Σχεδόν έχει γίνει παράδοση κάθε χρόνο τέτοια εποχή το… μοιρολόι των ελληνικών ομάδων από τις αποτυχίες τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εκεί όπου είναι ο καθρέπτης των δυνατοτήτων της κάθε ομάδα. Είναι εύκολο να κοκορεύεσαι ότι είσαι ο καλύτερος σ’ ένα Πρωτάθλημα μετρίων, αλλά στην Ευρώπη τελειώνουν οι επίπλαστες εντυπώσεις.
Τρεις από τους τέσσερις εκπροσώπους μας παραμένουν στο ευρωπαϊκό ταξίδι. Αρης και Παναθηναϊκός πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν το «θαύμα» και να προκριθούν και ο Ολυμπιακός σκέφτεται ότι στη χειρότερη θα πάει στα πλέϊ οφ του Conference League. Ναι, τη διοργάνωση για την οποία οι Ελληνες παράγοντες και φίλαθλοι στραβομουτσούνιασαν όταν αποφασίστηκε πριν από δύο χρόνια, ότι πλην του Πρωταθλητή οι υπόλοιπες ομάδες θα συμμετέχουν στην τρίτη τη τάξη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ακόμη όμως κι αυτή είναι… «βαριά» για τις ελληνικές ομάδες. Πέρυσι Αρης και ΑΕΚ αποχαιρέτησαν νωρίς-νωρίς και φέτος στην τρίτη προκριματική φάση ανέβηκε ο πήχης της δυσκολίας για την παρουσία Αρη και Παναθηναϊκού στα πλέι οφ.
Οι ελληνικές ομάδες μέχρι τώρα έχουν φέρει 875 βαθμούς στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ, όσους και οι εκπρόσωποι του Γιβραλτάρ, του Λουξεμβούργου, της Αλβανίας, και του Καζακστάν! Μάλιστα οι εκπρόσωποι του Λουξεμβούργου, του Καζακστάν και του Γιβραλτάρ πέτυχαν τρεις νίκες, ενώ οι ελληνικές ομάδες μόλις δύο, αυτές του Άρη επί της Γκόμελ. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι ότι λιγότερους βαθμούς από την Ελλάδα έχουν συγκεντρώσει μέχρι στιγμής, το Σαν Μαρίνο (833 βαθμοί), η Ανδόρρα (666 βαθμοί) και η Λευκορωσία (625 βαθμούς)!
Αυτός είναι ο καλύτερος «καθρέπτης» για την εικόνα των ελληνικών ομάδων φέτος στο ευρωπαϊκό τους ταξίδι.
Η Ελλάδα φέτος είχε ως στόχο να μην πέσει κάτω την 15η θέση της βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ, περιμένοντας τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας για το τι θα ισχύσει την περίοδο 2024-’25.
Υπόθεση δύσκολη πλέον από τη στιγμή που μέχρι τώρα έχει τη χειρότερη βαθμολογική συγκομιδή από τις χώρες που βρίσκονται από την 10η μέχρι την 20η
θέση.
Για να πετύχει τους στόχους της η Ελλάδα, όπως φάνηκε και από την περσινή σεζόν, πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο ομάδες στα νοκ- άουτ μετά τους ομίλους. Μακάρι να τα καταφέρει αλλά αυτή τη στιγμή φαντάζει, αν όχι αδύνατο, κομματάκι δύσκολο κάτι τέτοιο.
Για την Ελλάδα είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι αποτυχίες στην Ευρώπη. Παρότι υπάρχουν κάποιες χρονιές που αντιστρέφονται οι όροι, συνήθως υπάρχουν τραυματικές εμπειρίες από ηχηρούς αποκλεισμούς.
Όλα αυτά μόνο τυχαία δεν είναι. Είναι τα απόνερα το πολιτικών των παραγόντων που φτιάχνουν ομάδες για να είναι πρώτες στο… «χωριό». Εκεί όπου θα πάρουν και το κάτι τις τους από τη διαιτησία, αλλά στην ουσία κάνουν μία τρύπα στο νερό. Οι παράγοντες θα πρέπει να δούνε την αλήθεια κατάματα, να αφήσουν τις αλά καρτ ευαισθησίες για το εγχώριο ποδόσφαιρο, να πάρουν αποφάσεις και να επενδύσουν. Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι αυτές που δίνουν υπεραξία στους παίκτες και φέρνουν έσοδα στα ταμεία των ομάδων. Αρα ο σχεδιασμός τους θα πρέπει να έχει ορίζοντα την καλή ευρωπαϊκή πορεία, γιατί με τις «σφαλιάρες» που τρώνε οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη δεν θέλει και πολύ για να γίνουμε… Γιβραλτάρ.
