκής, ευρηματικός, αγέρωχος, τίμιος και ανιδιοτελής, μετέδιδες πάντα το πάθος σου στις μάζες του λαού σου, στην αγαπημένη σου Τούμπα, όρθιος στα κάγκελα της 4Α. Ήσουν ο ακάματος εργάτης της ΠΑΟΚτσήδικης ιδέας και πέτυχες ο ΠΑΟΚ να γίνει γνωστός στα πέρατα της οικουμένης».
ΥΓ: Βασίλης Γεωργιάδης (φίλος του ΠΑΟΚ κατά δήλωση του): «Διαβάζοντας το σχόλιο έμπειρου ρεπόρτερ του Άρη που σημείωνε ότι ο Άρης πρέπει προβιβάσιμο βαθμό για τον θόρυβο που έκανε για την διαιτησία στο ντέρμπι και ότι το ακροατήριο της ομάδας έμεινε ικανοποιημένο με τον απόηχο της αντίδρασης του Καρυπίδη, σκέφτηκα το πως αντέδρασαν οι δικοί μας οι δημοσιογράφοι, αλλά και ο επίσημος ΠΑΟΚ. Είναι αλήθεια πως ένιωσα οργή και ντροπή. Ευτυχώς που υπάρχει ο Λουτσέσκου και τους ξεπλένει όλους. Δημοσιογράφους και παράγοντες. Οι τελευταίοι πρέπει να γνωρίζουν ότι η σιωπή πολλές φορές αφήνει υποψίες πέρα από τα τυπικά περί αδυναμίας ή υψηλού επιπέδου αντιμετώπιση προσβολών και συκοφαντιών, όπως αυτές που δέχεται σήμερα η ομάδα μας».
ΥΓ2: Εντυπωσιακή εμφάνιση του νεαρού Τζίμα στο προχθεσινό 3-0 της Εθνικής Νέων κόντρα στην Εσθονία. Ελπίζεται ότι δεν θα βρεθεί κάποιος δευτεροκλασάτος, υποστηριζόμενος από το γνωστό συστηματάκι προώθησης παικτών του τεχνικού διευθυντή, για να του στερήσει τις ευκαιρίες που δικαιούται.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στην σελίδα μας στο facebook
