Ο Κλάτενμπεργκ θα φύγει όπως ήρθε, ελληνική διαιτησία θα υπάρξει ξανά;

Είναι προφανές, νομίζω, ότι ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ «πνέει τα λοίσθια», ότι η περίοδος της παρουσίας του Άγγλου αρχιδιαιτητή στο ελληνικό ποδόσφαιρο πλησιάζει στο τέλος της.

Δεν είναι μόνο ότι οι περισσότεροι από τους μεγάλους του επαγγελματικού ποδοσφαίρου τον αντιμετωπίζουν από αρνητικά έως καχύποπτα εδώ και αρκετό καιρό, ή ότι κάποιες από τις μεσαίες και τις μικρότερες ομάδες συχνά-πυκνά καταφέρονται εναντίον του, αλλά και οι επιλογές του, που, όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κάποιος, προκαλούν πολλά ερωτηματικά.

Τα επιμέρους δεν με ενδιαφέρουν τόσο πολύ και δεν θα ήθελα να σταθώ σε αυτά. Με ενδιαφέρει να τον κρίνω συνολικά τον Άγγλο αρχιδιαιτητή. Η άποψή μου, όπως και σε άλλες περιπτώσεις την έχω εκφράσει, είναι ότι ο Κλάτενμπεργκ ελάχιστα πράγματα πρόσφερε με την παρουσία του στην συγκεκριμένη θέση, για να μην πω ότι δεν πρόσφερε τίποτε και θεωρηθώ ισοπεδωτικός.

Δεν χρειαζόμασταν ξένο αρχιδιαιτητή για να κάνει δουλειά... γραμματείας. Διότι, τι κάνει ο Κλάτενμπεργκ τόσον καιρό; Ψάχνει, όποτε έχουμε ντέρμπι, να βρει ξένους διαιτητές και να φέρει. Αυτό μπορούσε να το κάνει και ένας υπάλληλος της ΕΠΟ, υπό την καθοδήγηση κάποιου πρώην Έλληνα διαιτητή.

Ως προς το μείζον, που ήταν όλη αυτή την περίοδο να δημιουργηθούν οι συνθήκες οι οποίες θα επέτρεπαν να έχουμε και καλύτερα εκπαιδευμένους και πιο έτοιμους για να διαχειριστούν τα δύσκολα τους Έλληνες διαιτητές, δεν έγινε ούτε ένα βήμα προόδου. Το βλέπουμε, άλλωστε, στις περισσότερες των περιπτώσεων που καλούνται κάποιοι Έλληνες διαιτητές να διευθύνουν ένα ντέρμπι και έχουμε τα ίδια που είχαμε και πριν τον ερχομό των ξένων.

Ποιο το νόημα, λοιπόν, να υπάρχει ένας πρώην διαιτητής από το εξωτερικό; Για να συντηρεί με την παρουσία του την ανάγκη της επ' άπειρον κλήσης διαιτητών από το εξωτερικό, του επ' άπειρον αποκλεισμού από τα ντέρμπι των Ελλήνων διαιτητών; Αυτό θέλουμε;

Αν αυτό θέλουμε ας το αποφασίσει η ΕΠΟ κι ας το ανακοινώσει. Ας το μονιμοποιήσει. Να ξέρουν κι αυτά τα -μετρημένα στα δάχτυλα, πλέον- παιδιά στην Ελλάδα που ξεκινάνε για να γίνουν διαιτητές, ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα να φτάσουν ποτέ στο υψηλότερο επίπεδο και πως το καλύτερο που θα μπορέσουν να πετύχουν είναι να γίνουν διαιτητές Super League 2.