Οι «λογοτιμήτες» που ξαφνικά έγιναν... «πεμπτοφαλαγγίτες»

«Λαγοί και «δειλοί» της τελευταίας στιγμής, μετέτρεψαν την ψηφοφορία της ανυπόληπτης Σούπερ Λίγκα, σε ένα θλιβερό «δούναι – λαβείν».

Πανουργιάς Παπαϊωάννου: Τον «πούλησαν» για μια χούφτα διαφημιστικών εσόδων και υποσχέσεων για μελλοντική...παντός είδους «ανταμοιβή».

Γενικά και χωρίς ονόματα όπως και στο χθεσινό μας σχόλιο, θα προχωρήσουμε και σήμερα, καταθέτοντας κάποιες σκέψεις αλλά και υποψίες, έχοντας ισχυρότατες ενδείξεις, ότι αυτό το θλιβερό «δούναι – λαβείν» όπως εξελίχθηκε η προσπάθεια της αλλαγής ηγεσίας σε ένα όργανο που η όλη διαδρομή του βρίθει αμαρτιών και σκανδάλων, δεν ήταν παρά μια ακόμη επιβεβαίωση των παθογενειών του χώρου. 

Το σωστό βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι να επαναλάβουμε αυτό που και χθες υποστηρίξαμε. Οτι δηλαδή δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αλλαγή, από τη στιγμή που είχαμε μια απλή «μετακίνηση» από το παρασκήνιο στο προσκήνιο, ενός πανίσχυρου παράγοντα, ο οποίος επί δώδεκα συναπτά χρόνια διαφέντευε και διαφεντεύει ακόμη τον χώρο. 

Οντας κληρονόμος μιας τσιμενταρισμένης κατάστασης από τον προκάτοχο του (τον ανεπανάληπτο «θείο») του οποίου η εποχή καταγράφηκε σε ξεχωριστό κεφάλαιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο συνοδεύεται πάντοτε με την ατάκα του πατέρα Σπάθα: «Εμείς και το Αιγάλεω να κερδάμε και οι άλλοι να πάμε να γαμ...». Με την ευκαιρία να υπενθυμίσω σε κάποιους σύντομα να αποκαλύψουν τα ονόματα παλαιών διαιτητών που έγιναν ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς να διατηρούν προς τούτο τις αντίστοιχες προδιαγραφές.

Επιστρέφοντας στο κυρίως θέμα και αναζητώντας τις αιτίες που υποχρέωσαν κάποιους εκπροσώπους, οι οποίοι είχαν δεσμευτεί με λόγο τιμής ότι θα ακολουθήσουν την ίδια γραμμή που συμφωνήθηκε από όλους και η οποία είχε σαν βάση την συμφωνία στο θέμα της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών, να αλλαξοπιστήσουν με μια επική κωλοτούμπα που θα την ζήλευε και ο Ολυμπιονίκης μας Ιωάννης Μελισσανίδης, καταλήξαμε σε κάποιες επισημάνσεις: 

Η μία εξ αυτών αφορά αυτούς που κορόιδεψαν τον Πανουργιά Παπαϊωάννου δηλώνοντας ότι ήταν μαζί του, όντας όμως «λαγοί» από την αντίπαλη παράταξη, οι οποίοι προσπαθούσαν να κατασκοπεύσουν τις όποιες κινήσεις του. Η άλλη πως υπήρξε περίπτωση εκβιασμού από κυβερνητικό παράγοντα και η τρίτη και η πιο θλιβερή, ότι το «σύστημα Ολυμπιακός» διατηρεί - θα λέγαμε ισοβίως – ακέραιες τις επιρροές του σε γνωστά παραρτήματα, τα οποία δήλωσαν για ακόμη μια φορά βροντόφωνο παρών και υποταγή στο μεγάλο αφεντικό. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ξεχωριστά στον καθένα, στον τρόπο με τον οποίο εκδήλωσαν την συμπαράσταση τους. Πιθανότατα να εξέλαβαν μερικοί από αυτούς την περίπτωση της ψηφοφορίας, σαν ευκαιρία να αποδείξουν το πόσο πιστοί είναι στον χαλίφη. 

Βαθιές οι ρίζες για τον Ατρόμητο, τον Αστέρα Τρίπολης του Μποροβήλου, τον Ιωνικό, τον Λεβαδειακό του Κομπότη. Γνωστά προπύργια από την εποχή του Κόκκαλη. Σαφέστατα υπήρξαν και κάποιοι δειλοί και ίσως ένας ή δύο που πιέστηκαν ή εμμέσως εκβιάστηκαν. Το να αναζητούμε όμως άλλοθι και δικαιολογίες για τις οποίες οι «λογοτιμήτες» εξαναγκαζόμενοι (;) ή όχι έγιναν «πεμπτοφαλαγγίτες», δεν θα βγάλουμε άκρη. Απλά ας κρατήσουμε την εικόνα των διεργασιών, που δεν διέφερε σε τίποτε από την εμποροπανήγυρη του Αγίου Μάμα.

ΥΓ1: Ο ΠΑΟΚ στοχεύει με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας στην απόκτηση του Νάρεϊ. Είναι ένας παίκτης με αξιολογότατο βιογραφικό και μια ξεχωριστή περίπτωση του Πορτογάλου τεχνικού διευθυντή του δικεφάλου, για την οποία υποσχέθηκε ότι θα δώσει μάχη.

ΥΓ2: Πράσινο κατάντημα. Έτσι χαρακτηρίζουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τα όσα συμβαίνουν στο σύλλογο τους. Από τη μία το να γίνουν ουρίτσα του Ολυμπιακού στην ψηφοφορία της Σούπερ Λίγκα και από την άλλη να πωλείται ένας από τους πιο βασικούς παίκτες ο Βέλεθ και να απομακρύνεται λόγω υψηλού συμβολαίου ο επίσης σημαντικός Βιγιαφάνιες.