Κινούμενοι
με ρυθμούς χελώνας και χωρίς να δώσουν
εξηγήσεις στον κόσμο του ΠΑΟΚ, προσπαθούν
να βρουν λύσεις στα προβλήματα που οι
ίδιοι δημιούργησαν.
Σε
λίγες ημέρες αρχίζει το πρωτάθλημα, με
την οικογένεια ΠΑΟΚ υποχρεωμένη να
κλείσει τον «φάκελο«» του πρόωρου και
επώδυνου ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Από
τη στιγμή μάλιστα που δεν υπήρξε κάποια
(η οποιαδήποτε) παρέμβαση Ιβάν, κάτι που
το ζητούσαν επίμονα και με το δίκιο τους
οι ΠΑΟΚτσήδες, ο συγκεκριμένος φάκελος
οδεύει από μόνος του προς αρχειοθέτηση,
με ότι σημαίνει αυτό το τελευταίο.
Οι
φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του
συγκεκριμένου «εγκλήματος», γιατί
σαφέστατα περί ποδοσφαιρικού εγκλήματος
πρόκειται, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.
Η κολυμβήθρα του Σιλοάμ βρίσκεται μόνιμα
στο... «ναό» (Τούμπα) και τα συγχωροχάρτια
διανέμονται όπως τα διαφημιστικά
φυλλάδια των μεγάλων σούπερ μάρκετ. Ας
ρίξουμε όμως μια ματιά στην κατάσταση
που επικρατεί σήμερα, λίγες ημέρες πριν
ξεκινήσει το νέο πρωτάθλημα. Η εικόνα
ασφαλώς και δεν δείχνει εκείνο που
φυσιολογικά θα περίμενε κανείς και θα
έπρεπε να έχει συμβεί, ύστερα από μια
τόσο μεγάλη ζημιά. Δεν διαπιστώνεις
ούτε προθέσεις τολμώ να πω, για νέες
τομές και αναλήψεις ευθυνών. Και κατά
κύριο λόγο διαθέσεις που οδηγούν σε
σοβαρές ανατροπές. Οπως επί παραδείγματι
η προσέγγιση παικτών υψηλού επιπέδου,
για να στελεχωθεί ένα σοβαρό και αξιόμαχο
βασικό σχήμα.
Εκείνο που προκύπτει μέσα
από το ρεπορτάζ των σιτιζόμενων και
εξαρτημένων, είναι κάποιες αόριστες
αναφορές για λύσεις μεσα από το υπάρχον
ρόστερ, με την πιθανότητα να σκάσει σαν
φωτοβολίδα και κάποια αξιόλογη κίνηση
ενίσχυσης. Τα «παπαγαλάκια» και οι
«ντελιβεράδες» δεν λησμονούν βέβαια
να επαναλαμβάνουν τις υμνολογίες τους,
για ότι ελάχιστο υπάρχει ή διαφαίνεται
στον ορίζοντα, προκειμένου να ασποσπάσουν
την προσοχή του κόσμου και να τον
απομακρύνουν από αυτό που τον καίει και
τον βασσανίζει. Κι αυτό, δεν είναι άλλο
από τη σιωπή του Ιβάν.
Για τον ΠΑΟΚτσή,
δύο λέξεις από τον ηγέτη του θα έφταναν
για το τι και ποιος έφταιξε για τον
ντροπιαστικό αποκλεισμό. Επιστρέφοντας
ωστόσο στην εικόνα της κατάστασης, δεν
δυσκολεύεσαι να δεις άνετα μια αγωνιώδη
προσπάθεια των όσων... ενέχονται στο
θλιβερό πισωγύρισμα. Προσπάθεια που
αποσκοπεί στο να μαζευτούν τα κομμάτια
από την ισχυρή έκρηξη του αποκλεισμού.
Η οποία σαφέστατα δεν ήταν παρά, αποτέλεσμα
ενός διαχρονικού αγωνιστικού εκφυλισμού.
Μιας σειράς δηλαδή τραγικών λαθών,
εκείνων που αγωνίζονται σήμερα να τα
συμμαζέψουν. Αυτοπαγιδευμένοι οι
τελευταίοι στα λάθη τους, δυσκολεύονται
κάπως να βρουν άκρες και λύσεις.
Δικαιολογημένα θα έλεγα και αποδεκτό
μέχρις ενός σημείου. Ωστόσο η αγωνία
του κόσμου του ΠΑΟΚ είναι μεγαλύτερη
από την δική τους, για το αν καταφέρουν
τελικά λίγες ημέρες πριν αρχίσει το
πρωτάθλημα, να παρουσιάσουν μια ομάδα
που θα μπορέσει να διεκδικήσει κάποιες
διακρίσεις.
ΥΓ:
Για μια ακόμη φορά ζητώ συγνώμη, γιατί
το χθεσινό σημείωμα στη ηλεκτρονική
του «μεταφορά» διαταράχθηκε κάπως. Το
να γράφεις ότι ο Αυγενάκης αγόμενος και
φερόμενος από τον Μαρινάκη και να
αποδίδεται... ο Αυγενάκης αγόμενος και
φερόμενος τον Μαρινάκη, είναι κάτι που
σε βγάζει έξω από την ομαλή ροή και
σύνδεση του κειμένου. Συνηθισμένο θα
μου πείτε το φαινόμενο.
