Το «δίδυμο» να απολογηθεί, δική του ήταν η... εισήγηση

Κόουτς και τεχνικός διευθυντής, μοιράζονται αποκλειστικά την ευθύνη του τραγικού ολισθήματος που εξόργισε τον κόσμο του ΠΑΟΚ.

Θα έλεγα τη συγκεκριμένη στιγμή ότι όσο πιο γρήγορα κλείσει αυτό το νέο απρόβλεπτο κύμα εσωστρέφειας που προκλήθηκε με τη σκανδαλώδη πώληση του Τσιγγάρα, η οικογένεια ΠΑΟΚ θα έχει μια ευκαιρία να της μείνει λίγος χρόνος για να μαζέψει τα απόνερα της. Κι αυτό, γιατί η ομάδα θα πρέπει να νιώσει πιο ήρεμη ενόψει των σημαντικών υποχρεώσεων της. Θα ήταν κρίμα να επηρεαστεί από όσα συμβαίνουν δίπλα της και γύρω της. Ως εκ τούτου και παρά το γεγονός ότι η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή και χρίζει περαιτέρω διερεύνησης, θα περιοριστούμε σήμερα σε μια προσέγγιση μονοθεματική, που αφορά όχι το σκεπτικό της απόφασης, αλλά εκείνους οι οποίοι εμπνεύστηκαν και μεθόδευσαν τον εξοστρακισμό του «ανεπιθύμητου» αλλά ταλαντούχου νεαρού παίκτη του δικέφαλου. Και όταν λέμε εκείνους τους εμπνευστές, εννοούμε συνειδητά και απόλυτα τον τεχνικό διευθυντή Ζοσέ Μπότο και τον Ρουμάνο κόουτς Ραζβάν Λουτσέσκου. 

Κατά την προσωπική μας και ταπεινή άποψη το «δίδυμο» χρεώνεται το σκάνδαλο ολοκληρωτικά. Η επινόηση του τεχνάσματος (ή της ντρίμπλας) ότι «το αφήνουμε στην απόφαση του Ιβάν», όχι δεν τους απαλλάσσει, αλλά προσθέτει εις βάρος τους και κάποιες υποψίες, σε μια προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν ένα δόλιο και πονηρό άλλοθι, φορτώνοντας στον μεγαλομέτοχο κάτι που προφανώς - και λογικά – ο ίδιος δεν το είχε σκεφτεί, αλλά του το σέρβιραν εντέχνως και έτοιμο την τελευταία στιγμή. Ασφαλώς και δεν προτίθεμαι να απαλλάξω των ευθυνών του για άλλες όμως περιπτώσεις το μεγαλομέτοχο. Όπως επί παραδείγματι για τις λάθος επιλογές του σε πρόσωπα που εμπιστεύτηκε, δεν τον δικαίωσαν και μίκρυναν δραματικά τον ΠΑΟΚ. 

Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση και με τις τρέχουσες συνθήκες, με τον πόλεμο που βιώνει σε όλα τα μέτωπα ο μπλοκαρισμένος από παντού μεγαλομέτοχος του δικέφαλου, όντας και τρία χρόνια μακριά από τον ΠΑΟΚ, προκαλείται αβίαστα το ερώτημα. Αυτή τη στιγμή όπως έχουν τα πράγματα ο Ιβάν ήταν σε θέση να διερευνήσει ή να ασχοληθεί σοβαρά με την περίπτωση; Με μια τυπική εισήγηση των ανθρώπων οι οποίοι ήταν αρμόδιοι για να επιλύσουν το συγκεκριμένο θέμα; Με διαφορετικές συνθήκες και στο παρελθόν ο Ιβάν δεν άφηνε τίποτα να περάσει απαρατήρητο. Ήταν αυτός που σταμάτησε ένα «πραξικόπημα» την τελευταία στιγμή, του οποίου ηγήθηκε ο τότε τεχνικός διευθυντής (και πετυχημένος κατά κάποιους), που αποσκοπούσε στην αποτροπή της μεταγραφής του Βιεϊρίνια. Ο Ιβάν όρθωσε το ανάστημα του, το σταμάτησε και αποφάσισε μόνος του τη μεταγραφή, η οποια έφερε στην Τούμπα έναν παίκτη που άλλαξε το επίπεδο του λαοφιλέστατου συλλόγου. Τότε ο Ιβάν ήταν πολύ κοντά στη ομάδα, μακριά από τα τόσα και όσα προβλήματα και τον πόλεμο εξόντωσης που υφίσταται, πιο ήρεμος, ασχολούμενος πιο συχνά και αποτελεσματικά με τον ΠΑΟΚ. Σαν επιχείρημα παρουσιάζεται από κάποιους και το σεβόμαστε ή μάλλον σαν εξισορρόπηση ευθυνών και το γεγονός ότι ο Ιβάν δεν πήρε μέχρι τώρα δεκάρι όπως το ζητούσε ο κόουτς. Ας μου επιτραπεί και με όλο τον σεβασμό προς αυτή την άποψη, ο συσχετισμός δεν είναι συμβατός. 

