Ο ενθουσιασμός των οπαδών του Άρη για τις μεταγραφές που πραγματοποιεί -και δρομολογεί- η ομάδα τους, είναι μεγάλος. Και απολύτως δικαιολογημένος...
Ο κόσμος βλέπει να έρχονται παίκτες γνωστοί, ποιοτικοί, με βιογραφικά που μόνο αδιάφορα δεν είναι.
Βλέπουν οι οπαδοί του Άρη πως δεν ήταν λόγια η υπόσχεση που τους δόθηκε ότι το μπάτζετ θα αυξηθεί σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν και πως οι παίκτες που θα αποκτηθούν θα είναι από το πάνω ράφι.
Τέτοιου είδους επιλογές γίνονται αυτό το καλοκαίρι στον Άρη: παικτών που είναι ικανοί να κάνουν την διαφορά, να βοηθήσουν την ομάδα τους να διατηρηθεί στο επίπεδο που έφτασε στο πρωτάθλημα την περασμένη σεζόν, αρχικά, και να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα, στην συνέχεια, και στο κύπελλο και στην Ευρώπη.
Ωστόσο, όσο αναμενόμενος και δικαιολογημένος αν είναι αυτός ο ενθουσιασμός, δεν θα πρέπει να παρασύρει κανέναν στον Άρη.
Για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχει μπροστά πολύς δρόμος, απαιτητικές υποχρεώσεις, μια μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να φτιάξει ο Μπούργος την ομάδα που θέλει και ένας... πρώιμος σκόπελος.
Τα ματς για την Ευρώπη είναι τόσο νωρίς για μια ομάδα που φτιάχνεται από την αρχή, όπως ο Άρης, ώστε να αποτελούν... ζαριά.
Δεν είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός. Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι άλλο πράγμα οι καλές μεταγραφές και η ποιότητα που θα έχει ο Άρης στο ρόστερ του τη νέα σεζόν, και άλλο η ετοιμότητα που απαιτείται να έχει για να περάσει όσα εμπόδια πρέπει για να μπει στους ομίλους του Conference League.
Αυτή η ετοιμότητα είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση, κρύβει πολλά ρίσκα, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και, σίγουρα, δεν είναι εγγυημένη.
Εκεί, λοιπόν, θα δοθεί η μάχη. Με το... χρόνο. Σε αυτό, τουλάχιστον, το πρώτο στάδιο, τώρα που ο Άρης είναι υποχρεωμένος να ανταποκριθεί σε επίσημα παιχνίδια ενώ δεν θα έχει ακόμη συνοχή, ομοιογένεια, χημεία.
Γι' αυτό, καλό θα είναι να μην ανεβαίνει υπερβολικά ο πήχης των προσδοκιών, ώστε να μην υπάρχουν μετά και ισχυρές αναταράξεις αν κάτι δεν πάει καλά σε αυτό τον πρώιμο σκόπελο
