Τα πρώτα βιολιά του Αρη, οι φάλτσες νότες και η ευθύνη του μαέστρου

Πάντα οι διακοπές των Πρωταθλημάτων κρύβουν ένα μεγάλο ερωτηματικό, για το πώς θα παρουσιαστούν οι ομάδες μετά από δύο βδομάδες. Τα κλαμπ δουλεύουν χωρίς τους διεθνείς, άρα γίνεται μισή δουλειά και οι διεθνείς μπαίνουν στη διαδικασία της επιβάρυνσης με πολύωρα ταξίδια και αγώνες. Το σημαντικότερο, το ότι βγαίνουν από το κλίμα της ομάδας.

Δεν είναι κανόνας ότι όλα αυτά επηρεάζουν μία ομάδα με αποτέλεσμα να χάνει τον βηματισμό της όταν επαναρχίζει το Πρωτάθλημα. Είναι όμως ένας λόγος… εκτροχιασμού. Εχω την άποψη ότι ο Αρης θα ήταν εντελώς διαφορετικά προετοιμασμένος πνευματικά και ψυχολογικά για τον αγώνα του Βόλου, αν δεν υπήρχε η διακοπή. Μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού θα πήγαινε με… φορά στο «Πανθεσσαλικό» και η εικόνα του θα ήταν διαφορετική.

Αυτή μπορεί να είναι μία θεωρητική άποψη, η οποία ακόμη κι αν ισχύει δεν δικαιολογεί τα 90 λεπτά της ομάδας του Πάρντιου στον προχθεσινό αγώνα.

Εικόνα ομάδας η οποία σού έδινε την εντύπωση ότι οι παίκτες έπρεπε να συστηθούν και πάλι από την αρχή. Ναι, είναι αλήθεια ότι ο Αρης θέλει χρόνο για να υπάρξουν αυτοματισμοί, να μάθει ο ένας παίκτης τον άλλο και κυρίως για να φθάσει όλο το ρόστερ στον επιθυμητό βαθμό αγωνιστικής ετοιμότητας. Όταν όμως υπάρχει περίσσιο ταλέντο, θα πρέπει η επιτυχία να είναι αποτέλεσμα δύο-τριών προσωπικών ενεργειών. Απ’ αυτές που υπήρξαν με το σταγονόμετρο από την πλευρά του Αρη στον αγώνα του Βόλου. Τι κυριάρχησε; Η άναρχη ανάπτυξη, η έλλειψη πλάνου για το σκοράρισμα και η λάθος επιλογή τη στιγμή που έπρεπε όλα να γίνουν σωστά. Κυρίως στο τελευταίο 1/3 του γηπέδου.

Επόμενο ήταν λοιπόν ο Αρης να δώσει αγωνιστική υπεραξία στον Βόλο και να χάσει από έναν αντίπαλο που έκανε όλο κι όλο τέσσερις καλές ευκαιρίες. Που δεν είχε κατοχή, «χτύπησε» σαν την κόμπρα και όταν πλέον έκανε το 2-0 ήξερε πώς να το διατηρήσει.

Το είπε ο Πάρντιου την προηγούμενη Παρασκευή, ότι «ο Αρης έχει βάθος στο ρόστερ και δεν με προβληματίζουν οι απουσίες». Για το πρώτο δεν υπάρχει καμία αντίρρηση, προς τι όμως η επιστράτευση τού Πίρσμαν για το κέντρο της άμυνας; Οσο για την ποιότητα αν δεν κεφαλαιοποιείται και μέσα στο γήπεδο δεν έχει καμία αξία. Τα πρώτα βιολιά δεν δικαιούνται να παίζουν φάλτσες νότες και ο μαέστρος να μπερδεύει τους μουσικούς με τις επιλογές του.

FOCUS

Mετά τις 6 πρώτες αγωνιστικές του Πρωταθλήματος της Super League1 το συμπέρασμα είναι εύκολο: Ξεχωρίζει η ομάδα που δεν άλλαξε προπονητή και πολλά πρόσωπα στο ρόστερ. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.