Άλλο η περίπτωση Τσιγγάρα και άλλο η μεθόδευση μιας εξωφρενικής και ανεκδιήγητης υπόθεσης, η οποία έφερε στα κάγκελα τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Στην περίπτωση του δεκαριού μπορεί να υπάρχει καθυστέρηση, αλλά δεν ξέρουμε τους βασικούς λόγους ή ακόμη δεν γνωρίζουμε μήπως αυτό το δεκάρι αποκτηθεί μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Το οργανωμένο σχέδιο με το σκεπτικό του βρίσκονται σε άλλο επίπεδο προσέγγισης και ανάγνωσης. Εν πάση περιπτώσει όπως προαναφέραμε, σεβόμαστε κάθε άποψη. Την δική μας την καταθέσαμε, περιοριζόμενοι στο ότι πρέπει να λογοδοτήσει το «δίδυμο» και υποσχόμενοι ότι όταν μας το επιτρέψουν οι συνθήκες και κλείσει ο κύκλος της απρόβλεπτης εσωστρέφειας που δημιούργησε η περίεργη αυτή συναλλαγή, θα ασχοληθούμε διερευνητικά και σε βάθος για πρόσωπα και ευθύνες.

Τρόμαξαν και έμειναν άφωνοι οι «επιστήμονες», βλέποντας στα κιόσκια και στα περίπτερα τις εφημερίδες τους να αναγγέλουν με ξύλινα γράμματα και τεράστιους τίτλους μια «ΣΦΑΓΗ». Προς στιγμή τα έχασαν, γιατί είδαν το παιχνίδι στην τηλεόραση και πίστεψαν ότι ο τίτλος ξεμπρόστιαζε τον Καραντώνη με το σωσίβιο που έριξε για μια ακόμη φορά στην ομάδα τους. Οταν όμως πλησίασαν περισσότερο, ήρθε η καρδιά στην θέση τους, διότι είδαν ότι ο τίτλος αφορούσε μια... κατά φαντασία σφαγή της δικής τους ομάδας. Σίγουρα κάποια στιγμή έσκυψαν το κεφάλι και ντράπηκαν, με τα καραγκιοζιλίκια της ερυθρόλευκης προπαγάνδας.

ΥΓ1: Ο αναγνώστης μας Βαγγέλης Γιαννόπουλος, φίλος του ΠΑΟΚ επισημαίνει: «Κάποιοι εμάς τους ΠΑΟΚτσήδες μας θεωρούν πρόβατα. Δυστυχώς για αυτούς εδώ και αρκετό καιρό έχουμε σχηματίσει άποψη για όλους και για όλα. Ενα τους λέμε όμως: Έχουμε αντιληφθεί με ποιο τρόπο προσπαθούν να μας πείσουν ότι αγαπούν και υπηρετούν τον ΠΑΟΚ. Κι αυτός δεν είναι άλλος από μια συνωμοτική προσπάθεια με κραυγές ή ψιθύρους, αναλόγως των περιστάσεων να διατηρούν όρθιο ένα σύστημα που δεν μας αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι». 

  ΥΓ2: Ο αναγνώστης μας Χρήστος Κεφαλίδης αναρωτιέται πως είναι δυνατόν δημοσιογράφοι που θέλουν να περάσουν προς τα έξω την εικόνα ενός σοβαρού και δίκαιου εκπροσώπου ενημέρωσης, να εκτίθενται τόσο απροκάλυπτα, αβαντάροντας εργολαβικά παράγοντες, που έχουν θολό και γκρίζο βιογραφικό.